Τις τελευταίες μέρες ο κορωναϊός βρίσκεται στο κέντρο των σκέψεών μου και της ζωής μου. Παρακολουθώ τις ειδήσεις και αναρωτιέμαι πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την απειλή.
Οσο για την οικογένειά μου, έχω συγκεντρώσει μάσκες και τρόφιμα και βγαίνω έξω όσο λιγότερο γίνεται. Οταν βγαίνω, φοράω μάσκα, αλλά όσο για τα υπόλοιπα, έχω αφήσει τα πάντα στα χέρια του Κυρίου.
Οσο για την Εκκλησία, η ασφάλεια της αδελφότητας, η πιστή μαρτυρία μας, το ενδεχόμενο ότι μέλη της εκκλησίας θα αρρωστήσουν προξενούν μεγάλη ανησυχία. Η πίστη μας δοκιμάζεται.
Η κατάσταση είναι κρίσιμη, αλλά εμπιστευόμαστε τις υποσχέσεις του Κυρίου, ότι οι βουλές που βουλεύεται για μας είναι βουλές ειρήνης και όχι κακού (Ιερ.29:11) και επιτρέπει ώρες δοκιμασίας, όχι για να μας καταστρέψει, αλλά για να μας στηρίξει στην πίστη. Γι’αυτό οι Χριστιανοί πρέπει να υποφέρουμε μαζί με το λαό της πόλης, αλλά έχουμε και την ευθύνη να προσευχόμαστε γι’αυτούς που φοβούνται και να τους δώσουμε την ειρήνη του Χριστού.
Πρώτον, πρέπει να ζητήσουμε από τον Θεό να βασιλεύει η ειρήνη του Χριστού στις καρδιές τους (Εβρ.3:15). Ο Χριστός ήδη μας χάρισε την ειρήνη Του. Δεν υποσχέθηκε να απομακρύνει από μας τις συμφορές και το θάνατο, αλλά μας δίνει ειρήνη μέσα στις συμφορές, γιατί ο Χριστός τις έχει νικήσει (Ιωάν. 14:27, 16:33). Αλλιώς, δεν έχουμε πιστέψει στο ευαγγέλιο της ειρήνης (Εφ.6:15), και μαζί με τον κόσμο θα φοβόμασταν τις επιδημίες και θα χάναμε την ελπίδα μας μπροστά στο θάνατο.
Γιατί μόνο οι Χριστιανοί έχουν αυτή την ειρήνη; Εξαιτίας της αμαρτίας, οι άνθρωποι αξίζουν τις δοκιμασίες και τις θλίψεις. Στον Ησαία 48:22, διαβάζουμε, «Ειρήνη δεν υπάρχει στους ασεβείς». Όλοι είμαστε αμαρτωλοί, αλλά ο Χριστός πλήρωσε την ποινή για μας επάνω στο Σταυρό και μας χάρισε την ειρήνη Του. Γι’αυτό ο Παύλος λέει: «Ποιος θα κατηγορήσει τους εκλεκτούς του Θεού; Ο Θεός είναι που δικαιώνει» (Ρωμ. 8:33). Οι Χριστιανοί μπορεί να αντιμετωπίσουν θλίψεις μαζί με τον κόσμο, αλλά αυτές οι θλίψεις δεν αποτελούν τιμωρία, είναι μια καινούργια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στον Παντοδύναμο Πατέρα, και να αγιάσουμε τις ψυχές μας. Μας δίνουν και μια ευκαιρία να κηρύξουμε το ευαγγέλιο.
Mε άλλα λόγια, όταν συμβεί μια καταστροφή, είναι απλά μια μεταμφιεσμένη μορφή της αγάπης του Θεού. Και όπως είπε ο απ. Παύλος: «Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότητα ή κίνδυνος ή μάχαιρα; ...σ’όλα αυτά υπερνικούμε διαμέσου Εκείνου που μας αγάπησε. Επειδή, είμαι πεπεισμένος ότι, ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχές ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε κάποια άλλη κτίση, θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία φανερώθηκε στον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας» (Ρώμ.8:35-39).
Για να γυρίσουμε στην σημερινή μας κατάσταση, η επιδημία στο Ουχάν δεν μπορεί να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού εν Χριστώ. Αυτά τα λόγια είναι πολύ παρήγορα, γιατί είμαστε ένα σώμα με τον Χριστό. Συμμετέχουμε στον πόνο Του και συμμετέχουμε στη δόξα Του. Ο Χριστός είναι δικός μας, και για μας τα πάντα είναι του Χριστού. Ο Χριστός είναι μαζί μας καθώς αντιμετωπίζουμε το λοιμό σ’αυτή τη πόλη. Αν πεθάνουμε, είναι μια ευκαιρία να δώσουμε τη μαρτυρία μας για τον Χριστό και να ανεβούμε στη δόξα Του.
Έτσι, αδελφοί και αδελφές μας, σας ενθαρρύνω να ενδυναμούσθε στην αγάπη του Χριστού. Αν γευθούμε πιο βαθιά το θάνατο σ’αυτή την επιδημία, μπορεί να γευθούμε πιο βαθιά την αγάπη του Χριστού και να ερχόμαστε ολοένα και πιο κοντά στον Θεό. Ο Κύριος Ιησούς μας πέρασε από ασύγκριτους πόνους στο Σταυρό, αλλά αναστήθηκε και εκάθησε στα δεξιά του Πατέρα (Πρ. 2:32-36).
Αν δεν έχεις ειρήνη, διάβασε τα εδάφια που ανέφερα και ζήτησε από το Θεό να σε φωτίσει και να σου δώσει την ειρήνη Του στην καρδιά σου. Η κρίση που περνάμε δεν είναι απλά μια συμφορά, είναι ένας πνευματικός αγώνας. Πρέπει πρώτα να κερδίσεις της μάχη για την καρδιά σου και μετά να αγωνιστείς για τη ψυχή αυτής της πόλης.
Μακάρι να πενθούμε για την πόλη μας και να προσευχόμαστε γι’αυτήν. Είμαστε ο Αβραάμ και ο Ιωνάς για το Ουχάν. Ας ζητήσουμε το έλεος του Θεού για την πόλη μας και να χαρίσουμε στους κατοίκους της την ειρήνη Του διαμέσου των προσευχών μας και της μαρτυρίας μας. Ας προσευχόμαστε για τους αρρώστους, για το ιατρικό προσωπικό που βρίσκεται στη πρώτη γραμμή. Ας καθοδηγήσουμε και ας παρηγορήσουμε τους φίλους μας με το ευαγγέλιο.
Αν δεν κλαις, ζήτησε δάκρυα από τον Κύριο. Μόνο με την ελπίδα του έλεους του Θεού θα σωθεί αυτή η πόλη.
Ένας ποιμένας στο Ουχάν
23 Ιανουαρίου, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.