Η Αρμενία και η Ελλάδα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πρόσφατη στρατιωτική ήττα της Αρμενίας από το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, συνέπεια της οποίας είναι να χάσει το 70% του εδάφους του, πρέπει να διδάξει τους Έλληνες. Είναι ένα σήμα κινδύνου, το οποίο πρέπει να ληφθεί σοβαρότατα υπόψη και να υπάρξουν άμεσα μέτρα, ώστε να μην υποστούν οι Έλληνες στην Κύπρο και στην Ελλάδα όσα υφίστανται οι Αρμένιοι.

Το Ναγκόρνο Καραμπάχ είναι μια περιοχή εντός των συνόρων του Αζερμπαϊτζάν, με 150.000 περίπου κατοίκους, από τους οποίους το 92% είναι Αρμένιοι. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ οι χριστιανοί κάτοικοί του ανακήρυξαν ντε φάκτο την ανεξαρτησία τους, για να μην τεθούν υπό την εξουσία της ισλαμικής εξουσίας των Αζέρων και υποστούν νέα γενοκτονία. Το Αζερμπαϊτζάν δεν δέχθηκε το γεγονός και μεταξύ του 1990 και του 1992 απέκλεισε κάθε επικοινωνία του με την Αρμενία και οποιαδήποτε άλλη χώρα. Συνέπεια ήταν πολλές ανθρώπινες απώλειες από την πείνα και την έλλειψη φαρμάκων και εφοδίων.

Οι Αρμένιοι τότε αντέδρασαν στρατιωτικά και πέτυχαν να απωθήσουν τους Αζέρους και να ανοίξουν δίοδο μεταξύ Αρμενίας και Ναγκόρνο Καραμπάχ. Το 1994 υπήρξε παύση του πυρός και άρχισαν συνομιλίες για τη λύση του προβλήματος, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα στις πολύχρονες διαπραγματεύσεις. Το Αζερμπαϊτζάν από τότε ετοιμαζόταν στρατιωτικά και διπλωματικά να εκδιώξει τους Αρμενίους από το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Στρατιωτικά εξοπλιζόταν συστηματικά με σύγχρονα όπλα και διπλωματικά η αυταρχική κυβέρνησή του προωθούσε καλές σχέσεις με τη Δύση και τη Ρωσία. Παράλληλα είχε αναπτύξει αδελφικές σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν, που για λόγους γεωπολιτικούς και θρησκευτικούς το βοηθάει με κάθε τρόπο. Το Αζερμπαϊτζάν όλα αυτά τα χρόνια περίμενε την ευκαιρία να επιτεθεί. Την βρήκε στο τέλος του περασμένου Σεπτεμβρίου. Γνώριζε ότι είχε τη στρατιωτική υπεροχή και επετέθη με επιτυχία.

Αντίθετα η Αρμενία είχε μόνο τη θεωρητική και λεκτική συμπαράσταση της Δύσης και της Ρωσίας και δεν φρόντισε να διατηρήσει ισορροπία στρατιωτικής ισχύος με το Αζερμπαϊτζάν. Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν στις 12 Νοεμβρίου 2020 υπέγραψε τη συμφωνία με το Αζερμπαϊτζάν για κατάπαυση του πυρός και απηύθυνε τηλεοπτικό μήνυμα στο λαό, ο οποίος, για την ταπεινωτική ήττα, διαδηλώνει και ζητεί την παραίτησή του. Σε αυτό εξήγησε ότι υπέγραψε την ταπεινωτική συμφωνία «γιατί αλλιώς θα χανόταν όλο το Ναγκόρνο Καραμπάχ και θα κινδύνευαν με αιχμαλωσία και εξόντωση 20.000 Αρμένιοι αξιωματικοί και στρατιώτες». Και πρόσθεσε: «Συλλέγουμε σήμερα τους πικρούς καρπούς της διαφθοράς, που υπήρχε από πολλές δεκαετίες, όταν ο πλούτος και οι πόροι της χώρας πήγαιναν στις τσέπες ανθρώπων πολύ γνωστών και όχι στην ανάπτυξη του Στρατού».

