Ἡ ιδεολογία του κοινωνικού φύλου βλάπτει τα παιδιά

Το Αμερικανικό Κολλέγιο Παιδιάτρων (The American College of Pediatricians) προτρέπει τους επαγγελματίες υγείας, εκπαιδευτικούς και νομοθέτες να απορρίψουν όλες τις πολιτικές που προδιαθέτουν τα παιδιά να δεχθούν ως φυσιολογική μια ζωή χημικής και χειρουργικής μίμησης του αντίθετου φύλου. Τα γεγονότα και όχι ἡ ιδεολογία καθορίζουν την πραγματικότητα.

1. Η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι ένα αντικειμενικό βιολογικό δυαδικό γνώρισμα: Τα χρωμοσώματα ΧΥ και ΧΧ είναι γενετικοί δείκτες του αρσενικού και θηλυκού αντιστοίχως και όχι γενετικοί δείκτες κάποιας διαταραχής. Ο κανόνας για τον ανθρώπινο σχεδιασμό είναι να συλληφθεί είτε ως άρρεν είτε ως θήλυ. Η Ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι δυαδική με σχέδιο και με προφανή σκοπό την αναπαραγωγή και την διαιώνιση του είδους μας. Η αρχή αυτή είναι αυτονόητη.

Οι εξαιρετικά σπάνιες διαταραχές ανάπτυξης φύλου (DSDs), που περιλαμβάνουν αλλά δεν περιορίζονται στην εκθήλυνση του ζεύγους των ανδρικών γεννητικών αδένων και την συγγενή υπερπλασία των επινεφριδίων, είναι όλες ιατρικώς αναγνωρίσιμες αποκλίσεις από το σεξουαλικό δυαδικό πρότυπο και ορθώς έχουν χαρακτηριστεί ως διαταραχές του ανθρώπινου σχεδιασμού. Τα άτομα με διαταραχές  ανάπτυξης φύλου (συχνά αποκαλούμενα ως "intersex*") δεν αποτελούν τρίτο φύλο.

2. Κανείς δεν γεννιέται με κοινωνικό φύλο (gender). Όλοι γεννιούνται με ένα βιολογικό φύλο(sex). Το κοινωνικό φύλο (επίγνωση και αίσθηση του εαυτού μας ως αρσενικού ἢ θηλυκού) είναι μία κοινωνιολογική και ψυχολογική έννοια· όχι αντικειμενική βιολογική έννοια. Κανείς δεν γεννιέται με επίγνωση του εαυτού τους ως αρσενικό ή θηλυκό. Αυτή η συνειδητοποίηση αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και, όπως όλες οι αναπτυξιακές διαδικασίες, μπορεί να εκτροχιαστεί από τις υποκειμενικές αντιλήψεις του παιδιού, τις σχέσεις και τις αρνητικές εμπειρίες από την παιδική ηλικία και μετέπειτα.

Οι άνθρωποι που "αισθάνονται σαν το αντίθετο φύλο" ἢ "κάπου ενδιάμεσα" δεν αποτελούν το τρίτο φύλο. Παραμένουν βιολογικά άνδρες ή βιολογικά γυναίκες.

3. Ἡ πεποίθηση ενός ατόμου ότι αυτός ή αυτή είναι κάτι πού δεν είναι, στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρίζεται ως σημάδι συγχυσμένης σκέψεως.

Όταν ένα κατά τα άλλα υγιές βιολογικό αγόρι πιστεύει ότι είναι ένα κορίτσι ή ένα κατά τα άλλα υγιές βιολογικό κορίτσι πιστεύει ότι είναι ένα αγόρι, ένα αντικειμενικό ψυχολογικό πρόβλημα υπάρχει που έγκειται στο μυαλό και όχι στο σώμα, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Αυτά τα παιδιά υποφέρουν από δυσφορία γένους (GD). Η δυσφορία γένους (GD), αναφερόμενη παλαιότερα ως διαταραχή ταυτότητας φύλου (GID), είναι μια αναγνωρισμένη ψυχική διαταραχή κατά την πιο πρόσφατη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης (DSM-V). Οι ψυχοδυναμικές και κοινωνικές θεωρίες μάθησης του GD/GID  δεν έχουν ποτέ διαψευστεί.

