Η υπεράσπιση της ζωής του αγέννητου παιδιού: Σκοταδιστικός μεσαίωνας ή ύψιστη έκφραση πολιτισμού και ανθρωπισμού;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Όταν σκοτώσεις ένα ζώο (κακώς αν το κάνεις) πας φυλακή και πληρώνεις υπέρογκο πρόστιμο, ενώ αν σκοτώσεις ένα παιδί, το οποίο δεν είχε την τύχη να γεννηθεί, παίρνεις εύσημα και θεωρείσαι «ανθρωπιστής», «δημοκράτης» και «υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»! Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα της σύγχρονης κοινωνίας, η οποία βιώνει προφανώς την χειρότερη πνευματική και ηθική κατάπτωση της ανθρώπινης ιστορίας, όπου η ανθρώπινη ζωή κατάντησε απίστευτα «φθηνή», τόσο φθηνή, η οποία υστερεί σε σχέση με τη ζωή των ζώων!

Θέμα της παρούσας ανακοίνωσής μας είναι ο, ακατανόητος από υγιείς νόες, θόρυβος για την πρόσφατη καθιέρωση, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας, «ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΕΝΝΗΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» και η οποία θα «εορτάζεται», σύμφωνα με την ανακοίνωσή της, την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Η αγία μας Εκκλησία αντιμετωπίζοντας με τρόμο, φρίκη και δέος την ανελέητη σφαγή χιλιάδων αθώων παιδιών στις μήτρες των «μανάδων» τους από δολοφονικά χέρια επαγγελματιών μαιευτήρων, με έξοδα των (αδειανών) ασφαλιστικών ταμείων, θέσπισε να θυμόμαστε μια μέρα του χρόνου αυτές τις τραγικές υπάρξεις και να προβληματιζόμαστε για το ανείπωτο αυτό έγκλημα.

Η Εκκλησία μας ακόμη, θέσπισε αυτή την ημέρα μνήμης και για έναν άλλο σοβαρότατο λόγο, να μας κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τον διαφαινόμενο αφανισμό του Γένους μας, καθ’ ότι, από τη μια μεριά οι περισσότερες από 300.000 εκτρώσεις το χρόνο και η δραματική αποφυγή της τεκνογονίας κατέστησαν την πατρίδα μας «χώρα γερόντων», και μάλιστα σε ένα τρομακτικό και επικίνδυνο γεωστρατηγικό σημείο της γης. Επίσημες στατιστικές βεβαιώνουν ότι οι θάνατοι υπερβαίνουν κατά πολύ τις γεννήσεις. Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώνεται και γερνά με γοργούς ρυθμούς, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την διαιώνιση του Έθνους μας, την άμυνα της χώρας, την κοινωνική ασφάλεια, την αποτροπή εποικισμού από αλλοεθνείς, κλπ.!

Για να δείξουμε το φοβερό μέγεθος του προβλήματος των εκτρώσεων στην πατρίδα μας, μόνο ετούτο θα αναφέρουμε: από την μεταπολίτευση και δώθε, κατακρεουργήθηκαν και πετάχτηκαν στους υπονόμους, περισσότερα από 13.000.000 αγέννητα ελληνόπουλα! Μια Ελλάδα και πλέον, αφανίστηκε μέσα σε 45 χρόνια! Τέτοια ανείπωτη τραγωδία, εν καιρώ ειρήνης, δεν βίωσε ποτέ στο μακραίωνο παρελθόν της η Πατρίδα μας!

Αυτό λοιπόν το εφιαλτικό σκηνικό ώθησε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας να πάρουν τέτοια απόφαση, πραγματικά ιστορικής σημασίας, τους οποίους συγχαίρουμε δημοσίως. Η ανακοίνωσή της χαροποίησε τους πιστούς, όχι όμως και τους απίστους και εκκλησιομάχους, οι οποίοι «φρόντισαν» να κάμουν βαρύγδουπα «διαβήματα» για την «οπισθοδρομικότητα» αυτή, όπως την χαρακτήρισαν.