Το δίδαγμα από την ήττα της Αρμενίας είναι πως με σωστές διπλωματικές κινήσεις, γνώση των κινήσεων και της στρατηγικής του εχθρού, εξοπλισμό του στρατεύματος με τα πιο σύγχρονα μέσα, κατάλληλη εκπαίδευση, υψηλό ηθικό προσωπικού και λαού και προτεραιότητα στη διατήρηση της στρατιωτικής ισορροπίας αποτρέπουν τον κίνδυνο της ήττας.-

ΠΗΓΗ : aktines

Τι συνέβη στο Αρτσάχ - Ναγκόρνο Καραμπάχ

ΗΡΩΑΣ Ή ΘΥΜΑ 

Τώρα έχουν αρχίσει να έρχονται στο φως διάφορα στοιχεία, που καθόρισαν σε πολύ μεγάλο βαθμό και την κατάληξη του πολέμου.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές από τις Βρυξέλλες, της έναρξης του πολέμου στο Αρτσάχ είχε προηγηθεί συμφωνία σε ανώτατο επίπεδο μεταξύ Ρωσίας, Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, να αποδοθούν στο Αζερμπαϊτζάν οι πέντε από τις επτά επαρχίες που είχαν καταλάβει οι Αρμένοι το 1994, από το Αζερμπαϊτζάν και να παραμείνουν οι δύο υπό αρμενική διοίκηση, με την επιτήρηση των Ρώσων.

Όμως, ο Πασινιάν δεν είχε το θάρρος να ενημερώσει για τη συμφωνία αυτή την αντιπολίτευση και τον λαό στην Δημοκρατία της Αρμενίας, καθώς και την κυβέρνηση και το λαό του Αρτσάχ. Αυτός είναι και ο λόγος που η Αρμενία δεν βοήθησε στρατιωτικά τον ολιγάριθμο στρατό του Αρτσάχ, στη διάρκεια των επιχειρήσεων.

Για να αντιληφθούμε τα μεγέθη, το Αρτσάχ, με συνολικό πληθυσμό μερικές δεκάδες χιλιάδες κλήθηκε να αποκρούσει τις επιθέσεις του στρατού μιας χώρας με πληθυσμό 10 εκατομμύρια κατοίκους, πέραν του ότι ο στρατός αυτός ήταν εξοπλισμένος με πολύ πιο σύγχρονα όπλα από εκείνον των Αρμενίων του Αρτσάχ.

Σημειώνεται ότι ο ίδιος ο πρόεδρος του Αρτσάχ Αραγίκ Χαρουτουνιάν, μιλά για προδοσία, ενώ κατηγορεί ευθέως την Δημοκρατία της Αρμενίας ότι δεν βοήθησε στρατιωτικά το στρατό του Αρτσάχ, που πολεμούσε εναντίον ενός αριθμητικά και τεχνολογικά υπέρτερου στρατού. Ο Χαρουτουνιάν, ο οποίος, σημειωτέον, ήταν σχεδόν κάθε μέρα στο μέτωπο με στολή εκστρατείας και πολεμούσε μέχρι την τελευταία ώρα και ο ίδιος, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο στρατός της Δημοκρατίας της Αρμενίας έστειλε ενισχύσεις μόνο δύο τάγματα, τα οποία, μάλιστα, αρνήθηκαν να παραταχθούν στην πρώτη γραμμή, για να συμμετέχουν στον πόλεμο.

Προδομένη ιστορία και το Αρτσάχ, όπως προδομένη ιστορία ήταν και η εισβολή στην Κύπρο, στον πρώτο αλλά και στον δεύτερο Αττίλα.

Εδώ όμως παρατηρούμε μια αναντιστοιχία. Ενώ οι Αζέροι και οι πάτρονές τους Τούρκοι, έχασαν τον πόλεμο και εδάφη το 1994, δεν επαναπαύθηκαν. Έθεσαν ως στρατηγικό στόχο την ανάκτηση των εδαφών και με βάση αυτόν τον στόχο, προετοίμασαν τις ένοπλες δυνάμεις και τα εθνικά τους σχέδια. Δούλεψαν μεθοδικά επί 26 χρόνια και τελικά απελευθέρωσαν τα εδάφη που είχαν χάσει το 1994.

Εάν από την άλλη πλευρά παρατηρήσουμε την Κύπρο και την Ελλάδα, θα διαπιστώσουμε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει εθνικός στόχος απελευθέρωσης των κατεχομένων, τουναντίον υπάρχει στην ουσία αφοπλισμός της Κύπρου και της Ελλάδας τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο οποίος υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε απώλεια ολόκληρης της Κύπρου αλλά και των νησιών που συμπεριλαμβάνονται στον χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Άρα, τα παθήματα των Αρμενίων, θα πρέπει να μας γίνουν μαθήματα και σε επιχειρησιακό αλλά και σε εθνικό και πολιτικό επίπεδο.

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πλέον η Τουρκία είναι επίσημα μια ιμπεριαλιστική δύναμη και μια τέτοια δύναμη δεν την αντιμετωπίζεις με διαβήματα, αντιNavtex και εναγώνια αναζήτηση συμμαχιών.

