ΚΙΝΑ : Η Ουντζί (Eunji) αποφυλακίζεται

Μια Χριστιανή που είχε συλληφθεί κοντά στα κινέζο-κορεάτικα σύνορα το 2019, τον Μάρτη αφέθηκε ελεύθερη από ένα κρατητήριο και έσμιξε  ξανά με τον άνδρα και τα παιδιά της.

Η «Ουντζί» διακονούσε μια Βιβλική συμμελέτη για Βορειοκορεάτισσες πρόσφυγες όταν συνελήφθη. Ο επαναπατρισμός στη Βόρειο Κορέα θα σήμαινε γι’αυτήν βασανιστήρια ή ακόμα και θάνατο.

Πιθανόν η Ουντζί θα είχε μεταφερθεί σ’ένα στρατόπεδο Κουάν-Λι-Σο*, σε ένα  υψίστης ασφαλείας πολιτικό στρατόπεδο εργασίας. Περίπου 50.000 Χριστιανοί κρατούνται  σε απάνθρωπα σωφρονιστικά στρατόπεδα στη Βόρειο Κορέα κάτω από συνθήκες που περιγράφονται από ανθρώπους που επέζησαν από το Άουσβιτς ως «χειρότερες» από το περιβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ένας πρώην Βορειοκορεάτης πιστός που επέζησε από το στρατόπεδο είπε: «Οι άνθρωποι που στέλνονται σε Κουάν-Λι-Σο δεν καταδικάζονται ποτέ από δικαστή. Απλά εξαφανίζονται. Κανένας δεν επιβιώνει από το Κουάν-Λι-Σο. Οι περισσότεροι Χριστιανοί φυλακίζονται σ’αυτά τα υψίστης ασφαλείας Βορειοκορεάτικά στρατόπεδα.

Οι λεπτομέρειες για την αποφυλάκιση της Ουντζί είναι λίγες, αλλά είπε ότι επειδή η απέλασή της στη Βόρειο Κορέα καθυστέρησε,  μπόρεσε να μείνει στη Κίνα και να αποφυλακιστεί πριν επαναπατριστεί. Η καθυστέρηση έδωσε στον Κινέζο σύζυγό της την ευκαιρία να την σώσει.

Η Ουντζί ευχαρίστησε τον Θεό για την προστασία και την καθοδήγησή Του στη «κοιλάδα του θανάτου». Ευχαρίστησε τους Χριστιανούς για τις προσευχές τους.

EVANGELICALS NOW: JUNE 2020

* Το Kwan-li-so, επίσης γνωστό ως «Στρατόπεδο 22», είναι το κέντρο κράτησης των πολιτικών κρατουμένων και χριστιανών της Βόρειας Κορέας. Απομονωμένο από τον εξωτερικό κόσμο, πρόκειται για φυλακή υψίστης ασφαλείας όπου κρατούνται οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι οικογένειές τους για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ηλεκτροφόροι φράχτες, αδιάβατα συρματοπλέγματα, 1.000 φρουροί και 600 ειδικοί φρουροί με χειροβομβίδες και αυτόματα διασφαλίζουν ότι τίποτα δεν θα βγει έξω από το κολαστήριο. Οι συνθήκες κράτησης περιλαμβάνουν καθημερινά βασανιστήρια, καταλήγοντας σε ακραίους ακρωτηριασμούς (αυτιά, μύτες, ουλές), ενώ η στέρηση φαγητού και οι πενιχρές μερίδες σιτηρών είναι η υπαρκτή πραγματικότητα. Πάνω από 2.000 κρατούμενοι πεθαίνουν τον χρόνο, ενώ η ομάδα που πλήττεται περισσότερο είναι τα παιδιά κάτω των 10 ετών. Οι γυναίκες κρατούμενοι μάλιστα που δεν υποδέχονται με θετικό τρόπο τον βιασμό τους θανατώνονται επιτόπου. Εδώ δεν μιλάμε καν για απόπειρα σωφρονισμού, αφού κανείς από τους τροφίμους δεν θα βγει ποτέ από την επίγεια αυτή κόλαση...