Η κριτική και η όποια αντίδραση στον ειδεχθή φόνο, στη κατακρεούργηση του ανυπεράσπιστου αγέννητου παιδιού, χαρακτηρίστηκε ως «καταπάτηση των δημοκρατικών κατακτήσεων», ως «καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των γυναικών να αυτοδιαθέτουν το σώμα τους», ως «επιστροφή στην ακροδεξιά», λες και η υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής είναι «προνόμιο» πολιτικής επιλογής!

Η πρώτη και άμεση ανακοίνωση μας ήρθε από τον πολιτικό σχηματισμό ΚΙΝΑΛ, δηλαδή το πρώην ΠΑΣΟΚ, το οποίο αυτό είχε νομιμοποιήσει το έγκλημα των εκτρώσεων το 1983, με την περιβόητη αναμόρφωση του Οικογενειακού Δικαίου. Όχι βέβαια ότι δεν γινόταν και πριν εκτρώσεις, αλλά η τότε κυβέρνηση τις νομιμοποίησε και τις διευκόλυνε, να γίνονται δωρεάν στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα. Ιδού η απαράδεκτη ανακοίνωση: «Στην Ελλάδα η συζήτηση για τις αμβλώσεις έχει τελειώσει μετά τις νομοθετικές ρυθμίσεις των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, για την τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης και την προστασία της υγείας της γυναίκας. Και αυτό το δικαίωμα της γυναίκας δεν αμφισβητείται σε μια σύγχρονη κοινωνία.

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας, η οποία υιοθετεί πρόταση ακραίων οργανώσεων για το «αγέννητο παιδί», συνιστά επιστροφή σε οπισθοδρομικές και ξεπερασμένες αντιλήψεις, που πολέμησαν οι προηγούμενες γενιές. Καλούμε την Ιερά Σύνοδο να ακυρώσει μια απόφαση που όχι μόνο προσβάλλει τις γυναίκες, αλλά και αποκόπτει τη θρησκεία από τις σύγχρονες κοινωνικές αντιλήψεις»! Ώστε λοιπόν, το έγκλημα της έκτρωσης, η κατακρεούργηση του αθώου και ανυπεράσπιστου εμβρύου, αποτελεί επομένως «κοινωνική κατάκτηση» και αναφαίρετο «δικαίωμα της γυναίκας»!

Κι ακόμα, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός, ο οποίος «τιμωρήθηκε» δεόντως από τον ελληνικό λαό για τις πολιτικές του επιλογές, φτάνει στο σημείο να ζητά από την Ιερά Σύνοδο να ακυρώσει την απόφασή της και να ευθυγραμμιστεί με τις «σύγχρονες κοινωνικές αντιλήψεις», οι οποίες μπορούν να κατακρεουργούν ανθρώπινες ανυπεράσπιστες υπάρξεις!

Δεύτερη σφοδρή ανακοίνωση έκαμε η αριστερών αντιλήψεων «ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ», η οποία ως γνωστόν συντηρεί μια μόνιμη αντιεκκλησιαστική «γραμμή».

Ιδού τι έγραψε: «Όπισθεν ολοταχώς φαίνεται πως είναι η λογική της ηγεσίας της Εκκλησίας, καθώς η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε την καθιέρωση ημέρας «αγέννητου παιδιού», παίρνοντας ξεκάθαρα θέση κατά των εκτρώσεων. Σε μία ακόμη κίνηση σκοταδισμού, εναρμονισμένη πλήρως με τα πρότυπα της σύγχρονης ακροδεξιάς που αναδύεται τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως, τρεις και πλέον δεκαετίες μετά την νομιμοποίηση των αμβλώσεων στη χώρα, η Ιερά Σύνοδος, στις 9 Ιουλίου, επικύρωσε απόφαση για την καθιέρωση ημέρας «αγέννητου παιδιού»!

Στη συνέχεια επιτίθεται στην οργάνωση «ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ» ως εξής: «Όπως ήταν αναμενόμενο η οργάνωση «Αφήστε με να ζήσω» υποδέχθηκε με… χαρές και πανηγύρια την απόφαση της Ιεράς Συνόδου και δίνει και οδηγίες προς ναυτιλλόμενους αναφέροντας «προτρέπουμε όλους όσους κατανοούν πως κάθε ανθρώπινη ζωή δημιουργείται από το Θεό, με τη συγκατάθεση και τη συνέργεια των γονέων του, να τιμήσουν την απόφαση της Εκκλησίας μας, να σταθούν συμπαραστάτες στο «Αφήστε με να Ζήσω!» και στο αγέννητο παιδί, προστατεύοντας και αγαπώντας το από την πρώτη κιόλας στιγμή, ως δώρο Θεού και πηγή ευλογίας και χαράς»!

