Κυρία Νίκη Κεραμέως, Ενταύθα

    Κα Κεραμέως,

Ως Έλληνας και δάσκαλος, που παρακολουθώ και παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, είμαι τρομοκρατημένος βλέποντας πως η αγαπημένη μου Ελλάδα, η πατρίδα μου, μεταμορφώνεται σταδιακά σε μια κοσμική και αθεϊστική ουτοπία, όπου τα κομμουνιστικά ιδεώδη δοξάζονται και προωθούνται, ενώ οι ιουδαιοχριστιανικές αξίες και ηθική χλευάζονται, και όλο και περισσότερο εξαλείφονται από τη δημόσια και κοινωνική συνείδηση ​​του έθνους μας. Υπό την καθοδήγηση, και από την επί δεκαετίες επίθεση και τον μαχητικό ριζοσπαστισμό πολλών λεγόμενων «φιλελεύθερων» και «προοδευτικών» ελίτ, ο Θεός διαγράφεται προοδευτικά από τα δημόσια εκπαιδευτικά μας ιδρύματα, και αντικαθίσταται με κάθε είδους αυταπάτη, διαστρέβλωση, διαφθορά, βία, παρακμή και παραφροσύνη.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι μαρξιστικές ιδεολογίες και οι κοσμικές αντιλήψεις καταπίνουν τον πολιτισμό και διαστρεβλώνουν τη γενική σκέψη. Οι πραγματικές ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα, μέσα σε αυτές και οι θρησκευτικές ελευθερίες, εξαφανίζονται ταχύτατα. Κατά συνέπεια, οι Έλληνες αισθάνονται ολοένα και πιο ανίσχυροι και υποταγμένοι από μερικά από τα πιο ριζοσπαστικά και υποκριτικά, ελάχιστα δημοκρατικά και ιδεοληπτικά άτομα αλλά και κόμματα που κυριαρχούν μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ.

Εκείνοι που βιώσανε και μαρτυρούν από πρώτο χέρι τις αγριότητες και τον τρόμο του κομμουνισμού, κατανοούν πλήρως γιατί το κακό αυτό ριζώνει, πώς μεγαλώνει και εξαπατά, και τέλος το είδος της κόλασης που θα εξαπολύσει τελικά στους αθώους και τους πιστούς. Η αθεΐα είναι πάντα το πρώτο βήμα προς την τυραννία και την καταπίεση!

Αλλά και εμείς οι οποίοι βιώσαμε την τετραετία των ριζοσπαστών κομμουνιστών του Σύριζα μαρτυρούμε από πρώτο χέρι το κακό που προκάλεσαν στον τόπο μας οι άθεοι κομμουνιστές. Ευτυχώς η ΝΔ, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της ενώπιον της Ιστορίας, το 2015 κράτησε όρθια την Ελλάδα και απέτρεψε τον Όλεθρο που για ακόμη μία φορά, μετά τον Εμφύλιο, μας οδηγούσε η Αριστερή ιδεοληψία και ανικανότητα. Όπως βεβαίωσε ο κεντρικός τραπεζίτης κ. Στουρνάρας η κυβέρνηση του Σύριζα είχε υποβάλει αίτημα στη ρωσική για την εκτύπωση δραχμών. Απόδειξη ότι η ελληνική ηγεσία, εκείνη τη χρονική στιγμή, εξέταζε το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει η χώρα μας την Ευρώπη. Αν η Ελλάδα έφευγε από την Ευρώπη, οι εκλογές του 2015 θα ήταν οι τελευταίες ελεύθερες εκλογές. Η Ελλάδα θα ήταν η πρώτη χώρα μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου που θα γινόταν κομμουνιστική. Μετά φυσικά θα ακολουθούσαν τα ελληνικά γκουλάγκ και στρατόπεδα συγκέντρωσης προς αναμόρφωση των διαφωνούντων.

Χάρτης των Γκουλάγκ της Σοβιετικής Ένωσης, τα οποία λειτούργησαν μεταξύ των ετών 1923 και 1961. Ευτυχώς δεν θα χρειαστεί ποτέ να μάθουμε που θα λειτουργούσαν τα Γκουλάγκ από τους Κομμουνιστές επί ελληνικού εδάφους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το μένος των Συριζαίων εναντίον της θρησκευτικής πίστης. Ξέρουν πολύ καλά ότι η πίστη στον Θεό αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδιά τους που είναι η κομμουνιστική ουτοπία.

    Κα Κεραμέως, ο λαός εξέλεξε την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για να μας σώσει από την ακροαριστερή λαίλαπα του Σύριζα και να ανορθώσει την Ελλάδα. Γνωρίζετε καλά ότι ο κορμός των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας είναι άνθρωποι που σέβονται και αγαπούν τον Θεό και περιμένουν από σας να ανταποκριθείτε στις επιποθήσεις τους.
Πολύ σωστά έχει ειπωθεί ότι στην Παιδεία βρίσκεται το μέλλον του Έθνους.
Σε ποια Παιδεία όμως;
Σε αυτήν του Φίλη και Γαβρόγλου που εξευτελίζουν την Πίστη των Ελλήνων και οδηγούν στην αθεΐα και το μίσος προς τον Θεό;
Προφανώς όχι!
Ο Ελληνικός λαός, οι δικαστικές αρχές, η συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων θεολόγων, οι πατέρες του Αγίου Όρους, οι εκκλησιαστικές οργανώσεις, η διοικούσα εκκλησία απαιτούν "όχι κράτος Ουδετερόθρησκο". Ο ελληνικός λαός είναι ένας ευσεβής λαός και αυτό πρέπει να αποτυπώνεται και στην Παιδεία του.
   Κα Κεραμέως, μπορείτε να γράψετε ιστορία, απλά και μόνο υλοποιώντας την θέληση του ελληνικού λαού, που σας έφερε στην εξουσία,  για μια παιδεία που θα σέβεται τον Θεό και την Δημοκρατία.  Η συμπόρευση με τον Σύριζα σε τέτοια θεμελιώδους σημασίας θέματα μόνο κακό μπορεί να κάνει στο τόπο μας.
Είναι ανάγκη για το καλό της νεολαίας και του έθνους μας να ακολουθήσετε στις επιλογές σας, τις επιταγές του Συντάγματος, όπως εκφράστηκαν με τις τελευταίες αποφάσεις του ΣτΕ.
Σας προτρέπουμε ή καλύτερα σας παρακαλούμε να μεριμνήσετε για την δημιουργία νέων προγραμμάτων στο μάθημα των Θρησκευτικών, που να αναπτύσσουν την ορθόδοξη χριστιανική συνείδηση, από νέες επιτροπές αποτελούμενες από έντιμους, άμεμπτους, πιστούς και έχοντες την καλή μαρτυρία θεολόγους που θα σέβονται την παράδοση των Αιώνων και την Πίστη των Ελλήνων.
Αν δεν μπορούμε να σας πείσουμε εμείς για την ανάγκη να επιστρέψει ο Θεός στην δημόσια εκπαίδευση και να προστατέψετε το σχολείο από την αθεΐα και τον μηδενισμό, ίσως σας πείσει ο Σολτσενίτσιν.
Ο τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, Ορθόδοξος Χριστιανός συγγραφέας και Ρώσος αντιφρονών Αλέξανδρος Σολτζενίτσιν, στο λόγο του "Αθεΐα: το πρώτο βήμα προς το Γκουλάγκ", που εκφώνησε όταν παρέλαβε το βραβείο Templeton για την πρόοδο στη θρησκεία τον Μάιο του 1983, εξήγησε πως η ρωσική επανάσταση και ο κομμουνιστικός έλεγχος διευκολύνθηκε από μια αθεϊστική νοοτροπία και μια μακρά διαδικασία εκκοσμίκευσης που απομάκρυνε τον λαό από τον Θεό και αλλοίωνε την παραδοσιακή χριστιανική ηθική και πεποιθήσεις. Ορθώς κατέληξε: «Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τον Θεό, γι 'αυτό όλα αυτά έχουν συμβεί.".

Αλεξάντρ Σολτζενίτσιν,

 "Αθεΐα : το πρώτο βήμα προς το Γκούλαγκ".

 Διάλεξη για το βραβείο Templeton,
 10 Μαΐου 1983 (Λονδίνο).

Πριν από περισσότερο από μισό αιώνα, ενώ ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι να ακούω ορισμένους ηλικιωμένους να δίνουν την ακόλουθη εξήγηση για τις μεγάλες καταστροφές που έπληξαν τη Ρωσία: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό, γι' αυτό συνέβησαν όλα αυτά.

