Τρούμπα ονομαζόταν η περιοχή στο δυτικό κομμάτι της Τερψιθέας. Κέντρο της θεωρούταν η οδός Νοταρά και «βοηθητικοί δρόμοι» η Φίλωνος και η Κολοκοτρώνη.
Η περιοχή αυτή κυρίως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε να γεμίζει με «κόκκινα φανάρια» και πόρνες. Είναι ενδεικτικό πως σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στα μέσα της δεκαετίας του 1950 τα «σπίτια» είχαν περίπου 500 δηλωμένες γυναίκες κάθε ηλικίας!
Αποτελούσε για πολλά χρόνια την "ντροπή του Πειραιά".
Τον Σεπτέμβρη του 1967 ο Δήμαρχος Πειραιά, Αριστείδης Σκυλίτσης, αποφασίζει να «καθαρίσει» την Τρούμπα και δίνει εντολή να αδειάσουν «σπίτια», μπαρ και ξενοδοχεία.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας, ένα όργανο που απαρτιζόταν από τον διορισμένο νομάρχη, εισαγγελέα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, έναν εκπρόσωπο του στρατιωτικού διοικητή, από τον διοικητή του Τμήματος Ηθών και από τον Διευθυντή της Αστυνομίας, έδωσε προθεσμία τριών ημερών στους οίκους ανοχής να κλείσουν. Η προθεσμία εξέπνεε ακριβώς τα μεσάνυχτα της 12ης Σεπτεμβρίου.
Την ημέρα εκείνη ο Πειραιάς καθάρισε από νταβατζήδες, πόρνες, μάγκες, τζογαδόρους, χασισοπότες και πάσης φύσεως εγκληματικά στοιχεία.
Μετά την απομάκρυνση τους ο Πειραιάς αναβαθμίστηκε με την εγκατάσταση μεγάλων ξένων και ντόπιων ναυτιλιακών και εφοπλιστικών εταιρειών και αποκαταστάθηκε το αίσθημα ασφάλειας στους Πειραιώτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.