Ο Νάσσερ, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στις ανατολικές ακτές της Σαουδικής Αραβίας, λαχταρούσε να πεθάνει για τον Αλλάχ, πολεμώντας με τους Τζιχαντιστές, και έτσι αυξάνοντας τις πιθανότητές του να κερδίσει το Παράδεισο. Kαθ’ οδόν όμως έγινε του Χριστού.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στο Κουβέιτ το 1990, ο Νάσσερ ήταν στις ΗΠΑ. «Ήμουν περιτριγυρισμένος από απίστους. Ή θα πολεμήσεις εναντίον τους, ή θα προσπαθήσεις να τους κάνεις να ασπασθούν το Ισλάμ με άλλο τρόπο. Πίστευα ότι ο Αλλάχ με είχε φέρει εδώ για να τους ευαγγελιστώ. Είδα μερικούς ανθρώπους να ασπάζονται το Ισλάμ, απαρνούμενοι τον Ιησού.»
Παντρεύτηκε μια κοπέλα που λεγόταν «Ντέιζυ», η οποία τελικά επέστρεψε στην εν Χριστώ πίστη της. Κινητοποίησε χιλιάδες Χριστιανούς για να προσευχηθούν για τον Νάσσερ, τον σύζυγό της.
Φαινομενικά, ο Νάσσερ ήταν σταθερός στο πιστεύω του, εσωτερικά όμως αγωνιζόταν. Ήξερε ότι οι αμαρτίες του ήταν πολύ μεγάλες και το βουνό καλών έργων και προσευχών που χρειαζόταν για να τις αντισταθμίσει ήταν τεράστιο. Άρχισε να συλλογίζεται πάλι το πιο εύκολο και ασφαλές μονοπάτι στο Παράδεισο – το Τζιχάντ.
Τελικά, η γυναίκα του πήρε θάρρος και τον κάλεσε στην εκκλησία, και αυτός δέχθηκε από περιέργεια. H συναίσθηση της αμαρτίας του ήταν τόσο μεγάλη που συμπέρανε: «Αν πρόκειται να πάω στην Κόλαση, καλό θα ήταν να μάθω τι κάνουν στην εκκλησία. Νόμιζα ότι ήταν το πιο σατανικό πράγμα που είδα ποτέ, αλλά με προσείλκυε η αγάπη που ένοιωθα εκεί και γύριζα συνέχεια.»
Τελικά ο Νάσσερ κατέρρευσε και ζήτησε από τον Θεό την αλήθεια.
«Αμέσως είδα μπροστά μου ένα λόφο και έναν Άνδρα, τόσο βάναυσα χτυπημένο που ήταν αγνώριστος. Τον κάρφωναν σε ένα σταυρό. Ήξερα ότι ήταν ο Ιησούς.
Παρακολουθούσα καθώς σήκωναν το σταυρό και Εκείνος εκεί κρεμόταν, αιμορραγώντας και αγκομαχώντας. Τον κοιτάω στα μάτια. Εκείνος κοιτάει εμένα και κοιτάει μέσα μου. Βλέπει όλη τη σαβούρα, όλα τα κρυμμένα πράγματα στη ζωή μου. Eνα κύμα ντροπής με κατακλύζει.
Αλλά δεν με βλέπει με αποστροφή, όπως περίμενα. Με βλέπει με μια σφοδρή αγάπη. Την ώρα που πάλευε για να πάρει κάθε ανάσα. Με κάθε ανάσα Του παλεύει για μένα.
Και ομολόγησα τον Ιησού Χριστό σαν Κύριό μου, σαν Σωτήρα μου. Μόλις ξεστόμισα αυτή τη προσευχή, αμέσως ένοιωσα μια φωτιά να πέφτει επάνω μου. Hμουν τυλιγμένος σ’ αυτή τη θαυμάσια παρουσία που ήταν πλήρης ειρήνη, αγάπη. Ένοιωθα ότι Του ανήκω. Ήταν το πιο θαυμάσιο πράγμα που είχα αισθανθεί ποτέ».
EVANGELICALS NOW: JANUARY 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.