Οι συμμαχίες είναι καλές, ως συμπληρωματική ισχύς στην εθνική ισχύ. Πρώτα στηρίζεσαι στα πόδια σου και μετά διεκδικείς και κερδίζεις την αλληλεγγύη της Ευρώπης και των συμμάχων σου.

Όσον αφορά την πολιτική που ακολούθησε η Τουρκία στο θέμα του Αζερμπαϊτζάν, καλό είναι να διαβάσουμε τις δηλώσεις που έκανε ο Ερντογάν σε επιχειρηματικό φόρουμ, μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος στο Αρτσάχ. «Η Τουρκία υποστηρίζει ολόψυχα τον δίκαιο αγώνα του Αζερμπαϊτζάν για την απελευθέρωση των εδαφών του». Και να μην ξεχνάμε ότι η ανάπτυξη αυτών των θέσεων έγινε σε βάθος χρόνου, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος φρόντισε να καλλιεργηθεί στο Αζερμπαϊτζάν το παντουρκικό ιδεώδες με τον τίτλο «Ένα έθνος, δύο κράτη», με κύριο στοιχείο τα εθνοπολιτιστικά και γεωπολιτικά δεσμά που συνδέουν την μοίρα των δυο κρατών.

Αν κάνουμε μια σύγκριση σε σχέση με την πολιτική που ασκεί η Ελλάδα απέναντι στην Κύπρο και το ζήτημα της συνεχιζόμενης κατοχής, θα μας πιάσει εθνική κατάθλιψη.

Η Αθήνα και συγκεκριμένοι κύκλοι που επηρεάζουν και αυτήν και την προηγούμενη κυβέρνηση, αντί να υποστηρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία, την κατηγορούν γιατί ανέπτυξε ενεργειακή στρατηγική και «έμπλεξε» και την Ελλάδα σε έναν επικίνδυνο δρόμο. Και αυτοί οι άνθρωποι, που αμείβονται από το ελληνικό κράτος, για να παράγουν εθνική στρατηγική, έχουν το θράσος να εκστομίζουν αυτές τις αθλιότητες.

Τα παθήματα των Αρμενίων του Αρτσάχ να γίνουν μαθήματα στους Έλληνες της Κύπρου, και της Ελλάδας αλλά και στον οικουμενικό ελληνισμό, αν θέλουμε να αποφύγουμε την εθνική καταστροφή, που είναι ήδη σε εξέλιξη υπό μορφήν παραβιάσεων στην ΑΟΖ της Κύπρου και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδος και υπερπτήσεων πάνω από ελληνικά νησιά.

Αλήθεια, οι υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά δεν είναι παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, η οποία είναι και κόκκινη γραμμή, σύμφωνα με δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης;

ΠΗΓΗ : pontos-news

Ποιοι είναι οι προδότες; – Οι δηλώσεις του Αραγίκ Χαρουτγιουνιάν, προέδρου του Αρτσάχ

Ο πρόεδρος του Αρτσάχ, Αραγίκ Χαρουτγιουνιάν, μίλησε για το ποιοι είναι οι πραγματικοί προδότες και ποιοι πούλησαν τη γη. Υπενθύμισε ότι, όταν στις 3 Οκτωβρίου, ο αντίπαλος κατέλαβε το Mataghis και το Talish και κινδύνευε το βόρειο τμήμα της γραμμής του μετώπου, δεν υπήρχε αρκετό ανθρώπινο κεφάλαιο για να προστατεύσει το πίσω μέρος των στρατιωτών του αποσπάσματος Yeghnikner. Την ίδια μέρα, ο Χαρουτγιουνιάν έφυγε για τη γραμμή του μετώπου επειδή ορισμένοι στρατιώτες και εθελοντές που στέκονταν στην πρώτη γραμμή ήταν υπό πανικό. Ο Χαρουτγιουνιάν σημείωσε ότι οι υποδιαιρέσεις των ελίτ της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας της Αρμενίας και του Αρτσάχ αρνήθηκαν να πάνε στην πρώτη γραμμή μαζί του και άφησαν τον πρόεδρο μόνο του. Συνέχισε λέγοντας ότι ένας μικρός αριθμός ήρθε τελικά και ότι χάρη των προσπαθειών τους πέρασε ολοκληρωτικά το απόσπασμα Yeghnikner υπό τον έλεγχο του στρατού άμυνας.

