Ο Πούτιν, οι Ρώσοι και οι Ομοφυλόφιλοι

Μόλις πριν λίγες ημέρες  ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη διάρκεια συζήτησης με ειδική επιτροπή για τις νέες προτάσεις αναθεώρησης του Συντάγματος, εξέφρασε για άλλη μια φορά, με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο, την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο αναγνώρισης του γάμου μεταξύ ομοφύλων στη Ρωσία.

«Ο γάμος είναι μια ένωση μεταξύ άντρα και γυναίκας. Αυτή είναι η σωστή ιδέα και αυτή πρέπει να υποστηρίξουμε. Πρέπει να σκεφτούμε, μονάχα, τη διατύπωση για τη νομιμοποίησή του ... Για όσο καιρό είμαι εγώ πρόεδρος, δεν πρόκειται να έχουμε γονέα ένα και γονέα δυο. Θα έχουμε μπαμπά και μαμά», ανέφερε ο Πούτιν. 

'Όμως τα κυρίαρχα ΜΜΕ παρουσιάζουν τον Πρόεδρο Πούτιν ως ένα σχεδόν  εμμονικό δικτάτορα ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των ομοφυλοφίλων.

Είναι όμως έτσι; 

Προφανώς Όχι!

Μία απαίτηση, μία αξίωση για να είναι ανθρώπινο δικαίωμα πρέπει να είναι αποδεκτή από το σύνολο των ανθρώπων, δηλαδή να είναι οικουμενική. Επί πλέον πρέπει και απαιτείται να είναι αποδεκτή ως αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης και όχι χειραγώγησης και εξαναγκασμού η ακόμη χειρότερα επιβολής δια της νομικής οδού μη λαμβάνοντας υπ' όψη την βούληση της πλειοψηφίας.

Ο Πρόεδρος Πούτιν ξέρει πολύ καλά, όπως και όλοι μας, ότι η Ομοφυλοφιλία είναι προσωπική επιλογή και δεν συνιστά κανενός είδους οικουμενικό ανθρώπινο δικαίωμα.  

Στην οικουμενική χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του 1948 δεν συμπεριλαμβάνεται,  κατ΄ουδένα τρόπο η Ομοφυλοφιλία ούτε δικαιώματα που άπτονται αυτής αν και κατά την σύνταξή της ήταν γνωστή ως φαινόμενο.

Μερικές Δυτικές κοινωνίες νομοθέτησαν και επέβαλαν την ομοφυλοφιλία στους λαούς τους εξ αιτίας ενός  διεφθαρμένου τμήματος της κυρίαρχης ελίτ αλλά και της πολιτικής πίεσης από την λεγόμενη ριζοσπαστική Αριστερά. Τέτοια είναι και η ελληνική κοινωνία στην οποία επεβλήθη δια της νομοθετικής οδού, μέσα στην κόλαση των μνημονίων και των έξωθεν πιέσεων, από την κυβέρνηση των αριστερών κομουνιστών ριζοσπαστών του Σύριζα. Η ομοφυλοφιλία επεβλήθη στην πατρίδα μας με τον Νόμο 4491/2017 που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 13 Οκτωβρίου 2017 σχετικά με την Νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Οι νόμοι αυτοί όμως έρχονται  σε ευθεία αντίθεση με άλλα δικαιώματα οικουμενικού χαρακτήρα όπως η θρησκευτική ελευθερία, το δικαίωμα στην φυσική οικογένεια, ο γάμος μεταξύ ανδρός και γυναικός κ.α. που είναι οικουμενικά και αναφέρονται ρητά στην διακήρυξη του 1948 για τα δικαιώματα του ανθρώπου, σε αντίθεση με τα λεγόμενα "δικαιώματα των ομοφυλοφίλων" που είναι αποδεκτά σε λίγες μόνο χώρες και επιβλήθηκαν τις περισσότερες φορές εις βάρος της θέλησης των λαών.
Προσπάθεια επιβολής της Ομοφυλοφιλίας σε άλλες χώρες πραγματοποιήθηκαν από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο βασίλειο υπό τους Ομπάμα και Κάμερον αντίστοιχα οι οποίοι μάλιστα συνέδεσαν την αποδοχή της Ομοφυλοφιλίας με την παρεχόμενη ανθρωπιστική βοήθεια προς τις χώρες αυτές. Η απάντηση των χωρών αυτών, προς τιμήν τους, ήταν: 

"Προτιμούμε να πεθάνουμε από την πείνα παρά να αποδεχθούμε την Ομοφυλοφιλία."

Αλλά ας επιστρέψουμε στην Ρωσία και στον Πρόεδρο Πούτιν. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ρώσων είναι ενάντια στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας και κατέδειξαν την υποστήριξή των Ρώσων πολιτών στους νόμους εναντίον των ομοφυλόφιλων. Όταν ο Πρόεδρος Πούτιν κάνει δηλώσεις για τους Ομοφιλόφιλους  δεν εκπροσωπεί τον εαυτόν του αλλά εκπροσωπεί, ως οφείλει, τον Ρωσικό λαό.

Ιστορικά η ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με φυλάκιση στο Κράτος των Ρως. Ο Τσάρος Ιβάν ο τρομερός εξέδωσε το 1569 νόμο με τον οποίο η ποινή για την ανδρική ομοφυλοφιλία τιμωρούνταν με εκτέλεση. Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση το 1918 η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε από τον Λένιν αλλά ακόμα και στο αθεϊστικό καθεστώς που αυτός ίδρυσε παρόλο που δεν υπήρχε η παραμικρή θρησκευτική επιρροή παρέμεινε κοινωνικά ανήθικη και στιγματισμένη. Ο διάδοχος του Λένιν, ο Στάλιν ποινικοποίησε εκ νέου την ομοφυλοφιλία με νόμο το 1936 σύμφωνα με τον οποίο όποιος ομοφυλόφιλος συλλαμβάνονταν στελνόταν σε καταναγκαστικά έργα στην Σιβηρία.

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν ζήτησε από την Ρωσική Δουμά να εγκρίνει ένα νέο νόμο που είχε προετοιμάσει η κυβέρνηση του ο οποίος απαγόρευε την προπαγάνδα των μη ηθικών σχέσεων (π.χ Κτηνοβασία, Ομοφυλοφιλία, Παιδεραστία κ.α) σε δημόσιους χώρους. Ο νόμος εγκρίθηκε με όλα τα μέλη της Δούμας να ψηφίζουν υπέρ με μόνο μία αποχή. 

Η Κοινή γνώμη στη Ρωσία είναι κάθετα αντίθετη στα λεγόμενα "δικαιώματα των ομοφυλόφιλων".Το 2014 σε δημοσκόπηση της Ε.Ε το 91% των Ρώσων δήλωσε ότι δεν εγκρίνει τον ομοφυλοφιλικό γάμο, το 85% δήλωσε ότι δεν πρέπει η ομοφυλοφιλία να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και το 72% χαρακτήρισε την ομοφυλοφιλία ως ασθένεια που όμως πιστεύουν ότι θεραπεύεται. Μόνο το 8% δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και μόνο το 6% δήλωσε ότι εγκρίνει τον ομοφυλοφιλικό γάμο και την υιοθέτηση παιδιού.

Η δυστυχία για τον τόπο μας είναι ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή από το ιερατείο των Βρυξελλών και δεν μπορούμε να ορίσουμε μόνοι μας την μοίρα μας. Δυστυχώς δεν υπάρχουν ηγέτες στην Ελλάδα, επιπέδου Πούτιν ή Τράμπ αλλά απλοί διαχειριστές της εξουσίας. Αναγκαζόμαστε να υπακούμε στα κελεύσματα διεφθαρμένων ξένων κέντρων, αρνούμενοι τον εαυτόν μας, την παράδοσή μας, την θρησκεία μας. Η εμμονή της εξουσιαστικής ελίτ και όχι του λαού στον τόπο μας υπέρ της Ομοφυλοφιλίας μας οδηγούν αναπόδραστα στην καταστροφή και την διάλυση της κοινωνίας μας και κατ΄επέκταση  και της Πατρίδας.

Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώπιον του Θεού αλλά και του ανθρώπινου νόμου. Όλες οι επιλογές όμως δεν είναι ισότιμες. Κινούνται μεταξύ δύο οριακών καταστάσεων από βδελυρές, κακές, ανώμαλες και αμαρτωλές μέχρι ηθικά ανώτερες και υψηλές. Που βρίσκεται η Ομοφυλοφιλία ας αποφασίσει ο αναγνώστης να την προσδιορίσει μόνος του, ο Πούτιν και οι Ρώσοι την τοποθέτησαν στις βδελυρές και ανήθικες.