H Τουρκία στο μέτωπο του Ιντλίμπ υπέστη μια σοβαρή πολιτικοστρατιωτική ήττα, απέναντι σε έναν αποδυναμωμένο αντίπαλο που μάχεται τα τελευταία οκτώ χρόνια, ο οποίος όμως είναι αποφασισμένος να πολεμήσει για να υπερασπιστεί την πατρίδα του.
Το θέμα αυτό πρέπει να μας προβληματίσει για έναν επιπλέον λόγο: Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η περιβόητη τουρκική στρατηγική και ισχύς, όταν δεν έχει την υποστήριξη μιας μεγάλης δύναμης, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος.
Όλα αυτά να τα έχουμε υπόψη μας για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα του ελληνισμού σε Κύπρο, Κρήτη, Καστελόριζο, Ρόδο, και το υπόλοιπο Αιγαίο.
Στην περίπτωση της Συρίας πρέπει να κάνουμε μια παρατήρηση. Υπάρχει συμμαχία με την Ρωσία η οποία πράγματι βοήθησε τα μέγιστα για τις στρατιωτικές επιτυχίες των Σύρων.
Όμως πριν την βοήθεια των Ρώσων υπήρξε ένας λαός με ηγέτη τον Μπασάρ Αλ Άσαντ που ήταν αποφασισμένος να υπερασπιστεί την πατρίδα του με οποιοδήποτε κόστος.
Οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να κάνουν κακό και στην Πατρίδα μας. Ευτυχώς όμως δεν θα βρουν στην ηγεσία της χώρας τα σπιθαμιαία απάτριδα ανθρωπάκια τύπου Κατρούγκαλου που αφού ευτέλισε τις συντάξεις των Ελλήνων μετατρέποντας τες σε επιδόματα, αναγνωρίζει δικαιώματα των Τούρκων στο Αιγαίο.
Οι Έλληνες την δύσκολη ώρα έχουν ανάγκη από άξιους ηγέτες. Επί πλέον, να μην περιμένουμε σε περίπτωση Ελληνοτουρκικής σύρραξης κανένας Αμερικάνος ή Σουηδός ή Βέλγος ή Βρετανός να πολεμήσει για μας. Στην καλύτερη περίπτωση θα πολεμήσουμε όπως πολέμησε το Ισραήλ στους πολέμους του με τους Άραβες. Είχαν υποστήριξη σε επίπεδο πληροφοριών, στρατιωτικού υλικού κ.λ.π. αλλά τις μάχες τις έδωσαν μόνοι τους. Νίκησαν πολλαπλάσιους εχθρούς που επιτέθηκαν από πολλά διαφορετικά μέρη και νίκησαν.
Αντιμετωπίσαμε τους βάρβαρους Τούρκους το 1821, στους Βαλκανικούς Πολέμους, στην Μικρασιατική Εκστρατεία, στην Κύπρο. Άλλες φορές νικήσαμε και άλλες φορές ηττηθήκαμε. Ποτέ όμως δεν φοβηθήκαμε. Τα πετρέλαια του Αιγαίου, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο μας ανήκουν όπως και τα πετρέλαια της Νοτιανατολικής Μεσογείου ανήκουν στην Κύπρο. Δεν πρόκειται να τα παραχωρήσουμε ή να τα μοιραστούμε με τραμπούκους τρομοκράτες βάρβαρους Τούρκους.
Οι Μογγόλοι του Ερντογάν μιλούν για γαλάζια πατρίδα, διεκδικούν το μισό Αιγαίο, δεν υπολογίζουν το Κυπριακό Κράτος, γράφουν το Διεθνές Δίκαιο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και με οθωμανική αλαζονεία και έπαρση μας υποτιμούν και μας προκαλούν. Φυσικά κακό του κεφαλιού τους. Τα ίδια έκανε και ο Μουσολίνι και τελικά πήρε αυτό που του άξιζε, τον κρέμασαν στην Πιατσάλε Λορέτο (Piazzale Loreto) του Μιλάνο μαζί με την φιλενάδα του Κλαρέττα Πετάτσι (Claretta Petacci). Αλήθεια τον Ερντογάν σε ποια πλατεία θα τον κρεμάσουν; Υποθέτουμε στην πλατεία Ταξίμ. Οι Τούρκοι έχουν το "νόου χάου" στο να οδηγούν τους ηγέτες τους στην κρεμάλα. Το φάντασμα του Μεντερές θα στοιχειώνει τον Ερντογάν.
Η ελληνική ηγεσία πρέπει να προετοιμάζει τον ελληνικό λαό για κάθε ενδεχόμενο. Αν τολμήσουν στο Καστελόριζο οι Μογγόλοι να κάνουν γεώτρηση, η απάντηση της Ελλάδας επιβάλλεται και πρέπει να είναι δυναμική. Αν ρισκάρουν πόλεμο, να ξέρουν ότι προκειμένου να διατηρήσουμε την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον πλούτο μας δεν θα διστάσουμε να πούμε πάλι ΟΧΙ. Αυτή την φορά δεν θα κάνουμε το λάθος να πολεμήσουμε στο εσωτερικό της Τουρκίας ανάμεσα σε εχθρικούς πληθυσμούς όπως στην Μικρασιατική εκστρατεία. Αυτή την φορά επιβάλλεται το επιθετικό σχέδιο να προβλέπει τη διάβαση του Έβρου και την απελευθέρωση της Ανατολικής Θράκης. Αν η Τούρκοι μιλούν για γαλάζια πατρίδα κατά μείζονα λόγο εμείς δικαιούμαστε να μιλάμε για την Κωνσταντινούπολη ως πρωτεύουσα της Ελλάδος.
Το παρακάτω άρθρο, το καταχωρούμε στην ιστοσελίδα μας, ως χρέος τιμής σε ένα λαό που πολεμάει για την πατρίδα του οκτώ χρόνια. Έχει την θέληση να παλέψει έναν "πειρατή λαό" όπως οι Τούρκοι που όπως αποδεικνύει η Ιστορία προσπαθεί "μπαμπέσικα", όταν βρίσκει την ευκαιρία, να κάνει πλιάτσικο εις βάρος των γειτόνων τους.
Από την αρχή της κρίσης στη Συρία, η τουρκική αποικιοκρατική αδηφαγία ήταν ξεκάθαρη. Το καθεστώς του Ερντογάν προσπαθεί να αναβιώσει το οθωμανικό σουλτανάτο. Έχει φιλοδοξίες να καταλάβει τη γη άλλων λαών για να αναδημιουργήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αμέσως, μετά την έναρξη της κρίσης στη Συρία, ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου έσπευσε κρυφά στη Συρία για να επισκεφθεί τον τάφο του Σουλεϊμάν Σαχ, πρόγονο του ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κοντά στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία.
Η μη εξουσιοδοτημένη επίσκεψη, που έγινε χωρίς την άδεια της κυβέρνησης της Συρίας, είναι μια κραυγαλέα επίθεση εναντίον μιας κυρίαρχης χώρας που είναι κράτος – μέλος του ΟΗΕ και αποτελεί σοβαρή παραβίαση των διεθνών νόμων και της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών.
Ωστόσο, αυτή η επίσκεψη δεν ήταν η πρώτη ένδειξη του τουρκικού ονείρου για την αποκατάσταση της παλαιάς αποικιοκρατικής ιστορίας των Οθωμανών. Προηγήθηκε η απεριόριστη τουρκική υποστήριξη προς τις τρομοκρατικές οργανώσεις που λειτουργούσαν στη Συρία.
Το πιο πρόσφατο επεισόδιο της τουρκικής υποστήριξης προς τους τρομοκράτες πραγματοποιήθηκε πριν από τρεις ημέρες όταν τα τουρκικά στρατιωτικά οχήματα και φορτηγά φορτωμένα πυρομαχικά, όπλα και υλικό εξοπλισμού, πέρασαν τα συριο-τουρκικά σύνορα και έφθασαν στην Σαρακέμπ στο δρόμο προς την πόλη Χαν – Σεϊχούν για να βοηθήσουν τους τρομοκράτες της Τζαμπχάτ αλ Νούσρα, οργάνωση που περιλαμβάνεται στον κατάλογο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως τρομοκρατική οργάνωση.
Η απελευθέρωση του Χαν-Σεϊχούν αποτέλεσε μια άμεση στρατιωτική οπισθοχώρηση των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων, καθώς ήταν η κύρια θέση των τρομοκρατών στο νότο της Ιντλίμπ.
Η πράξη αυτή επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη συνεχιζόμενη απεριόριστη οικονομική και υλικοτεχνική στήριξη που παρέχει το τουρκικό καθεστώς στις τρομοκρατικές ομάδες.
Αυτή η επιθετική συμπεριφορά και η εξωφρενική παραβίαση του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών από το τουρκικό καθεστώς δεν επηρέασε με κανέναν τρόπο την ισχυρή αποφασιστικότητα του Συριακού Αραβικού Στρατού να συνεχίσει να ξεριζώνει τα απομεινάρια των τρομοκρατών στην Χαν Σεϊχούν και σε άλλες περιοχές μέχρι να καθαρίσει κάθε σπιθαμή της συριακής γης από την τρομοκρατία.
Η τουρκική αποικιοκρατία ήταν επίσης εμφανής μέσω της συμφωνίας που ανακοινώθηκε από τις αμερικανικές και τουρκικές κατοχικές δυνάμεις για την ίδρυση της λεγόμενης «ασφαλούς ζώνης».
Η προκλητική συμφωνία συνιστά κατάφωρη επίθεση κατά της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας και κατάφωρης παραβίασης των αρχών του διεθνούς δικαίου και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Η συμφωνία αυτή έδειξε με μεγάλη σαφήνεια την αμερικανο-τουρκική συνεργασία στην επίθεση κατά της Συρίας, η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ισραηλινής κατοχής και των τουρκικών επεκτατικών φιλοδοξιών.
Ο συριακός λαός και ο ηρωικός στρατός που θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της Συρίας έναντι των τρομοκρατικών ομάδων Τακφίρι και των υποστηρικτών τους, είναι αποφασισμένοι να θυσιάσουν τα πάντα για να διατηρήσουν την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας τους.
Οι Άραβες πρέπει να γνωρίζουν τους κινδύνους των επεκτατικών φιλοδοξιών του τουρκικού καθεστώτος που εξαπλώνει το θάνατο και το χάος σε διάφορα μέρη του αραβικού κόσμου από τη Συρία μέχρι τη Λιβύη και το Σουδάν και δεν θα σταματήσει μέχρι να ικανοποιήσει τις αυταπάτες του για την αναβίωση του Οθωμανικού Σουλτανάτου.
Η διεθνής κοινότητα και ο ΟΗΕ θα πρέπει να καταδικάσουν την καταστροφική επίθεση των ΗΠΑ και της Τουρκίας, που συνιστά επικίνδυνη κλιμάκωση και θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή και τον κόσμο και εμποδίζει όλες τις θετικές προσπάθειες για εξεύρεση λύση στην κρίση της Συρίας.
Ο συριακός λαός δεν θα επιτρέψει να αλλάξει η γεωγραφική ή η δημογραφική κατάσταση της γης του ή να σχεδιάζουν εναλλακτικούς χάρτες δημιουργώντας τις αποκαλούμενες ασφαλείς ζώνες ή οποιοδήποτε άλλο απειλητικό σύστημα.
ΠΗΓΗ
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.