Το έχει φαίνεται το όνομα

Έτος 1203 μ.χ

Στην Δ' Σταυροφορία οι ιππότες της βόρειας Ευρώπης, υπό την καθοδήγηση του Γοδεφρείγου Βιλλεαρδουίνου, οργάνωσαν ένα καινούργιο στρατηγικό σχέδιο για να πάρουν πίσω για την χριστιανοσύνη τους Αγίους Τόπους.

Σκόπευαν να επιτεθούν στους Μουσουλμάνους από την Αίγυπτο. Ζήτησαν, έτσι, τη βοήθεια της Βενετίας για να μεταφέρουν τις δυνάμεις τους στην Αλεξάνδρεια από τη Μεσόγειο και η συμφωνία κλείστηκε έναντι υψηλής αμοιβής. Όμως πόροι για να χρηματοδοτήσουν την επιχείρηση δεν υπήρχαν.  Από αυτό το αδιέξοδο τους έβγαλε ο πρίγκιπας του Βυζαντίου Αλέξιος, γιος του Ισαακίου Β'. Ο νεαρός πρίγκιπας συνωμοτώντας εναντίον του θείου του, Αλεξίου Γ', υποσχέθηκε στους Σταυροφόρους 200.000 αργυρά μάρκα αν τον αποκαθιστούσαν στον αυτοκρατορικό θρόνο. Πράγματι η συμφωνία έκλεισε και την άνοιξη του 1203, οι σταυροφόροι βρέθηκαν έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης και μέσα σε λίγες εβδομάδες είχαν αποκαταστήσει τον Αλέξιο Δ' Άγγελο στον Θρόνο. Όμως ο Αλέξιος αρνιόταν να πληρώσει τους σταυροφόρους. Μία αντιπροσωπία τους τον συνάντησε για να τον προειδοποιήσει λέγοντας τα εξής:

Οι άρχοντές μας σας έχουν ζητήσει επανειλημμένα[...]να εκπληρώσετε τους όρους της συμφωνίας. Και θα είναι ιδιαιτέρως ευχαριστημένοι εάν το πράξετε. Διαφορετικά δεν θα σας αντιμετωπίσουν πλέον ως ηγεμόνα και φίλο, αλλά θα χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό τρόπο για να λάβουν την υποσχεμένη αμοιβή¹.

Η συνέχεια είναι γνωστή μετά τετραήμερη πολιορκία διέρρηξαν τα θαλάσσια τείχη και για πέντε ολόκληρες ημέρες λεηλατούσαν την βυζαντινή πρωτεύουσα.

Έτος 2018 μ.χ.

Μετά από 4 χρόνια λιτότητας η Ελλάδα το 2014, επί κυβερνήσεως Σαμαρά, βρισκόταν μια ανάσα για να βγει από τα μνημόνια.

·       Εκείνη την περίοδο η Ελλάδα μπόρεσε να εκδώσει ομόλογα.

·       Υπήρξε ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας κατά 2%.

·       Είχε γίνει κούρεμα 100 δις ευρώ χρέους, και καθοριστικό ρόλο είχε παίξει και η στήριξη της Νέας Δημοκρατίας.

·   Τον Δεκέμβριο του 2012 η τότε κυβέρνηση είχε διαγράψει από το ελληνικό χρέος 20 δισεκατομμύρια με την «επαναγορά χρέους κάτω από το άρτιο». Έδωσε 10 δισεκατομμύρια και έσβησε (ξεπλήρωσε) 30 δισεκατομμύρια και πλέον!

Και ενώ τα πράγματα προχωρούσαν σε ένα αίσιο τέλος, εμφανίζεται ένας νεαρός αρχηγός κόμματος ο Αλέξι(ο)ς Τσίπρας.

