 |
| Ο κος Κοντονής στην Βόρειο Κορέα |
Ήταν Ιούνιος του 1989 όταν το λαοκρατικό καθεστώς της Βορείου Κορέας, υπό τη σιδηρά διοίκηση του ανώτατου ηγέτη της χώρας, Κιµ Ιλ Σουνγκ, παππού του Κιµ Γιονγκ Ουν, άνοιγε τα σύνορα για να υποδεχτεί - για τελευταία φορά ίσως - στην Πιονγιάνγκ χιλιάδες ξενόφερτους επισκέπτες θαυμαστές του κομμουνιστικού οικοδομήματος της Βορείου Κορέας, ενός αδίστακτου καθεστώτος που κρατούσε και κρατάει τον λαό σιδηροδέσμιο στην σοσιαλιστική ουτοπία.
Νέους και νέες από αριστερές οργανώσεις, στο πλαίσιο του 13ου Παγκόσµιου Φεστιβάλ Νεολαιών, που σε επίπεδο προετοιμασίας και προληπτικού ελέγχου περνούσε από τη Μόσχα επίσης για τελευταία φορά. Αυτό γιατί τα γεγονότα που ακολούθησαν το ίδιο έτος σήμαναν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ευρώπη, ενώ η διεξαγωγή του συγκεκριμένου φεστιβάλ διεξήχθη µε νωπή την εξέγερση των φοιτητών στην Πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου.
Ο αριστερός σοσιαλιστικός παράδεισος που ο κος Σταύρος Κοντονής, πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης του Σύριζα, θαύμαζε και ως νεολαίος τον τίμησε στα νιάτα του είναι ο "Παράδεισος" που θα ήθελε αυτός και οι σύντροφοί του να εγκαθιδρύσουν και στην Ελλάδα.
Ας αναφερθούμε στο σύστημα κοινωνικής κατηγοριοποίησης που στα κορεάτικα ονομάζεται songbun και καθιερώθηκε από τον ιδρυτή της χώρας, τον Κιμ Ιλ Σόνγκ, πριν περίπου 60 χρόνια.
Οι βορειοκορεάτες διαχωρίζονται 5 κύριες ομάδες, τις εξής: οι ειδικοί, ο πυρήνας, οι βασικοί (αμφιταλαντευόμενοι),οι περίπλοκοι και οι εχθρικοί. Ο τόπος διαμονής σου ή των σπουδών σου, η δουλειά που επιτρέπεται, ακόμα και τα τρόφιμα που τρως, ελέγχονται από το songbun σου. Το songbun ενός ατόμου εξαρτάται κυρίως απ’ όσα έκαμαν οι πρόγονοί τους στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα στη διάρκεια της αποικιακής περιόδου και του Κορεατικού Πολέμου. Έλλειψη αφοσίωσης στη διάρκεια εκείνης της εποχής, τιμωρείτο με χαμηλό songbun.
Στον σοσιαλιστικό παράδεισο των χρόνων της νεότητας του Κου Κοντονή όλοι οι πολίτες ευρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση. Ομάδες αποτελούμενες από 15-30 οικογένειες που μένουν κοντά η μια στην άλλη παρακολουθούνται από αξιωματούχο που προσέχει μήπως γίνουν ύποπτες δραστηριότητες και ερευνά για απαγορευμένα αντικείμενα στα σπίτια, π.χ. ραδιόφωνα, δυτικά DVD, Άγιες Γραφές. Τις μεσονύκτιες ώρες γίνονται δειγματολειπτικοί έλεγχοι στα σπίτια. Δυο φορές τη βδομάδα οι άνθρωποι πρέπει να παρακολουθούν διαλέξεις που υμνούν το μεγαλείο της οικογένειας Κιμ, τα μέλη της οποίας κυβερνάνε από το 1946 και λατρεύονται ως θεοί. Κάθε Σάββατο οι πολίτες πάνε σε συνεδρίες για δημόσια κριτική κατά τις οποίες κριτικάρουν τον εαυτό τους και άλλους για τις αποτυχίες τους την προηγούμενη βδομάδα.
Στην Βόρειο Κορέα κυριαρχεί το σύστημα της οικογενειακής ευθύνης, δηλαδή αν για παράδειγμα συλλάβουν κάποιον να έχει υπό την κατοχή του μία Βίβλο, αυτός, η γυναίκα του, τα παιδιά του και οι γονείς του καταλήγουν στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας όπου συνήθως πεθαίνουν από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες.
Ακολουθεί η μαρτυρία της Κιμ Γιονγκ Σουν (Kim Yong Soon) η οποία φυλακίστηκε επειδή ανέφερε ότι μια φίλη της διατηρούσε σχέση με τον Κιμ Γιονγκ ΙΙ (Kim Yong ΙΙ). Πέρασε 9 ολόκληρα χρόνια στο στρατόπεδο Γιόντοκ (Yodok) βορειοανατολικά της Πιονγιάνγκ, με τους δυο ηλικιωμένους γονείς της και τα τέσσερα μικρά παιδιά της. Όπως είπε σε βίντεο της Amnesty International το στρατόπεδο Γιόντοκ (Yodok) " είναι ένα μέρος ανατριχιαστικό".
Η κυρία Κιμ έθαψε εκεί μόνη της και χωρίς φέρετρο τους ηλικιωμένους γονείς της αλλά και τα τέσσερα παιδιά της ηλικιών εννέα, επτά, τεσσάρων και ενός. Πέθαναν όλοι από την πείνα και την σκληρή εργασία. " Όταν οι γονείς μου και τα παιδιά μου πέθαναν από την πείνα τύλιξα τα άψυχα κορμιά τους με άχυρο και τους έθαψα μόνη μου".
Κύριος στόχος των Αρχών είναι οι Χριστιανοί οι οποίοι διώκονται απηνώς. Είναι θαυμαστές οι ιστορίες βορειοκορεατών χριστιανών που θυσιάζονται για την πίστη τους. Η Πιονγιάνγκ πριν επικρατήσουν οι κομμουνιστές ονομαζόταν η Ιερουσαλήμ της Ανατολής.
Το παρελθόν αυτών των κομμουνιστών που σήμερα μας κυβερνούν λέει πολλά για τις προθέσεις τους και τις βαθιές τους σκέψεις. Αν η Ελλάδα δεν ήταν ενταγμένη στην Ευρώπη, επίτευγμα της Νέας Δημοκρατίας, να μην αποκλείετε, ότι υπό την σοφή καθοδήγηση των άθεων μαρξιστών θα οδηγούνταν πολλοί Έλληνες σε "μέρη ανατριχιαστικά" για επιμόρφωση στην σοσιαλιστική παιδεία και ηθική.
Άραγε αυτοί που ψηφίζουν Αριστερά ξέρουν το αιματοβαμμένο και φασιστικό παρελθόν και παρόν της. Οι δύστυχοι βορειοκορεάτες βοούν!
Νέους και νέες από αριστερές οργανώσεις, στο πλαίσιο του 13ου Παγκόσµιου Φεστιβάλ Νεολαιών, που σε επίπεδο προετοιμασίας και προληπτικού ελέγχου περνούσε από τη Μόσχα επίσης για τελευταία φορά. Αυτό γιατί τα γεγονότα που ακολούθησαν το ίδιο έτος σήμαναν τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ευρώπη, ενώ η διεξαγωγή του συγκεκριμένου φεστιβάλ διεξήχθη µε νωπή την εξέγερση των φοιτητών στην Πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου.
Ο αριστερός σοσιαλιστικός παράδεισος που ο κος Σταύρος Κοντονής, πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης του Σύριζα, θαύμαζε και ως νεολαίος τον τίμησε στα νιάτα του είναι ο "Παράδεισος" που θα ήθελε αυτός και οι σύντροφοί του να εγκαθιδρύσουν και στην Ελλάδα.
Ας αναφερθούμε στο σύστημα κοινωνικής κατηγοριοποίησης που στα κορεάτικα ονομάζεται songbun και καθιερώθηκε από τον ιδρυτή της χώρας, τον Κιμ Ιλ Σόνγκ, πριν περίπου 60 χρόνια.
Οι βορειοκορεάτες διαχωρίζονται 5 κύριες ομάδες, τις εξής: οι ειδικοί, ο πυρήνας, οι βασικοί (αμφιταλαντευόμενοι),οι περίπλοκοι και οι εχθρικοί. Ο τόπος διαμονής σου ή των σπουδών σου, η δουλειά που επιτρέπεται, ακόμα και τα τρόφιμα που τρως, ελέγχονται από το songbun σου. Το songbun ενός ατόμου εξαρτάται κυρίως απ’ όσα έκαμαν οι πρόγονοί τους στο πρώτο ήμισυ του 20ου αιώνα στη διάρκεια της αποικιακής περιόδου και του Κορεατικού Πολέμου. Έλλειψη αφοσίωσης στη διάρκεια εκείνης της εποχής, τιμωρείτο με χαμηλό songbun.
Στον σοσιαλιστικό παράδεισο των χρόνων της νεότητας του Κου Κοντονή όλοι οι πολίτες ευρίσκονται υπό συνεχή επιτήρηση. Ομάδες αποτελούμενες από 15-30 οικογένειες που μένουν κοντά η μια στην άλλη παρακολουθούνται από αξιωματούχο που προσέχει μήπως γίνουν ύποπτες δραστηριότητες και ερευνά για απαγορευμένα αντικείμενα στα σπίτια, π.χ. ραδιόφωνα, δυτικά DVD, Άγιες Γραφές. Τις μεσονύκτιες ώρες γίνονται δειγματολειπτικοί έλεγχοι στα σπίτια. Δυο φορές τη βδομάδα οι άνθρωποι πρέπει να παρακολουθούν διαλέξεις που υμνούν το μεγαλείο της οικογένειας Κιμ, τα μέλη της οποίας κυβερνάνε από το 1946 και λατρεύονται ως θεοί. Κάθε Σάββατο οι πολίτες πάνε σε συνεδρίες για δημόσια κριτική κατά τις οποίες κριτικάρουν τον εαυτό τους και άλλους για τις αποτυχίες τους την προηγούμενη βδομάδα.
Στην Βόρειο Κορέα κυριαρχεί το σύστημα της οικογενειακής ευθύνης, δηλαδή αν για παράδειγμα συλλάβουν κάποιον να έχει υπό την κατοχή του μία Βίβλο, αυτός, η γυναίκα του, τα παιδιά του και οι γονείς του καταλήγουν στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας όπου συνήθως πεθαίνουν από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες.
Ακολουθεί η μαρτυρία της Κιμ Γιονγκ Σουν (Kim Yong Soon) η οποία φυλακίστηκε επειδή ανέφερε ότι μια φίλη της διατηρούσε σχέση με τον Κιμ Γιονγκ ΙΙ (Kim Yong ΙΙ). Πέρασε 9 ολόκληρα χρόνια στο στρατόπεδο Γιόντοκ (Yodok) βορειοανατολικά της Πιονγιάνγκ, με τους δυο ηλικιωμένους γονείς της και τα τέσσερα μικρά παιδιά της. Όπως είπε σε βίντεο της Amnesty International το στρατόπεδο Γιόντοκ (Yodok) " είναι ένα μέρος ανατριχιαστικό".
Η κυρία Κιμ έθαψε εκεί μόνη της και χωρίς φέρετρο τους ηλικιωμένους γονείς της αλλά και τα τέσσερα παιδιά της ηλικιών εννέα, επτά, τεσσάρων και ενός. Πέθαναν όλοι από την πείνα και την σκληρή εργασία. " Όταν οι γονείς μου και τα παιδιά μου πέθαναν από την πείνα τύλιξα τα άψυχα κορμιά τους με άχυρο και τους έθαψα μόνη μου".
Κύριος στόχος των Αρχών είναι οι Χριστιανοί οι οποίοι διώκονται απηνώς. Είναι θαυμαστές οι ιστορίες βορειοκορεατών χριστιανών που θυσιάζονται για την πίστη τους. Η Πιονγιάνγκ πριν επικρατήσουν οι κομμουνιστές ονομαζόταν η Ιερουσαλήμ της Ανατολής.
Το παρελθόν αυτών των κομμουνιστών που σήμερα μας κυβερνούν λέει πολλά για τις προθέσεις τους και τις βαθιές τους σκέψεις. Αν η Ελλάδα δεν ήταν ενταγμένη στην Ευρώπη, επίτευγμα της Νέας Δημοκρατίας, να μην αποκλείετε, ότι υπό την σοφή καθοδήγηση των άθεων μαρξιστών θα οδηγούνταν πολλοί Έλληνες σε "μέρη ανατριχιαστικά" για επιμόρφωση στην σοσιαλιστική παιδεία και ηθική.
Άραγε αυτοί που ψηφίζουν Αριστερά ξέρουν το αιματοβαμμένο και φασιστικό παρελθόν και παρόν της. Οι δύστυχοι βορειοκορεάτες βοούν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.