Από τότε έχουν περάσει σχεδόν πενήντα χρόνια και όλα αυτά τα χρόνια διάβασα εκατοντάδες βιβλία, συγκέντρωσα εκατοντάδες προσωπικές μαρτυρίες και έχω ήδη συγκεντρώσει οκτώ τόμους της δικής μου προσπάθειας να κατανοήσω τα ερείπια που άφησε η αναταραχή αυτή. Αλλά αν μου ζητηθεί σήμερα να διατυπώσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα την κύρια αιτία της καταστροφικής επανάστασης που αφάνισε περίπου εξήντα εκατομμύρια από τον λαό μας, δεν θα μπορούσα να το θέσω με μεγαλύτερη ακρίβεια παρά να επαναλάβω: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό. Γι’ αυτό συνέβησαν όλα αυτά.

Επιπλέον, τα γεγονότα της ρωσικής επανάστασης μπορούν να γίνουν αντιληπτά τώρα, στα τέλη του αιώνα, σε σχέση με τα γεγονότα που συνέβησαν στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό που προκύπτει εδώ είναι μια διαδικασία παγκόσμιας σημασίας. Και αν μου ζητηθεί να προσδιορίσω εν συντομία το κύριο χαρακτηριστικό ολόκληρου του εικοστού αιώνα, και εδώ δεν θα ήμουν σε θέση να βρω τίποτα πιο ακριβές και μεστό από το να το επαναλάβω για άλλη μια φορά: Οι άνθρωποι ξέχασαν τον Θεό.

Οι αποτυχίες της ανθρώπινης συνείδησης, που στερήθηκαν τη θεϊκή της διάσταση, αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα σε όλα τα μεγάλα εγκλήματα αυτού του αιώνα. Το πρώτο από αυτά ήταν ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και πολλά από τα σημερινά μας προβλήματα μπορούν να αναχθούν σε αυτόν. Ήταν ένας πόλεμος (η μνήμη του οποίου φαίνεται να ξεθωριάζει) όταν η Ευρώπη, γεμάτη υγεία και αφθονία, έπεσε σε ένα οργίλο ξέσπασμα αυτο-ακρωτηριασμού, που δεν μπορούσε παρά να χάσει τη δύναμή της για έναν αιώνα ή περισσότερο και ίσως για πάντα. Η μόνη πιθανή εξήγηση για τον πόλεμο αυτό είναι μια ψυχική έκλειψη μεταξύ των ηγετών της Ευρώπης λόγω της χαμένης συνειδητοποίησης μιας Ανώτατης Αρχής πάνω τους. Μόνο μια άθεη πικρία θα μπορούσε να παρακινήσει φαινομενικά χριστιανικά κράτη να χρησιμοποιήσουν δηλητηριώδη αέρια, ένα όπλο τόσο προφανές πέρα από τα όρια της ανθρωπότητας.

Το ίδιο ελάττωμα, το ελάττωμα μιας συνείδησης που δεν έχει τη θεϊκή διάσταση, εκδηλώθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν η Δύση ενέδωσε στον σατανικό πειρασμό της «πυρηνικής ομπρέλας». Ο σημερινός κόσμος έχει φτάσει σε μια φάση που, σε προηγούμενους αιώνες, θα είχε περιγραφεί με την κραυγή: "Αυτή είναι η Αποκάλυψη!"

Ο Ντοστογιέφσκι προειδοποίησε ότι "μεγάλα γεγονότα θα μπορούσαν να έρθουν επάνω μας και να μας βρουν πνευματικά απροετοίμαστους". Αυτό ακριβώς συνέβη. Και προέβλεψε ότι "ο κόσμος θα σωθεί μόνο αφού έχει καταληφθεί από τον δαίμονα του κακού".

Πάνω από 30.000 έλληνες το 1937 οδηγήθηκαν στα γκουλάγκ της Σιβηρίας.

Στο παρελθόν, η Ρωσία γνώριζε μια εποχή που το κοινωνικό ιδεώδες δεν ήταν η φήμη ή ο πλούτος ή η υλική επιτυχία, αλλά ο ευσεβής τρόπος ζωής. Τότε, η Ρωσία ζούσε μέσα σε έναν Ορθόδοξο Χριστιανισμό ο οποίος παρέμεινε πιστός στην Εκκλησία των πρώτων αιώνων. Η Ορθοδοξία εκείνη την εποχή ήξερε πώς να διαφυλάξει τον λαό της κάτω από το ζυγό μιας ξένης κατοχής που διήρκεσε πάνω από δύο αιώνες, ενώ παράλληλα απέκρουε τα ανόητα χτυπήματα από τα ξίφη των δυτικών σταυροφόρων. Κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων η ορθόδοξη πίστη στη χώρα μας έγινε μέρος του ίδιου του τρόπου σκέψης και της προσωπικότητας του λαού μας, των μορφών της καθημερινής ζωής, του ημερολογίου εργασίας, των προτεραιοτήτων σε κάθε επιχείρηση, της διοργάνωσης της εβδομάδας και του έτους. Η πίστη ήταν η δύναμη που διαμόρφωνε και ενοποιούσε το έθνος.