4. Η εφηβεία δεν είναι ασθένεια και ο αποκλεισμός (μπλοκάρισμα με φάρμακα) των εφηβικών ορμονών μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αναστρέψιμη ή μη η χρήση των φαρμάκων επάγει μία κατάσταση ασθένειας, αυτήν την απουσία της εφηβείας, και αναστέλλει την ανάπτυξη και τη γονιμότητα σε ένα προηγουμένως βιολογικά υγιές παιδί.

5. Σύμφωνα με το DSM-V το 98% των αγοριών με διαταραχή ταυτότητας φύλου και το 88% των κοριτσιών με διαταραχή ταυτότητας φύλου τελικά αποδέχονται το βιολογικό τους φύλο, αφού περάσουν με φυσιολογικό τρόπο την εφηβεία.

6. Τα παιδιά προεφηβικής ηλικίας πού κάνουν χρήση ορμονών, που μπλοκάρουν την εφηβεία προκειμένου να υποδυθούν το αντίθετο φύλο, θα χρειαστούν ορμόνες υποκατάστασης φύλου σε προχωρημένη εφηβεία. Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί σε μόνιμη στειρότητα. Τα παιδιά αυτά δεν θα μπορέσουν ποτέ να συλλάβουν γενετικώς δικά τους παιδιά ούτε και μέσῳ τεχνητής γονιμοποίησης. Επιπλέον, οι ορμόνες υποκατάστασης φύλου (τεστοστερόνη και οιστρογόνα) συνδέονται με κινδύνους καρδιακών παθήσεων, υψηλή αρτηριακή πίεση, θρόμβους στο αίμα, εγκεφαλικά, σακχαρώδη διαβήτη και καρκίνο.

7. Τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι 20 φόρες υψηλότερα σε εφήβους που χρησιμοποιούν ορμόνες υποκατάστασης φύλου και υποβάλλονται σε εγχείρηση αλλαγής φύλου, ακόμη και στη Σουηδία, που είναι από τις πλέον υποστηρικτικές χώρες για τους LGBTQ.

Ποιός συμπονετικός και λογικός άνθρωπος θα καταδικάζει τα παιδιά σε αυτή την τύχη, γνωρίζοντας ότι μετά την εφηβεία τόσο το 88% των κοριτσιών όσο και το 98% των αγοριών θα δεχθεί τελικά την πραγματικότητα και θα επιτευχθεί μια κατάσταση ψυχικής και σωματικής υγείας;

8. Το να κάνεις τα παιδιά να πιστεύουν ότι μία ζωή χημικής και χειρουργικής μίμησης του αντίθετου φύλου είναι φυσιολογική και υγιής συνιστά κακοποίηση του παιδιού. Προωθώντας την ασυμφωνία φύλου ως φυσιολογική,  μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης και των νόμων της πολιτείας,  θα προκληθεί σύγχυση στα παιδιά και τους γονείς, οδηγώντας περισσότερα παιδιά να απευθυνθούν σε  «κλινικές φύλου», όπου θα δοθούν φάρμακα που μπλοκάρουν τις ορμόνες της εφηβείας. Αυτό, με τη σειρά του, ουσιαστικά εξασφαλίζει ότι τα παιδιά αυτά θα «επιλέξουν» μια ζωή καρκινογόνων και τοξικών ορμονών υποκατάστασης φύλου, και πιθανόν να εξετάσουν μία περιττή χειρουργική επέμβαση ακρωτηριασμού υγιών τμημάτων του σώματος τους ως νεαροί ενήλικες.

Michelle A. Cretella, M.D.
Πρόεδρος της

 American College of Pediatricians

Quentin Van Meter, M.D.
Αντιπρόεδρος της

American College of Pediatricians
Παιδίατρος Ενδοκρινολόγος

Paul McHugh, M.D.

Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Johns Hopkins Medical School

και τέως  επικεφαλής ψυχίατρος στο Johns Hopkins Hospital

* παλιότερα μεταφραζόταν ως ερμαφρόδιτος, σήμερα ανεπίσημα μεταφράζεται ως μεσοφυλικός.

ΠΗΓΗ

https://www.acpeds.org/the-college-speaks/position-statements/gender-ideology-harms-children