Δημήτρης Νατσιός, Γιορτές ή μνημόσυνο για το ’21

«Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη

Πάρε μαύρο γιαταγάνι

Κι έλα στη ζωή μας πίσω

Το στραβό να κάμεις ίσο»

Ν. Γκάτσος

 «Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη» πρέπει να συνοδεύουν την επέτειο για τα 200 χρόνια από την κήρυξη της ευλογημένης Επανάστασης του  ’21. Μνημόσυνο και όχι γιορτές και πανηγύρια. Να θρηνήσουμε, γιατί, 200 μετά, ακυρώθηκε η Επανάσταση του  ’21.  Περισσότεροι Μωαμεθανοί ζουν στην Ελλάδα σήμερα, απ’ ότι υπήρχαν το 1821.  Και συνεχίζουν να έρχονται, ρέουν τα ασκέρια του Ισλάμ… αλλά τώρα δεν ζουν οι Κανάρηδες και οι Κολοκοτρωναίοι.  Όχι. "Στον τόπο που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια". Θα γιορτάσει «το ζυμάρι των Τούρκων, που θα έλεγε ο Μακρυγιάννης.  Οι προσκυνημένοι και όλο το κακοφορμισμένο απόστημα - διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, μοδίστρες και κομμώτριες- που τους δορυφορεί.

Κάθε επανάσταση δημοσιεύει μια προκήρυξη, στην οποία καταγράφονται οι σκοποί και οι επιδιώξεις της. Η επαναστατική προκή- ρυξη του ΄21 τιτλοφορούνταν «ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ». Την υπέγραψε ο αρχηγός Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο οποίος πέθανε τον Ιανουάριο του 1828, λόγω των κακουχιών που υπέστη στην φυλακή των Αυστριακών, ψελλίζοντας το «Πάτερ ημών».  Σήμερα, 200 χρόνια μετά, η Πίστη και η Πατρίδα, είναι υπό διωγμόν, ποινικοποιήθηκαν και το σύμβολο των εορτών παραπέμπει ευθέως στις καρναβαλιστικές πομπές.  Μια σερπαντίνα, σκωληκοειδής, και ο αριθμός «ένα».

Τι γράφει η προκήρυξη του Υψηλάντη για τον σκοπό της Εθνεγερσίας;  Διαβάζω:

ΣΥΝΕΧΕΙΑ Εδώ