«Παρακολουθώ με αγωνία, από τις 19 Φεβρουαρίου, την πορεία της υγείας ενός μωρού 24 ημερών, που νοσηλεύεται διασωληνωμένο στο Αγλαΐα Κυριακού» σημείωσε. «Μία μικρή αθώα ψυχή δίνει μάχη για τη ζωή» απέναντι στον ιό, πρόσθεσε, ενώ «οι γιατροί κάνουν ό,τι μπορούν». «Ευχόμαστε να πάνε όλα καλά», έκλεισε τη σχετική αναφορά του ο κ. Κικίλιας.
Δεν μπορούμε παρά να συγχαρούμε τον κο Κικίλια για την αγωνία του και για το ενδιαφέρον του για το βρέφος. Σίγουρα η ευαισθησία του θα έχει να κάνει και με το γεγονός ότι πρόσφατα έγινε πατέρας.
Όμως ούτε αυτός ούτε η κυβέρνησή του δεν αναφέρθηκε στις χιλιάδες αθώες ψυχές των αγέννητων που θανατώνονται δια της αμβλώσεως κάθε χρόνο στην πατρίδα μας. Αντίθετα όταν οργανώσεις έθεσαν το θέμα με αφίσες στο Μετρό ψοφοδεής Υπουργός διέταξε να τις κατεβάσουν.
Μία ημέρα πριν την γέννα η θανάτωση του μωρού αποτελεί ιατρική πράξη. Μία μέρα μετά την γέννα η θανάτωση του μωρού αποτελεί φόνο. Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της Υποκρισίας και της παράνοιας, τότε τί είναι;
Κύριε Κικίλια είσαστε πατέρας και προφανώς ζήσατε αυτό το μεγαλειώδες γεγονός της γέννησης του παιδιού σας για εννέα ολόκληρους μήνες. Το πρώτο υπερηχογράφημα, ο πρώτος ήχος από τον κτύπο της καρδιάς του αγέννητου ακόμη παιδιού σας είναι βέβαιο ότι θα σας συγκίνησαν. Η σύζυγός σας όταν αναφέρονταν στην ζωή που έφερε στα σπλάχνα της θα έλεγε το "μωρό μου", το παιδί μου.
Θέλετε κύριε Κικίλια να γράψετε ιστορία; Αναλάβετε πρωτοβουλίες για περιορισμό των αμβλώσεων και γιατί όχι, για την ολοκληρωτική απαγόρευση των φόνων των αγέννητων. Να είστε σίγουρος ότι η πατρίδα θα σας ευγνωμονεί. Ακόμη περισσότερο θα σας ευγνωμονούν χιλιάδες παιδικές ψυχές που θα τις γλυτώσετε από το σφαγείο και οι οποίες έχουν δικαίωμα να γνωρίσουν το φως της ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.