Για χιλιετίες, ο όχλος στοχεύει τις εικόνες των κοινωνιών με ποικίλους στόχους και με ποικίλους σκοπούς. Οι στόχοι κυμαίνονταν από κυβερνήτες έως κληρικούς, από τυράννους έως αβοήθητους, και από ένοχους έως αθώους και τα αποτελέσματα κυμαίνονταν από τη νίκη έως την ήττα ανάλογα με τη δύναμη και τη θέληση της κοινωνίας. Η υπόσχεση της αιματοχυσίας που ακολουθεί, ωστόσο, είναι ιστορική βεβαιότητα. Τα σύμβολα ενός λαού δεν ικανοποιούν ποτέ: Οι ίδιοι οι άνθρωποι πρέπει πάντα να είναι οι επόμενοι.
Το 1790, όχλοι λεηλάτησαν την πολύτιμη Παναγία των Παρισίων. Για τους επαναστάτες, ο καθεδρικός ναός συμβόλιζε ό, τι ήταν λάθος με την ιστορία και την κοινωνία της Γαλλίας - μια ιστορία βασιλιάδων, παράδοσης και θρησκείας, και μια κοινωνία που περιβάλλεται από βασιλική αδικία και συστημική ανισότητα.
Κατά τα επόμενα τρία χρόνια, τα πλούτη και τα αντικείμενα της εκκλησίας του 12ου αιώνα αφαιρέθηκαν, κλέφτηκαν και καταστράφηκαν, τα απομεινάρια τους κρύφτηκαν από τους πιστούς και πουλήθηκαν από τους άπιστους. Τα αγάλματα της Παναγίας αφαιρέθηκαν και αγάλματα στη "Θεά της Ελευθερίας" πήραν τη θέση τους σε βεβηλωμένους βωμούς.
Πίσω στον καθεδρικό ναό, η επαναστατική κυβέρνηση μπέρδεψε τα 28 αγάλματα των βασιλιάδων του αρχαίου Ιούδα για Γάλλους βασιλιάδες (πλούσιοι γέροι και όλα αυτά), σύροντάς τους στη δημόσια πλατεία για αποκεφαλισμό. Τα θαμμένα κεφάλια τους δεν ανακαλύφθηκαν ξανά για σχεδόν 200 χρόνια.
Στην πλατεία Place de Louis XV, το μεγάλο άγαλμα γκρεμίστηκε και η πλατεία μετονομάστηκε σε Place de la Revolution. Υψώθηκε μια γκιλοτίνα, και ο «απελευθερωμένος» χώρος θα έβλεπε την εκτέλεση περισσότερων από 1.200 κρατουμένων, από τον βασιλιά Λουδοβίκιο XVI και τη σύζυγό του μέχρι τον ίδιο τον αρχηγό των εκτελέσεων, τον Ροβεσπιέρο.
1700 χρόνια πριν, ο Πλίνιος ο Νεότερος περιέγραψε πως τα χρυσά αγάλματα του Αυτοκράτορα Δομιτιανού «με βία ρίχτηκαν κάτω και έγιναν θυσία για τη χαρά του κοινού» εν μέσω της ανατροπής και της δολοφονίας του.
Ήταν σπορ και χόμπι να ταπεινώνεις αυτά τα ανυψωμένα κεφάλια [αγάλματα], να τα κάνεις να προσκυνήσουν και να φιλούν το έδαφος, να τα χτυπάς με σφυριά, να τα χτυπάς με τσεκούρια, σαν να περιμένεις να πατώσουν και να πονέσουν. Όλοι επιδίδονταν με πάθος γιατί πίστευαν ότι αποτελεί μεγαλειώδη εκδίκηση να βλέπεις τα σπασμένα άκρα τους, τις αποσπασμένες αρθρώσεις τους, και τελικά τις απαίσιες και φρικτές εικόνες τους να ρίχνονται στις φλόγες για να λιώσουν.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο βανδαλισμός από τους όχλους ξεκίνησε το 2017 με ένα άγαλμα ενός ανώνυμου στρατιώτη της Συνομοσπονδίας που κλιμακώθηκε σε Συνομοσπονδιακούς αξιωματικούς και τον Στρατηγό Ρόμπερτ Ε. Λι, ο οποίος πέθανε ως μια εθνικά αναγνωρισμένη μορφή ειρηνικής συμφιλίωσης των Αμερικάνων. Όταν οι επικριτές, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ανησυχούσαν ότι η εικονοκλασία θα συνεχιστεί στον Τόμας Τζέφερσον και τον Τζορτζ Ουάσινγκτον, χλευάστηκαν από αριστερούς δημοσιογράφους, αρθρογράφους και παρουσιαστές, από τους κάποτε σεβαστούς New York Times μέχρι τον υπερεκτιμημένο κωμικό John Oliver , που κορόιδευε, αλλά σε λιγότερο από τρία χρόνια αγάλματα του Ουάσιγκτον και του Τζέφερσον βανδαλίστηκαν και ρίχθηκαν από τα βάθρα τους. Το μνημείο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για τους πραγματικούς αντιφασιστές της Αμερικής γέμισε με σπρέι, μαζί με το μνημείο του Λίνκολν. Ένας βόρειος υπερασπιστής της κατάργησης της δουλείας που τον μποϊκόταραν στο Νότο βάφτηκε με κόκκινο χρώμα αίματος και του έβαλαν μια θηλιά στο λαιμό του.
Ένα μνημείο για τους ηρωικούς μαύρους στρατιώτες της Ένωσης βανδαλίστηκε, ο ήρωας του στρατού της Ένωσης ξεθεμελιώθηκε και ένα μνημείο για τρία μαύρα θύματα φυλετικής βίας βανδαλίστηκε. Ένα άγαλμα του καθολικού αγίου Junípero Serra καταρρίφθηκε λίγες μέρες αργότερα, με έναν υποστηρικτή να ζητά να σκάψουν και να αφαιρεθούν τα οστά του.
Τα ιερά θρησκευτικά αγάλματα που απεικονίζουν τον Χριστό με ανοιχτόχρωμο δέρμα «είναι μια μορφή λευκής υπεροχής… Ρίξτε τα», έγραψε ο «ακτιβιστής» Shaun King το απόγευμα της Δευτέρας. «Όλες οι τοιχογραφίες και τα βιτρό με τον λευκό Ιησού, και την Ευρωπαία μητέρα του, και τους λευκούς τους φίλους πρέπει και αυτά να πέσουν κάτω».
Την Παρασκευή, ένα άγαλμα ενός στρατιώτη της Συνομοσπονδίας ξεθεμελιώθηκε και κρεμάστηκε από στύλο φωτισμού σε μια φρικτή προειδοποίηση για αυτά που θα ακολουθήσουν.
Το ίδιο απόγευμα, αφότου έπεσε ο δεύτερος πυροβολισμός, ο δήμαρχος του Σιάτλ ανακοίνωσε ότι η ένοπλη και τειχισμένη "αυτόνομη ζώνη" του όχλου θα διαλυθεί. Για τις προηγούμενες δύο εβδομάδες, ο δήμαρχος είχε αποσύρει την αστυνομία από τον αστυνομικό σταθμό και τη γύρω περιοχή, παραχωρώντας στο κέντρο στον όχλο για να στοχοποιεί και να τρομοκρατεί ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και ο ένας τον άλλον κατά βούληση.
«Ξέρει κανείς εδώ τι συνέβη στους ανθρώπους που δεν εντάχθηκαν στη Γαλλική Επανάσταση;» φώναξε ένα μέλος του όχλου με μεγάφωνο μια εβδομάδα πριν.
"Τους κόπηκε το κεφάλι" φώναξε ο όχλος.
Μια κοινωνία που πιστεύει στον εαυτό της χτίζει μνημεία, μια άρρωστη κοινωνία όχι, και μια πεθαμένη κοινωνία παρακολουθεί καθώς αυτά γκρεμίζονται. Ενώ οι Ρωμαίοι βασιλιάδες, οι Γάλλοι μοναχοί, οι Αμερικάνοι Tories (πιστοί στο αγγλικό στέμμα) και οι Ρώσοι τσαρικοί δεν μπόρεσαν να νικήσουν τις επαναστάσεις που κατέστρεψαν για πρώτη φορά τα σύμβολά τους, σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες απλά δεν θέλουμε.
Το αίμα ήδη χύνεται, με πολίτες να υπερασπίζονται το βιό τους, ανθρώπους να σκοτώνονται και να τραυματίζονται σοβαρά σε πόλεις σε ολόκληρη τη χώρα. Χωρίς μια αποφασιστική και στοχευμένη καταστολή αυτής της αταξίας και των ηγετών της, οι διαπράξεις και οι στοχευμένες δολοφονίες των αντιπάλων και των αντιφρονούντων θα έρθουν σύντομα.Ο ολοένα και πιο βίαιος όχλος στους δρόμους μας το φωνάζει, και οι εξεγέρσεις της ανθρώπινης ιστορίας εκεί οδηγούν κάθε φορά. Πάντα έτσι γίνεται.
ΠΗΓΗ : redskywarning
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.