Αν δεν μπορείς να πεις στην μάνα σου χρόνια πολλά, μπορείς να την θυμάσαι.
Τα δυο γλυκά της μάτια αν σκεφτείς, θα κλαις και θα λυπάσαι.
Κι’ αν είναι δίπλα σου και σου χαμογελά ή έχει φύγει τόσο μακριά σου,
τη θέση της να πάρει δεν μπορεί καμιά. Αυτή θα ζει τον πόνο σου αυτή και τη χαρά σου.
Το χάδι της αγέρι απαλό, τα λόγια της λουλούδια ανθισμένα,
η αγκαλιά της είναι η πιο ζεστή φωλιά και το φιλί τόσο γλυκό όσο της Παναγιάς το βλέμμα.
Μανούλα μου δεν σε ξεχνώ, ζητώ εσένα όταν πονώ κι’ όταν αναστενάξω.
Αχ να μπορούσα μες στην αγκαλιά σου να κρυφτώ και από καημό ή από χαρά να κλάψω.
Δεν είναι τυχαίο που έχει καθιερωθεί ως ημέρα γιορτής της μητέρας η 2η Κυριακή του Μάη. Για μια τόσο σημαντική και γεμάτη από όμορφα και δυνατά συναισθήματα γιορτή, ακόμη και η φύση θα έπρεπε να είναι γεμάτη από τα αμέτρητα χρώματα και αρώματα των ολάνθιστων λουλουδιών. Ξέρω πως ίσως υπάρχουν παιδιά, νέοι ή ακόμη και ηλικιωμένοι, που δυστυχώς δεν μπόρεσαν να γνωρίσουν το μεγαλείο της ψυχής της μάνας και ήταν υποχρεωμένοι να διαβούν το μονοπάτι της ζωής χωρίς την πολύτιμη παρουσία της. Σε εκείνους εύχομαι να βρήκαν ή να βρουν την δύναμη να συγχωρήσουν και να προσπαθήσουν στην δική τους οικογένεια να δώσουν απλόχερα όλα εκείνα τα συναισθήματα που οι ίδιοι στερήθηκαν. Για όλους τους άλλους ελπίζω να γνωρίζουν πως η ζωή μιας μητέρας είναι γεμάτη από ευθύνες, άγχος, ανησυχίες, θυσίες, ερωτηματικά, καρδιοχτύπια, προβλήματα αλλά και από απέραντη αγάπη, που χαρίζει στα παιδιά της χωρίς αντάλλαγμα και πρωταρχικός της στόχος είναι μέσα στα μάτια τους να βλέπει να καθρεφτίζεται μόνο η ευτυχία. Ας πούμε λοιπόν χρόνια πολλά σ’ όλες τις μανούλες του κόσμου και ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχουν για να μας θυμίζουν την δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.