Για να πάρει την εξουσία δεν δίστασε να ρίξει την εκλεγμένη κυβέρνηση της πατρίδας μας σε μία στιγμή πολύ σημαντική για το μέλλον της χώρας.  Λίγο πριν την τελευταία αξιολόγηση. Λίγο πριν η χώρα μπει στην προληπτική γραμμή στήριξης.

Με τερατώδη ψέματα και κούφια λόγια υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού εγκλωβίζοντας τον εαυτό του και το κόμμα του. Το πάθος για την εξουσία, η καταστροφική αρχομανία της ριζοσπαστικής αριστεράς έφερε μεγάλες πληγές στο σώμα του ελληνικού λαού. 

Αντί να συνεχίσει ο νέος πρωθυπουργός την σώφρονα πολιτική του προκατόχου του, η οποία οδηγούσε την χώρα ασφαλώς εκτός μνημονίου, υπό το βάρος των ψεύτικων υποσχέσεων, και για να μη φανεί η ανεπάρκεια των λόγων του και των έργων του, ακολούθησε συνειδητά μία καταστροφική πολιτική η οποία παρά λίγο να οδηγήσει σε άτακτη χρεωκοπία την χώρα μας. Επέλεξε ο ίδιος και το κόμμα του, υπό τα έκπληκτα μάτια της διεθνούς κοινότητας, την σύγκρουση με το σύνολο των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η γελοία στρατηγική των Σύριζα - Ανέλ που είχε στρέψει στην Ελλάδα, αυτοκτονικά, το πιστόλι της χρεοκοπίας, απειλώντας τους εταίρους, μόνο θυμηδία και γέλιο μπόρεσε να προκαλέσει στο εξωτερικό, αντίθετα στο εσωτερικό προκάλεσε αγωνία και φόβο.

Από πολύ νωρίς ήταν γνωστές οι διαθέσεις των δανειστών. Οι δανειστές ανάλγητοι, ανελέητοι ως νέοι σταυροφόροι, δεν θα δίσταζαν να οδηγήσουν σε άτακτη χρεωκοπία τη χώρα μας. Οι προειδοποιήσεις της τρόικας ή καλύτερα των θεσμών δεν διέφεραν από τις προειδοποιήσεις των σταυροφόρων προς τους βυζαντινούς. Αλλά το θέατρο της "σκληρής διαπραγμάτευσης" συνεχιζόταν για εσωτερική κατανάλωση. Ο Λαϊκισμός του Σύριζα σε υπερθετικό βαθμό, είχε ανάγκη το αφήγημα της σύγκρουσης με τους "τοκογλύφους". Υποτίθεται ότι συγκρούονταν το έλασσον με το μείζον, το 2% με το 98% της ευρωζώνης, η μικρή Ελλάδα με τον πανίσχυρο Γαλλογερμανικό άξονα και τους δορυφόρους του.  Ωραίο για παραμύθι, καταστροφικό για την πραγματικότητα.

Αποτέλεσμα όλου αυτού του θεάτρου ήταν το κλείσιμο των τραπεζών, τα capital controls,  το τρίτο μνημόνιο, η φοροκαταιγίδα, η μετατροπή των συντάξεων σε επιδόματα, η υποθήκευση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων για 100 χρόνια και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα. Βλέπετε οι δανειστές δεν αστειεύονται και ούτε είχαν την διάθεση να τους χρησιμοποιεί ο Σύριζα για εσωτερική κατανάλωση και εδραίωση της εξουσίας του.

Με το αφήγημα της "σκληρής διαπραγμάτευσης" και το απύθμενο θράσος του έριξε στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού, και για να δικαιολογηθεί για τις απατηλές υποσχέσεις του, σχεδίασε μαζί με τον κο Βαρουφάκη την καταστρεπτική πολιτική για την πατρίδα μας, παρά τις προειδοποιήσεις της αντιπολίτευσης και έχοντας εξ αρχής επίγνωση, ότι οδηγεί σε αδιέξοδο.

Ο ίδιος ο κος Αλέξι(ο)ς Τσίπρας παραδέχτηκε ότι έδινε κουτουλιές στον τοίχο. Όμως δεν άνοιξε το δικό του κεφάλι αλλά μάτωσαν τα κεφάλια των 10.000.000 ελλήνων. Φόρτωσε τους έλληνες με επιπλέον 100.000.000.000 ευρώ (κατ’ άλλους τα διπλάσια), υποθήκευσε την περιουσία του ελληνικού λαού για 100 χρόνια, οι φόροι εκτοξεύθηκαν στα ύψη, η οικονομία ασφυκτιά, ο λαός υποφέρει, αν και θεωρητικά βγήκαμε απ’ τα μνημόνια ελπίδα δεν φαίνεται πουθενά.

Ο κύριος Αλέξι(ο)ς Τσίπρας έχει εξευτελισθεί όσο λίγοι πολιτικοί στην Ελλάδα. Και επίσης έχει κάνει τόσο κακό στην Ελλάδα όσο λίγοι πολιτικοί έκαναν.

Ως άνθρωπος έφτασε στο σημείο να γλύφει εκεί που έφτυνε.

Ως αριστερός πρόδωσε την ιδεολογία του αποδεχόμενος και υπηρετώντας πολιτικές αντίθετες μ' αυτήν.

Ως σύντροφος πρόδωσε τους ομοτράπεζούς του, επειδή αυτοί έμειναν προσκολλημένοι, προς τιμήν τους, στην ιδεολογία τους. Τους ονόμασε βαρίδια και τους πέταξε από το κόμμα τους.

Ως πολιτικός εξαπάτησε τους πολίτες, βυθίζοντας τον ελληνικό λαό στην απελπισία και στην φτώχια.

Ως εθνομηδενιστής και καιροσκόπος ξεπούλησε την ιστορία μας στους σκοπιανούς.

Επίλογος

Για να προοδεύσει μία χώρα χρειάζεται έντιμους και διορατικούς πολιτικούς που βάζουν πάνω από όλα το συμφέρον της πατρίδας τους.

Η εξουσία ως αυτοσκοπός οδηγεί στην αρχομανία, η αρχομανία οδηγεί στην καταστροφική διακυβέρνηση και στις λάθος επιλογές. Την καταστροφική διακυβέρνηση την πληρώνει πανάκριβα ο λαός, ο δε πολιτικός απαξιώνεται και εξευτελίζεται μένοντας τελικά μόνος - όπως σύντομα θα συμβεί με τον κύριο Αλέξι(ο) Τσίπρα - βυθισμένος στα ψέματα και τις αυταπάτες του.

Από τον πρωθυπουργό της χώρας απαιτούν οι πολίτες σοφία και σύνεση, όχι θεατρινισμούς και υποκρισίες και πολύ περισσότερο κουτουλιές στους τοίχους. Δεν αρκεί να πάρεις την εξουσία αλλά θα πρέπει και να ξέρεις να την διαχειριστείς προς όφελος του λαού, διαφορετικά δεν είσαι απλώς άχρηστος αλλά επικίνδυνος.

Θα είχε ενδιαφέρον, μέσα στην τραγικότητα των γεγονότων, να γνωρίζαμε τις σκέψεις του Αλέξιου Δ' Αγγέλου όταν οι ορδές των σταυροφόρων πατούσαν την Πόλη. Άραγε θα είχε επίγνωση των πράξεων του; Της καταστροφής που προκάλεσε η αρχομανία του; 

Λένε ότι πολλές φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Μάλλον δεν έχουν δίκιο. Στην περίπτωση μας η ιστορία επαναλαμβάνεται πάλι ως τραγωδία.

 

¹ΤΖΟΥΝΤΙΘ ΧΕΡΙΝ, Τι είναι το ΒΥΖΑΝΤΙΟ, σελ. 496

Μνήμη  Αγίου Αλεξίου 17 Μαρτίου

Μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου 30 Αυγούστου