Αλλά τον 17ο αιώνα η ρωσική Ορθοδοξία αποδυναμώθηκε σοβαρά από ένα εσωτερικό σχίσμα. Τον 18ο αιώνα, η χώρα κλονίστηκε από τους βίαιους επιβαλλόμενους μετασχηματισμούς του Πέτρου, οι οποίοι ευνόησαν την οικονομία, το κράτος και το στρατό εις βάρος του θρησκευτικού πνεύματος και της εθνικής ζωής. Και μαζί με αυτό, η Ρωσία αισθάνθηκε το πρώτο αίμα του κοσμικού χαρακτήρα, το δηλητήριο του οποίου διαπέρασε τις μορφωμένες τάξεις κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και άνοιξε το δρόμο προς τον μαρξισμό. Τον καιρό της επανάστασης, η πίστη είχε σχεδόν εξαφανιστεί στους κύκλους των μορφωμένων Ρώσων. Αλλά και μεταξύ των αμόρφωτων, η υγεία της απειλούνταν.

Ήταν πάλι ο Ντοστογιέφσκι που παίρνοντας το παράδειγμα από τη Γαλλική Επανάσταση και το φανερό μίσος κατά της Εκκλησίας είδε ότι «η επανάσταση έπρεπε αναγκαστικά να αρχίσει με τον αθεϊσμό». Αυτό είναι απολύτως αληθές. Αλλά ο κόσμος δεν είχε ξαναγνωρίσει ποτέ μια αθεΐα τόσο οργανωμένη, τόσο στρατιωτικοποιημένη και επίμονα κακόβουλη όπως αυτή που ασκήθηκε από τον μαρξισμό. Μέσα στο φιλοσοφικό σύστημα του Μαρξ και του Λένιν και στην καρδιά της ψυχολογίας τους, το μίσος κατά του Θεού ήταν η κύρια κινητήρια δύναμη, πιο θεμελιώδης από όλες τις πολιτικές και οικονομικές τους προσδοκίες. Ο μαχητικός αθεϊσμός δεν είναι απλώς τυχαίος ή περιθωριακός για την κομμουνιστική πολιτική. Δεν είναι μια παρενέργεια, αλλά ο κεντρικός του άξονας.

Στην δεκαετία του 1920 στην ΕΣΣΔ είδαμε μια αδιάσπαστη πομπή θυμάτων και μαρτύρων μεταξύ του Ορθοδόξου κλήρου. Δύο μητροπολίτες εκτελέστηκαν, ένας από τους οποίους, ο Βενιαμίν της Αγ. Πετρούπολης, εξελέγη με τη λαϊκή ψήφο της μητρόπολής του. Ο ίδιος ο πατριάρχης Τύχων πέρασε από τα χέρια της GPU Cheka και πέθανε ύστερα κάτω από ύποπτες συνθήκες. Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι έχασαν τη ζωή τους. Δεκάδες χιλιάδες ιερείς, μοναχοί και μοναχές, οι οποίοι πιέστηκαν από τους Τσεκιστές να αρνηθούν το Λόγο του Θεού, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν σε κελιά, στάλθηκαν σε στρατόπεδα, εξορίστηκαν στην έρημη τούνδρα του απώτατου βορρά ή βρέθηκαν να τριγυρνάνε στους δρόμους σε μεγάλη ηλικία χωρίς φαγητό ή καταφύγιο. Όλοι αυτοί οι Χριστιανοί μάρτυρες πέθαναν για την πίστη. Οι περιπτώσεις αποστασίας ήταν λίγες. Σε δεκάδες εκατομμύρια λαϊκών, εμποδίστηκε η πρόσβαση στην Εκκλησία και τους απαγορεύθηκε να αναθρέψουν τα παιδιά τους στην πίστη: πιστοί γονείς αποξενώθηκαν από τα παιδιά τους και ρίχτηκαν στη φυλακή, ενώ τα παιδιά αρνήθηκαν την πίστη με απειλές και ψέματα ...

Για ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, όταν έπρεπε να συγκεντρώσει δύναμη για τον αγώνα ενάντια στον Χίτλερ, ο Στάλιν υιοθέτησε κυνικά μια φιλική στάση προς την Εκκλησία. Αυτό το παραπλανητικό παιχνίδι, που συνεχίστηκε στα επόμενα χρόνια από τον Μπρέζνιεφ με τη βοήθεια επιδείξεων βιτρίνας, δυστυχώς τείνει να ληφθεί στα σοβαρά στη Δύση. Ωστόσο, η ανθεκτικότητα με την οποία το μίσος κατά της χριστιανικής θρησκείας έχει τις ρίζες του στον κομμουνισμό μπορεί να κριθεί με το παράδειγμα του πιο φιλελεύθερου ηγέτη τους, του Χρουστσόφ: διότι αν και έκανε πολλά σημαντικά βήματα για την επέκταση της ελευθερίας, ο Χρουστσόφ αναζωπύρωσε ταυτόχρονα τη φρενήρη λενινιστική εμμονή με την καταστροφή της θρησκείας.

Αλλά υπάρχει κάτι που δεν περίμεναν: ότι σε μια χώρα όπου οι εκκλησίες έχουν ισοπεδωθεί, όπου ένας θριαμβευτικός αθεϊσμός έχει ξεσπάσει ανεξέλεγκτα για τα δύο τρίτα του αιώνα, όπου ο κλήρος είναι απόλυτα ταπεινωμένος και στερημένος από κάθε ανεξαρτησία, όπου αυτό που έχει απομείνει από την Εκκλησία ως θεσμός είναι ανεκτό μόνο για χάρη της προπαγάνδας προς τη Δύση, όπου ακόμα και σήμερα οι άνθρωποι στέλνονται σε στρατόπεδα εργασίας για την πίστη τους και όπου, μέσα στα ίδια τα στρατόπεδα, όσοι συγκεντρώνονται για να προσευχηθούν το Πάσχα τιμωρούνται με εγκλεισμό στην απομόνωση - δεν μπορούσαν να υποθέσουν ότι κάτω από αυτόν τον κομμουνιστικό οδοστρωτήρα, η χριστιανική παράδοση θα επιβίωνε στη Ρωσία. Είναι αλήθεια ότι εκατομμύρια συμπατριώτες μας έχουν καταστραφεί πνευματικά από τον επίσημα επιβληθέντα αθεϊσμό, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά εκατομμύρια πιστών: μόνο οι εξωτερικές πιέσεις τους εμποδίζουν να μιλάνε ανοιχτά, αλλά, όπως συμβαίνει πάντα σε εποχές διωγμών και δοκιμασιών, η επίγνωση του Θεού στη χώρα μου έχει μεγάλος βάθος.

Κι εδώ βλέπουμε την αυγή της ελπίδας: δεν έχει σημασία πόσο αφηνιασμένος εφορμά ο κομμουνισμός με τανκς και ρουκέτες, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες που επιτυγχάνει στην κατάληψη του πλανήτη, είναι καταδικασμένος να μην καταστρέψει ποτέ τον Χριστιανισμό.

Τώρα, βέβαια, οι αθεϊστές δάσκαλοι στη Δύση φέρνουν στη νεότερη γενιά ένα πνεύμα μίσους. Και εδώ πάλι βλέπουμε το αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας διαδικασίας να δίνει τα ίδια αποτελέσματα, και για άλλη μια φορά για τον ίδιο λόγο: Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει τον Θεό.

Στις αδικαιολόγητες ελπίδες των δύο τελευταίων αιώνων, οι οποίες μας έφεραν στο χείλος του πυρηνικού και μη πυρηνικού θανάτου, μπορούμε να προτείνουμε μόνο μια στερεά αναζήτηση για το στοργικό χέρι του Θεού, το οποίο απαρνηθήκαμε.

Όλος ο κόσμος βρίσκεται στην δίνη ενός ανεμοστρόβιλου. Αλλά είναι κατά τη διάρκεια δοκιμασιών όπως αυτές που εκδηλώνονται τα υψηλότερα χαρίσματα του ανθρώπινου πνεύματος. Αν χάσουμε αυτόν τον κόσμο, η ευθύνη θα είναι μόνο δική μας.