Περιφρονοῦν τὴν Ἐκκλησία. Τῆς κουνοῦν αὐστηρὰ τὸ δάχτυλο: Μὴν κουνιέσαι! Μὴ μιλᾶς! Σιώπα! Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ φίλοι καὶ προστάτες τοῦ λαοῦ. Ἐσὺ δὲν εἶσαι παρὰ κακὴ μητριά.

Ἀνέβηκε!

Ἔστησε τὸν θρόνο του σχε­δὸν ἐπάνω στ᾿ ἄστρα. Σ᾿ ἕνα του νεῦμα ἔτρεμαν λαοί, φυλὲς καὶ γλῶσ­σες. Χτυποῦσε σὰν κριάρι μὲ τὰ κέρατά του κατὰ θάλασσα καὶ πρὸς Βορρᾶ καὶ Νότο. Ἔστελνε τὰ στρατεύματά του καὶ ἀφάνιζε χῶρες καὶ λαούς. Ἡ αὐτοκρατορία του φαινόταν ἀνίκητη. Ἡ πρωτεύουσά του πάνω στὶς ὄχθες τοῦ Εὐφράτη, ἀπόρθητη. Ἦταν θαῦμα θαυμάτων. Ἔπειτα κατέρρευσε… μέσα σὲ μιὰ νύχτα. Ἀργότερα ἐξαφανίσθηκε ἐντελῶς. Σήμερα ἡ Βαβυλώνα εἶναι θαμμένη στὴν ἄμμο.

Αὐτὴ εἶναι ἡ Ἱστορία. Ἀνεβάζει καὶ κατεβάζει αὐτοκρατορίες καὶ αὐτοκράτορες. Γιὰ μιὰ περίοδο τοὺς προβάλλει μὲ δύναμη. Ἔπειτα τοὺς πετάει σὲ λήθη καὶ ἀφανισμό. Ἔτσι ἔκανε στὴ Βαβυλώνα, ἔτσι σὲ ὅλες τὶς ἄλλες ποὺ ἀκολούθησαν.

Ἔτσι καὶ στοὺς καιρούς μας. Γιὰ 70 χρόνια ἡ σοβιετικὴ κοσμοκρατορία ἔ­κανε τὸν πλανήτη νὰ τρέμει· μέχρι ποὺ κατέρρευσε σὰν χάρτινος πύργος. Κάπου στὸ ἐνδιάμεσο ὁ Γερμανὸς τύραννος προκαλοῦσε τὴν Ἱστορία: Θὰ σὲ ἀλλάξω γιὰ χίλια χρόνια! τῆς ἔλεγε. Λίγα χρόνια ἀργότερα τὸν σήκωσε ψηλὰ καὶ τὸν χτύπησε κάτω σὰν χταπόδι. Σκόρπισε τὶς στάχτες του στοὺς πέντε ἀνέμους, τὸν κατέστησε βδέλυγμα αἰώνιο.

Συνέχεια Εδώ