ΕΕ: Απειλή για την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της.

Η προώθηση της «ατζέντας ΛΟΑΤΚ+» έχει προτεραιότητα στους στόχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

ΕΕ: Απειλή για την εθνική κυριαρχία των κρατών-μελών της.

του Max-Erwann Gastineau* Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

[Ηρθε η ώρα να διαπιστώσουμε πόσο επικίνδυνη είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση για την εθνική μας επιβίωση καθώς είναι αυτή που εξέθρεψε τον ναζιστικό «λύκο της στέπας» μας και οι κυρώσεις εναντίον των επιθετικών του ενεργειών παραπέμφτηκαν στις ελληνικές καλένδες. Τι έγινε αυτή η «ευρωπαϊκή οικογένεια» με την οποία μας βαυκάλιζαν οι «προοδευτικοί» πολιτικοί όλων των αποχρώσεων; 

Η ΕΕ (Περισσότερα δες Ανιχνεύσεις, ΕΕ: Ναζιστικό το σχέδιο, αμερικανική η σφραγίδα ) δεν ενδιαφέρεται για την κοινή άμυνα, ούτε για την οικονομική ενοποίηση των κρατών-μελών της - είναι γνωστό ότι ο Νότος της συσσωρεύει ελλείμματα και ο Βοράς της πλεονάσματα. Όπως προκύπτει από την πρόσφατη ομιλία της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κας Ursula Von der Leyen στόχος είναι η δημιουργία μιας «ευρωπαϊκής κοινωνίας» με βάση τα προτάγματα της Νέας Εποχής…Ε.Δ.Ν.]

Η ομιλία στις 16 Σεπτεμβρίου της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula Von der Leyen, σχετικά με τη «γενική κατάσταση της Ένωσης», σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στον μεγάλο ευρωπαϊκό διακρατικό σχεδιασμό: εκφράζει τη βούληση για την οικοδόμηση πέραν της ενιαίας αγοράς, μιας «ευρωπαϊκής κοινωνίας», με κοινές «αξίες».

Αυτό δείχνει το τέλος αυτής της ομιλίας, αφιερωμένο στα «δικαιώματα των μειονοτήτων». Πρέπει να «αγωνιστούμε κατά των διακρίσεων», να καταπολεμήσουμε τις «ασυνείδητες προκαταλήψεις» και, υπό αυτή την προοπτική, υπόσχεται η Von der Leyen, να εφαρμόσει μια «στρατηγική με στόχο (…) την αμοιβαία αναγνώριση των οικογενειακών σχέσεων στην ΕΕ» ( γάμος ομοφυλοφίλων, ομοφυλογονικότητα, θεωρία φύλου στην εκπαίδευση ...). Σε μια Ευρώπη όπου ο καθένας πρέπει να μπορεί να ζει σύμφωνα με την «ταυτότητά του», σε κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από τον «πλουραλισμό» και την αρχή της «μη διάκρισης», τα κοινωνικά ζητήματα δεν υπάγονται πλέον στην αποφασιστική αρμοδιότητα των κρατών. Πρέπει να γίνουν υπόθεση των εγγυητών της Ένωσης, και επομένως της Επιτροπής.

Συνέχεια Εδώ