Ο πρόεδρος δήλωσε ότι είχε απευθυνθεί στο έθνος τρεις « Άφήσατε τον στρατό μόνο του. Αφήσατε στρατιώτες 18 χρονών μόνους τους. Ορισμένα από τα εθελοντικά αποσπάσματα έμειναν μέχρι την τελευταία ημέρα για να ολοκληρώσουν την υποχρέωση τους, άλλα έφυγαν τις πρώτες μέρες. Ο Χαρουτγιουνιάν σημείωσε ότι δύο τάγματα που ήρθαν από την Αρμενία και υποτίθεται ότι έπρεπε να συμμετάσχουν σε επιχείρηση στο Σούσι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν πριν φτάσουν στις στρατιωτικές θέσεις. « Ποιος πούλησε τη γη; Την πουλήσαμε ως έθνος. Προδώσαμε τους στρατιώτες μας 18 έως 20 ετών, τα παιδιά μας. Τα προδώσαμε όλοι μαζί. Σταματήστε να ψάχνετε για προδότες ». 

« Οι πολιτικοί που προσπαθούν να βρουν προδότες σήμερα, ας τους αφήνουμε να μας παρουσιάσουν πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή τους, τη συμμετοχή των παιδιών και των συγγενών τους. Θα έπρεπε να είστε στην πρώτη γραμμή ». 

Είπε ότι είχε υπογραφεί συμφωνία για να σωθούν οι εναπομείναντες στρατιώτες από έναν αποκλεισμό. Η συμφωνία πραγματοποιήθηκε όταν δεν υπήρχε σχεδόν κανένας που να υπερασπίζεται το Στεφανάκερτ. 

« Πού ήταν οι εθελοντές; Πού ήταν η πολιτοφυλακή; Πού ήταν οι κάτοικοι του Στεπανακέρτ που προσπαθούν σήμερα να βρουν προδότες; ».

«Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι αφέθηκαν στο Στεπανακέρτ ενώπιον ενός στρατού 6.000 ανδρών. Αν το Στεφανάκερτ είχε καταληφθεί, τότε μονάδες που απείχαν λίγα χιλιόμετρα μακριά θα είχαν βρεθεί υπό αποκλεισμό ». 

« Εκκενώσαμε το Στεφανάκερτ εγκαίρως, καταφέραμε να αποφύγουμε χιλιάδες θύματα αμάχους ». 

Ο Χαρουτγιουνιάν σημείωσε ότι « ήταν αδύνατο να πολεμήσουμε επτά έως οκτώ χώρες με στρατιώτες ηλικίας 18 έως 20 ετών ». Υποκλίνομαι σε όλους εκείνους που μαρτύρησαν. Υποκλίνομαι σε όλους εκείνους τους στρατιώτες ηλικίας 18 έως 20 που συνεχίζουν να προστατεύουν τα σύνορα της πατρίδας μας ».

« Η θέση του προέδρου της χώρας δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, δεν βρίσκεται στην πόλη του Hadrut. Μεταξύ 1.000 και 1.500 ανθρώπων διέφευγαν όταν ήταν μπροστά τους μόνο μερικές δεκάδες σαμποτέρ. Αναγκάστηκα να πάω στο Hadrut και να πείσω τους άλλους να έρθουν μαζί μου ». 

Ο Χαρουτγιουνιάν τόνισε ότι έπρεπε να τα πει όλα αυτά λόγω της τρέχουσας διαίρεσης.

« Οι άντρες που έφυγαν από τον Στεφανάκερτ και κρύφτηκαν στο Ερεβάν είναι προδότες. Αρκετά. Μπορώ να ανοίξω πολλές παρενθέσεις, αλλά ξέρω ότι όλοι έχουμε προδώσει τους στρατιώτες μας επειδή δεν σταθήκαμε δίπλα τους ». 

Ο πρόεδρος κάλεσε όλους τους πολίτες του Αρτσάχ να μείνουν μακριά από τις πολιτικές εξεγέρσεις και να μην συμμετάσχουν σε τέτοιες διαδικασίες στους δρόμους του Ερεβάν. Δεν είναι πρέπον για το λαό του Αρτσάχ. Είπε ότι όλα τα προβλήματά τους θα λυθούν και δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Ο Χαρουτγιουνιάν κάλεσε τους κατοίκους του Καραμπάχ να επιστρέψουν στο Καραμπάχ. Τα ζητήματα κοινωνικής υποδομής θα επιλυθούν τις επόμενες ημέρες. Ο Χαρουτγιουνιάν διαβεβαίωσε όλους ότι έχει όλους τους πόρους για την επίλυση αυτών των ζητημάτων και ότι όλοι οι δρόμοι θα προστατεύονται.