Απίστευτοι πραγματικά συλλογισμοί και θέσεις! Οι νομίζοντες ότι εμφορούνται από «πλέρια» δημοκρατική ευαισθησία, χαρίζουν την υπεράσπιση της ζωής, την υπεράσπιση της ζωής του αγέννητου παιδιού, στην «ακροδεξιά» και κρατούν την κατακρεούργηση των αθώων αγέννητων παιδιών! Αλίμονο αν χαρίζεται σε οποιονδήποτε ακραίο και φανατικό η υπεράσπιση της ανθρώπινης ζωής!

Αλλά, ας αφήσουμε έναν γιατρό να απαντήσει στην «προοδευτική παράταξη», η οποία «έφριξε» από την ιστορική απόφαση της Ιεράς Συνόδου και η οποία υπερασπίζεται την δολοφονία των ανυπεράσπιστων εμβρύων, του κ. Α. Παπαγιάννη: «Δεν ωφελεί βέβαια να επιχειρηματολογήσει κανείς απέναντι σε ανθρώπους που βαφτίζουν ό, τι δεν συμφωνεί με την δική τους ιδεοληψία ως ‘Μεσαίωνα’ και ‘ακροδεξιά’: δόγμα τους είναι το «ου με πείσεις καν με πείσης».

Ας σημειώσω μόνο ότι αν ως γιατρός δώσω σε έγκυο γυναίκα ένα φάρμακο που βλάπτει το έμβρυο θα είμαι υπόδικος για σοβαρό ιατρικό παράπτωμα (malpractice). Αν το κυοφορούμενο δεν είναι ανθρώπινη ζωή, τότε τι ακριβώς έβλαψα; Και γιατί σε κάθε ακτινολογικό εργαστήριο υπάρχουν πινακίδες που προειδοποιούν τις έγκυες γυναίκες για τον κίνδυνο της ακτινοβολίας; Δυστυχώς ο ‘προοδευτισμός’ μας φτάνει μέχρι το δικαίωμα του «έτσι θέλω»: εγώ διαχειρίζομαι το σώμα μου, κι αν αποφασίζω να καταστρέφω άλλες ζωές κατά βούλησιν, τότε κάνω ό, τι μπορώ για να αποποιηθώ τις ηθικές ευθύνες και τα αισθήματα ενοχής που δημιουργούν οι πράξεις μου. Και βέβαια αυτά δεν εξαλείφονται απλώς επειδή το επιτρέπει ένας νόμος» (Ιστ. Ακτίνες)!

Νομίζουμε ότι ο ομολογητής ιατρός απάντησε με τον πλέον σαφή και πειστικό τρόπο, με την επιστημονική του κατάρτιση και πείρα και φυσικά με τον κοινό νου, στους επικριτές – θιασώτες για το πόσο φρικτό είναι το έγκλημα των εκτρώσεων. Ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τίποτε περισσότερο, ευχαριστώντας θερμά τον ιατρό κ. Α. Παπαγιάννη.

Ο ιδρυτής του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, κ. Γιάννης Ναυπλιώτης τόνισε χαρακτηριστικά πως: «Με την επώδυνη αυτή πράξη διακόπτουμε μια φυσιολογική διαδικασία και εξέλιξη στο σώμα της γυναίκας, δεν διακόπτουμε το ηλεκτρικό ρεύμα με έναν διακόπτη και μπορούμε όποτε θέλουμε να το επαναφέρουμε. Σκοτώνουμε ένα παιδί και δημιουργούμε τεράστια ψυχοσωματικά προβλήματα στη μέλλουσα μητέρα»!