« Σήμερα, υποσχόμαστε να κάνουμε τα πάντα, ώστε να μην υπάρχουν κοινωνικά προβλήματα. Σήμερα είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε ελάχιστες συνθήκες διαβίωσης στο Ερεβάν πρώτα, μετά στο Αρτσάχ και αργότερα επίσης με ριζοσπαστικό τρόπο. Δεν έχουμε την τελική απόφαση για το τι πρόκειται να κάνουμε, δεν έχουμε τον οριστικό πολιτικό χάρτη. Να είστε βέβαιοι ότι θα ζήσουμε καλύτερα στο Αρτσάχ παρά οπουδήποτε αλλού, διότι κανένας άλλος δεν μας περιμένει ». 

από τον Stéphane την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2020

© armenews.com 2020

Ένα μάθημα για την Δύση ο ηρωισμός των Αρμενίων

Giulio Meotti, Italy , 12/10/20 

Σε μια Δύση όπου κανείς δεν φαίνεται να θέλει να πολεμήσει πια χωρίς να νοιάζεται για τις δικές του παραδόσεις, όπου φτύνουν τη δική τους ιστορία, ατιμάζουν τα αγάλματά τους και να διαγράφουν τον πολιτισμό τους, όπου η γη δεν στέλνει πλέον καμία ηχώ, οι Αρμένιοι, μικροί, διασκορπισμένοι σε όλο τον κόσμο, ξεχασμένοι και οχυρωμένοι, τώρα σε πόλεμο για το Αρτσάχ ενάντια στην ισλαμική Ummah με επικεφαλής την Τουρκία. Μας δείχνουν ένα μονοπάτι στο οποίο δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να κατακλυστούν.

Ο μισός πληθυσμός του Αρτσάχ, 75.000 άνθρωποι, έχει εκτοπιστεί λόγω των επιθέσεων του Αζερμπαϊτζάν που υποστηρίζονται από την Τουρκία. Πρέπει να ελπίζουμε ότι θα αντισταθούν. Μόλις διάβασα μια όμορφη επιστολή στην οποία ο Γάλλος ηθοποιός Simon Abkarian απευθυνόταν στον Ερντογάν από τις σελίδες της Le Figaro:

“Εμείς οι Αρμένιοι αγωνιζόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας, θυμόμαστε τους νεκρούς μας που αρνούνται να πεθάνουν για δεύτερη φορά. Παρά τα όπλα σας, παρά τις θρησκευτικές φήμες σας, παρά τους τζιχαντιστές σας και τα 2.000 δολάρια το μήνα, δεν θα κερδίσετε. Πάρτε τους νεκρούς σας και φύγετε, η γη των Αρμενίων είναι η γη της γνώσης, η γη του μελιού και των τριαντάφυλλων. Δεν ξέρεις τι να το κάνεις. Εδώ οι γυναίκες είναι βασίλισσες χαράς. Και τα κορίτσια δεν έχουν πιστοποιητικό να παρουσιάσουν σε κανέναν άντρα. Εδώ η μουσική και το κρασί είναι απαραίτητα διορθωτικά μέτρα. Εδώ μπορούμε να πιστέψουμε ή να μην πιστέψουμε σε όποια θρησκεία θέλουμε. Επειδή η χώρα μας δεν είναι χώρα, είναι σταυροδρόμι. Και ξέρεις ποιος το διασχίζει; Όλη η ανθρωπότητα. Αν σκεφτείτε να μας σφάξετε σαν αρνιά, να ξέρετε ότι μεγαλώσαμε κάτω από την κοιλιά των λιονταριών».

Θα ήταν πολύ δύσκολο να γράψει αυτήν την επιστολή ένας Ευρωπαίος, ηθοποιός ή πολιτικός.

“Είμαι πεπεισμένος ότι ο πολιτισμός θα θριαμβεύσει. Ο πολιτισμός δεν μπορεί να μην κερδίσει. Ένα έθνος που θέλει να ζήσει δεν μπορεί παρά να κερδίσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αρμενικός λαός, ο οποίος ζει στον πλανήτη Γη για αρκετές χιλιάδες χρόνια, έχει τη θέληση να ζήσει». Έτσι εξηγεί ο Πρωθυπουργός της Αρμενίας Πασινιάν τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στο Αρτσάχ μεταξύ Αρμενίων και Αζέρων. Έχει δίκιο, αλλά ο πολιτισμός δεν θριάμβευε πάντα στην ιστορία.

Η Ευρώπη βρίσκεται, σε κώμα. Και υφίσταται τον ίδιο εκβιασμό που για χρόνια εμπόδιζε πολλά ευρωπαϊκά κοινοβούλια να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων. Δεν είναι μυστικό ότι στόχος αυτού του τερατώδους τρομοκρατικού δικτύου είναι ο αρμενικός λαός, οι πόλεις και τα χωριά τους, το δικαίωμά του να ζει ελεύθερα.

Η Ευρώπη είναι ανήμπορη απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό στη Λιβύη, στη Συρία, στην Ελλάδα, στους μετανάστες και τώρα βρίσκεται κατά της Αρμενίας. Κυβερνιόμαστε από υπηρέτες που θα ήταν πρόθυμοι να γίνουν Γκρίζοι Λύκοι για ένα πιάτο τουρκικά φιστίκια. Ο Ερντογάν και ο Αλίγιεφ, ο δικτάτορας του Αζερμπαϊτζάν, λένε “Ένα Έθνος δύο Κράτη”. Είναι κρίμα για αυτούς που στη μέση υπάρχει χριστιανική και χιλιετηρίδα Αρμενία, επιζών μιας γενοκτονίας που δεν αναγνωρίζουν… Αν οι Τούρκοι ήταν σε θέση να νικήσουν και να διώξουν τους Αρμένιους, ποιος θα μπορούσε να σταματήσει τη θέλησή τους να επεκτείνουν τη δύναμή τους στην Ευρώπη;

Οι Αρμένιοι μένουν μόνοι, πολύ μόνοι, σε αυτόν τον πόλεμο ισλαμιστών μισθοφόρων και βίαιων καθεστώτων, από μια εν υπνώσει Ευρώπη δεμένη με το χέρι και το πόδι στην Τουρκία. Οι δυτικές χώρες δεν πρέπει μόνο να ακολουθήσουν τα βήματα του Καναδά, ο οποίος έχει αναστείλει την πώληση όπλων στην Τουρκία, αλλά θα πρέπει να αναγνωρίσουν αμέσως τη Δημοκρατία του Artsakh ως κυρίαρχη χώρα που προστατεύεται από το διεθνές δίκαιο. Η Αρμενία είναι προπύργιο του πολιτισμού και καλείται να τον υπερασπιστεί.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος

πηγή: www.israelnationalnews.com

Αρμενία: Προσευχή για την ειρήνη-Πατριάρχης: Οι εχθροί μας γνωρίζουν ότι η πίστη μας μας κρατά ισχυρούς στη γη μας

Προσευχήθηκαν επίσης για τη θεραπεία των τραυματιών, για την παρηγοριά των οικογενειών των γενναίων στρατιωτών που μαρτύρησαν, για τις ψυχές των Αρμενίων που έπεσαν θύματα των φρικαλεοτητών του πολέμου

Στις 11 Οκτωβρίου, χοροστατούντος του Πατριάρχη πάντων των Αρμενίων Καρεκίν Β ', τελέστηκε Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι του Αγίου Γκαϊάν. Στο τέλος ο ίδιος ο Πατριάρχης μαζί με τους παρευρισκόμενους προσευχήθηκαν για Ειρήνη ζητώντας από τον Κύριο να σώσει την Αρμενία, και όπως είπαν χαρακτηριστικά: “να διατηρήσει την πατρίδα μας, το Artsakh, τα απόρθητα σύνορα της πατρίδας μας ασφαλή και τους Αρμένιους στρατιώτες ισχυρούς και σταθερούς στην ειρήνη”. Προσευχήθηκαν επίσης για τη θεραπεία των τραυματιών, για την παρηγοριά των οικογενειών των γενναίων στρατιωτών που μαρτύρησαν, για τις ψυχές των Αρμενίων που έπεσαν θύματα των φρικαλεοτήτων του πολέμου.

Στο μήνυμά του ο Αρμένιος Πατριάρχης αναφέρει μεταξύ άλλων: "Ζήσαμε 14 μέρες γεμάτες άγχος και πόνο, πόνο και αγανάκτηση, ταυτόχρονα ζούσαμε ημέρες που έγιναν ιστορικές με το θάρρος και τον πατριωτισμό των παιδιών μας, του Κάθε υπερασπιστή της πατρίδας. Με την ανοιχτή υποστήριξη της Τουρκίας, το Αζερμπαϊτζάν, συνεχίζοντας την πολεμική πολιτική του, συμπεριλαμβανομένων των μισθοφόρων τρομοκρατών που έφεραν από τη Συρία, ξεκίνησε στρατιωτικές επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας εναντίον του Artsakh. Εκατοντάδες νέοι σκοτώθηκαν, συμπεριλαμβανομένων πολιτών, γυναικών και παιδιών. Η εκκλησία μας στο Shushi επίσης πυρπολήθηκε. Η Εκκλησία του Σωτήρα, η οποία κάποτε μαρτυρούσε την αντι-Αρμενική πολιτική των αρχών του Αζερμπαϊτζάν, η οποία συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες στο Αζερμπαϊτζάν (..) Για αιώνες, οι εχθροί μας γνωρίζουν επίσης ότι η πίστη μας μας κρατά ισχυρούς στη γη μας, μας ενισχύει να ζούμε με ελπίδα και αγάπη, να δημιουργούμε και να κερδίζουμε"

“Όλοι έχουμε καθήκον και ευθύνη να είμαστε πάντα ενωμένοι στην αποστολή της υπεράσπισης της πατρίδας μας, της ενίσχυσης της κρατικής μας υπόστασης. (...) Οι πεσμένοι ήρωές μας είναι οι σύγχρονοι μάρτυρες μας” τόνισε ενώ επαίνεσε και τις προσπάθειες των χωρών του Ομίλου Μινσκ του ΟΑΣΕ, και ιδίως της Ρωσικής Ομοσπονδίας, για την κατάπαυση του πυρός.

Σκοτώθηκε ο Αρμένιος ήρωας της πιο διάσημης φωτογραφίας του πολέμου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

Ο πυροβολητής Άλμπερτ Χοβανισιάν, ο Αρμένιος ήρωας μιας από τις πιο διάσημης φωτογραφίας από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στο Καραμπάχ, πέθανε, όπως ανακοίνωσε ο πατέρας του.

«Ο γιος μου, ο Albert Hovhannisyan, του οποίου η φωτογραφία έγινε ευρέως διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο αυτές τις μέρες, πέρασε στην αθανασία. Ο πόνος μου και ο πόνος της οικογένειάς μου είναι απερίγραπτος», έγραψε ο Artak Hovhannisyan στο Facebook.

«Η θλίψη μου είναι βαριά, αλλά είμαι ακόμη πιο περήφανος που είμαι ο πατέρας ενός πατριώτη Αρμενίου, ενός πραγματικού ήρωα της σύγχρονης εποχής. Συνειδητοποιώ ότι ο Άλμπερτ μου δεν είναι μόνο ο Ήρωάς μου, είναι ο Ήρωας όλων μας, είναι το παράδειγμα του Αρμένιου ήρωα των σημερινών και των μελλοντικών γενεών, που ακολούθησε το μονοπάτι των ηρωικών προγόνων του και έγινε αθάνατος», έγραψε ο Hovhannisyan.

Η φωτογραφία, η οποία διανεμήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου από το Αρμενικό Υπουργείο Άμυνας, δημοσιεύθηκε από μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο.

Σήμερα αποφασίζεται το δικαίωμα των παιδιών μας να ζουν σε μια ελεύθερη χώρα

Ο πρόεδρος της αυτοανακηρυγμένης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ή Αρτσάχ, Αραγίκ Χαρουτιουνιάν δήλωσε ότι θα μεταβεί στην πρώτη γραμμή μαζί με τις ειδικές δυνάμεις. Συναντήθηκε με στρατιώτες των ειδικών μονάδων του Στρατού Άμυνας το βράδυ πριν κατευθυνθεί στην πρώτη γραμμή.

Ο Πρόεδρος δημοσιεύει ένα βίντεο από τη συνάντηση με τις ειδικές μονάδες στο λογαριασμό του στο Facebook.

«Κανείς δεν μπορεί να νικήσει τους στρατιώτες μας, και αυτό δεν είναι μόνο μια συναισθηματική ηχογράφηση. Θα υπερασπιστούμε την ενωμένη Πατρίδα μας με τιμή ... Σήμερα το μέλλον μας, το δικαίωμα του αρμενικού λαού να ζει σε αυτή τη χώρα είναι αποφασισμένο ... Ζούμε την πιο κρίσιμη εποχή των αιώνων. Ζούμε σε μια κρίσιμη περίοδο κατοχής ή μη πατρίδας. Το μέλλον όχι μόνο του Αρτσάχ, της Αρμενίας, αλλά και του αρμενικού λαού εξαρτάται από τον καθένα μας. Θέλω όλοι να υπηρετήσετε την υπηρεσία σας και να συνεχίσετε να ζείτε σε αυτήν την Πατρίδα ως αξιοπρεπείς γιοι. Να είστε σίγουροι, θα κερδίσουμε. Αντιμετωπίσαμε μια πιο δύσκολη στιγμή  σε σχέση με τη δεκαετία του '90. Εκείνη τη στιγμή πετύχαμε, και σήμερα θα πετύχουμε. Σήμερα αποφασίζεται το δικαίωμα των παιδιών μας να ζουν σε μια ελεύθερη χώρα. Έχουμε μια αποστολή πριν από το έθνος και τις γενιές μας ».

Η αρμενική πλευρά έδωσε τις απώλειες των Αζέρων

Οι μάχες συνεχίζονται με μεγάλη ένταση στα μέτωπα του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), όπως φαίνεται από τις απώλειες των Αζέρων που έδωσε στη δημοσιότητα η αρμενική πλευρά.

Συγκεκριμένα το Αρμενικό Ενιαίο Κέντρο Πληροφόρησης παρουσίασε τις απώλειες του Αζερμπαϊτζάν στις 29 Σεπτεμβρίου 22:30

Αν και δεν αναφέρεται σαφώς στην ανακοίνωση, μάλλον πρόκειται για τις συνολικές απώλειες του Αζερμπαϊτζάν, από τότε που άρχισαν οι εχθροπραξίες.

Ο κατάλογος των απωλειών έχει ως εξής:

790 νεκροί (180 προς το Καρβατζάρ), περίπου 1900 τραυματίες

137 άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα

72 μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV (προφανώς και drones)

7 ελικόπτερα

1 αεροπλάνο

Εκτός των παραπάνω, δημοσιεύθηκαν και σκηνές από καταστροφή άρματος μάχης των Αζέρων, από πυρά Αρμενίων. Το βίντεο δείχνει πώς οι ένοπλες δυνάμεις των Αρμενίας καταστρέφουν το εχθρικό άρμα μάχης.

Παππούς, πατέρας και εγγονός στο μέτωπο με το όπλο στο χέρι

Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αρτσάχ: «Είναι αδύνατο να νικήσουν έναν λαό, ο οποίος σε μία ώρα γίνεται ένα με τον στρατό του»

Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Αρτσάχ και της Αρμενίας.

Παππούς, γιος και εγγονός, με το όπλο στο χέρι είναι μαζί στο μέτωπο, για να υπερασπιστούν την πατρίδα.

Σημειώνεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αρτσάχ, Αράϊηκ Χαρουτιουνιάν, δήλωσε για την επίθεση που δέχεται η χώρα του:

«Εναντίον μας πολεμάει όχι μόνο το Αζερμπαϊτζάν, αλλά και η Τουρκία επίσης, χρησιμοποιώντας σύγχρονα όπλα και εξοπλισμό του τουρκικού στρατού», ανέφερε.

«Αυτός είναι πόλεμος του θανάτου, θα πολεμήσουμε μαζί με όλο το έθνος μας. Είναι αδύνατο να νικήσουν έναν λαό, ο οποίος σε μία ώρα ώρες γίνεται ένα με τον στρατό του» – πρόσθεσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Αρτσάχ.

«Εκείνος που ελεεί τον φτωχό, δανείζει στον Κύριο και θα του γίνει η ανταπόδοσή του» (Παρ.19:17)

AΡΜΕΝΙΑ

«Εκείνος που ελεεί τον φτωχό, δανείζει στον Κύριο και θα του γίνει η ανταπόδοσή του» (Παρ.19:17)

Δεν φτάνει που είναι κανείς φτωχός και πεινασμένος, αλλά να είσαι φτωχός και πεινασμένος σε θερμοκρασίες που μπορεί να πέσουν σε -33 βαθμούς Κελσίου είναι κάτι που λίγοι από μας θα θέλαμε να υποστούμε. Οι χειμώνες στην Αρμενία είναι παρατεταμένοι  και κρατάνε από το Νοέμβρη μέχρι και τέλος Μαΐου. H φτώχεια και το δριμύ ψύχος αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα για τους Χριστιανούς λόγου του μεγάλου υψομέτρου σ’αυτή την περιοχή Σιράκ της Αρμενίας καθώς αγωνίζονται για να επιβιώσουν.

Η Αρπίκ είναι μια 92χρονη Χριστιανή που δεν έχει συγγενείς. Έχασε το σπίτι της στο σεισμό του 1988, και από τότε μένει μόνη της σε ένα προσωρινό καταφύγιο – γνωστό ως «ντομίκ». Αυτά τα σπίτια είναι καλυβάκια φτιαγμένα  από παλιοσίδερα που δεν προσφέρουν προστασία από το δριμύ ψύχος ενός αρμενικού χειμώνα. «Δεν έχω παιδιά και ο Θεός είναι ο μόνος συγγενής μου. Εμπιστεύομαι στα χέρια Του  όλες τις ελπίδες μου και δεν με αφήνει μόνη ποτέ. Διαμέσω των αδελφών της εκκλησίας παίρνω τα δώρα Του. Ο Θεός μου ζει και εγώ θα ζήσω», είπε η Αρπίκ. 

 (BARNABAS AID: JANUARY – FEBRUARY 2020)