Και φυσικά γι’ αυτές τις «σκοταδιστικές» του θέσεις και το σπουδαίο έργο του Συλλόγου του «κατατάχτηκε» από τους λογίς «προοδευτικούς» στην «ακροδεξιά»! Απίστευτο! Είναι άλλωστε και αυτό ένα σύγχρονο σύμπτωμα, όποιοι δεν συμμερίζονται τις επιλογές των «προοδευτικών» χαρακτηρίζονται ως «ακραίοι» και «μισαλλόδοξοι»! Σημειώνουμε την επισήμανσή του, για το επώδυνο της έκτρωσης, αφορώντας τον βάναυσο τεμαχισμό του εμβρύου, στο οποίο προκαλεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αφόρητους πόνους, διότι το πρώτο που δημιουργείται σ’ αυτό είναι το κυκλοφοριακό και το νευρικό σύστημα! Αυτή η τραγωδία του εμβρύου δεν αγγίζει τους «προοδευτικούς» υπερασπιστές της έκτρωσης; Έχουν άραγε οι θιασώτες του κακουργήματος των εκτρώσεων τολμήσει να παρακολουθήσουν την ταινία «ΣΙΩΠΗΛΗ ΚΡΑΥΓΗ», η οποία τραγικά καταδεικνύει το φόβο, την οδύνη και τον πόνο του σφαγιαζόμενου εμβρύου;

Για την Αγία μας Εκκλησία, η οποία δεν είναι θρησκεία, αλλά ζώσα αποκάλυψη του Δημιουργού της ζωής, ο άνθρωπος συνδημιουργείται εξ άκρας συλλήψεως από το Θεό και τους γονείς του και είναι άνθρωπος εξ άκρας συλλήψεως. Αυτό άλλωστε αποδέχεται και το Δίκαιό μας, ορίζοντας προστασία του κυοφορούμενου, με τα άρθρα 1867 και 1936 του ισχύοντα Αστικού Κώδικα.

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με την θλιβερή διαπίστωση ότι η λεγομένη «προοδευτική παράταξη», η οποία εμφορείται από τα διδάγματα του «ευρωπαϊκού διαφωτισμού» συνεχίζει να αποδεικνύει ότι ο «ανθρωπισμός» της δεν ξεπερνά τα όρια του ατομισμού. Υπερασπίζεται με πάθος όσα «δικαιώματα» (εντός και εκτός εισαγωγικών) αφορούν το άτομο, στην χωρίς όρια ικανοποίηση των ατομικών ανέσεων και απολαύσεων και αδιαφορεί για την υπεράσπιση των υποχρεώσεων απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

Κάθε φραγμός σε αυτή την ικανοποίηση, θεωρείται «οπισθοδρομικός» και δεν συνάδει με την «πρόοδο», μια λέξη και έννοια, η οποία έχει κακοποιηθεί βάναυσα και έχει διαστραφεί στις μέρες μας το πραγματικό της νόημα και περιεχόμενο. Εν προκειμένω: η υπεράσπιση του δήθεν δικαιώματος της «μητέρας», του δήθεν ψευδοδικαιωματισμού των γυναικών, να κατακρεουργεί με τη θέλησή της και με τον πλέον φρικτό και επώδυνο τρόπο το αγέννητο παιδί της, χάρις στον κακώς εννοούμενο ευδαιμονισμό, φανερώνει περίτρανα τον «ανθρωπισμό», όσων εμφορούνται από τον άθεο ευρωπαϊκό ουμανισμό, ο οποίος υπερασπίζεται το «δικαίωμα» της μητέρας να «ξεφορτωθεί» το παιδί της, όχι όμως και το δικαίωμα του παιδιού να έρθει στον κόσμο και να ζήσει!

Έχουν σκεφτεί άραγε οι ίδιοι, πως αν ασκούσε η μητέρα τους το «δικαίωμά» της και είχε κάνει έκτρωση όταν εκείνοι ήταν έμβρυα, θα υπήρχαν σήμερα για να υπερασπίζονται το «δικαίωμα» της έκτρωσης, δηλαδή του φόνου άλλων παιδιών; Αλλά τι ρωτάμε; Τελειώνουμε με την μνημειώδη έκφραση του άφθαστου χριστιανού φιλοσόφου και λογοτέχνη Φ. Ντοστογιέφσκι: «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται», ακόμα και η φρικώδης κατακρεούργηση αθώων αγέννητων παιδιών!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών