Το παρακάτω αποτελεί τμήμα ομιλίας που εκφώνησε Διευθυντής Γυμνασίου κατά την εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940, την φετινή σχολική χρονιά.
Ο Τσώρτσιλ όταν αναφερόταν σε Γερμανούς κατά την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τους ονομάτιζε Ούννους. Δεν ξέρω αν είχε δίκιο, θα αποδειχθεί από την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του λαού μας, σχετικά με τις πολεμικές επανορθώσεις.
Είναι στο χέρι των Γερμανών να αποδειχθούν πνευματικοί απόγονοι του Γκαίτε, του Μαρτίνου Λούθηρου, του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ ή ναζί απόγονοι πνευματικών χιμπατζήδων που σκαρφάλωναν στα δένδρα όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες.
Οι Γερμανοί δεν δίστασαν προκειμένου να πάρουν τα δανεικά να μας ισοπεδώσουν ως κοινωνία, να μας υποδουλώσουν ως κράτος αλλά και να μας εξευτελίσουν ως λαό. Ποιοι; Αυτοί που μέχρι και η ίδια η γλώσσα που μιλούν, και τους έκανε ανθρώπους, είναι δάνειο από τους Έλληνες.
'Όταν έρχεται η ώρα να πληρώσουν τα δικά τους δανεικά, δανεικά αίματος, σφυρίζουν αδιάφορα. Μάλιστα οι εφημερίδες τους μετά την ρηματική του Έλληνα πρέσβη, που καλεί την Γερμανία σε διάλογο για τις Γερμανικές αποζημιώσεις, ομιλούν για "προκλητική ύβρη!".
Τελικά φαίνεται ότι είχε δίκιο αυτός που έχει πει: "Όταν ξύνεις λίγο το δέρμα ενός Γερμανού, από κάτω ανακαλύπτεις έναν ναζί."
Κατά την διάρκεια της επίσκεψης, ζήτησε συγνώμη για τις θηριωδίες των Γερμανών συµπατριωτών του κατά την περίοδο της Κατοχής. Συναντήθηκε µε επιζώντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Φωτογραφήθηκε µε θύματα των Γερμανικών φρικαλεοτήτων και επισκέφτηκε χώρους όπου - σύμφωνα µε τα λεγόμενά του - συνέβησαν γεγονότα «κτηνώδους αδικίας». Στα Ιωάννινα, σκύβοντας στο αυτί του Προέδρου της Εβραϊκής Κοινότητας, ακούστηκε να του λέει: «Είναι έργο ζωής για µένα αυτό το προσκύνημα. Όταν εκεί ψηλά συναντήσω τον Κύριο, θα του πω ότι ζήτησα συγνώμη στον τόπο του μαρτυρίου…».
Για να δούμε όμως ποια είναι αυτή η κτηνώδης αδικία και γιατί έπρεπε ο Γερμανός Πρόεδρος να ζητήσει συγνώμη από τον Θεό.
Ακολουθεί η μαρτυρία ενός επιζήσαντα από την σφαγή του Διστόμου.
«Αντίκρισα στη μέση του σπιτιού την αδελφή μου ανάσκελα, γυμνή από τη μέση και κάτω. Το φουστάνι της ήταν γυρισμένο προς τα πάνω και σκέπαζε το σχισμένο και κομματιασμένο στήθος της. Το πρόσωπό της ήταν παραμορφωμένο. Όλο το σώμα της κατακομματιασμένο. Μα το χειρότερο και φρικαλεότερο θέαμα ήταν, όταν από τη στάση του σώματός της κατάλαβα ότι οι Γερμανοί είχαν βιάσει το άψυχο κορμί της. Δίπλα της βρισκόταν το τεσσάρων μηνών κοριτσάκι της λογχισμένο, με σπασμένο το κεφαλάκι του, και στο στόμα του είχε τη ρώγα του στήθους της μάνας του που είχαν κόψει εκείνοι οι κανίβαλοι. Το άλλο κοριτσάκι της, η 6χρονη Ελένη, βρισκόταν στο κατώφλι του σπιτιού μέσα σε μια λίμνη αίματος με βγαλμένα τα σπλάχνα του. Το είχαν ξεκοιλιάσει με μαχαίρι. Το αγόρι της, ο 3χρονος Γιάννης, το βρήκα νεκρό στην αυλή με λιωμένο κεφάλι».
Στην ίδια συνάντηση με τον Γερμανό Πρόεδρο ο κ. Παπούλιας επανέφερε το θέµα του χρέους της Γερµανίας έναντι της Ελλάδος, για τις επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο, ο Γερμανός Πρόεδρος απέρριψε το αίτημα λέγοντας: «Γνωρίζετε ότι δεν μπορώ να απαντήσω αλλιώς, παρά µόνο ότι έχει κλείσει οριστικά η νομική οδός διεκδίκησης».
Πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι μια συγγνώμη όταν δεν συνοδεύεται από αντίστοιχες πράξεις;
Πώς αναγνωρίζεις το ηθικό χρέος όταν δεν συνεχίζεις στην έμπρακτη αποκατάσταση;
Η αποκατάσταση είναι η απόδειξη της ειλικρίνειας! Τα υπόλοιπα είναι διπλωματικοί ελιγμοί που δεν μαλακώνουν τις πληγές των πονεμένων και δεν γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ θύματος και θύτη.
∆εν είναι γνωστό στους πολλούς ότι δεν έχει υπογραφεί συνθήκη ειρήνης Ελλάδος και Γερµανίας για τον πόλεμο του 40. Την συνθήκη αυτή αποφεύγουν να υπογράψουν οι πάντα νομότυποι Γερμανοί, γιατί τότε θα υποχρεωθούν να πληρώσουν τις οφειλές τους στην πατρίδα µας.
Δηλαδή, τουλάχιστον για τους Γερμανούς, ο πόλεµος συνεχίζεται. Και πράγματι, µόνο ως μονοµερή πολεμική ενέργεια μπορούμε να εκλάβουμε τον πόλεµο προπαγάνδας που εξαπέλυσε ο γερμανικός τύπος εναντίον µας το 2010-2011, συκοφαντώντας και χαρακτηρίζοντας συλλήβδην όλους τους Έλληνες, απατεώνες, κλέφτες, ψεύτες και τεμπέληδες. Ακόµη, η Τρόικα ή καλύτερα οι Θεσμοί, αυτό το όπλο μαζικής καταστροφής, ασκώντας οικονομικό πόλεµο εναντίον µας, ισοπέδωσε τις εργασιακές σχέσεις, έκλεισε χιλιάδες επιχειρήσεις, εξανέμισε τους μισθούς και τις συντάξεις, γέμισε την Ελλάδα µε νεόπτωχους και ανέργους, οδήγησε χιλιάδες συµπατριώτες µας στην αυτοκτονία και προκάλεσε στον τόπο µας ανθρωπιστική καταστροφή. Το µόνο που δεν έκανε ακόμη η Γερμανία είναι να στείλει την Ντόιτσε Λούφτβαφφε, τη γερμανική πολεμική αεροπορία να βομβαρδίσει το λιμάνι του Πειραιά, όπως το έκανε στις 7 Απριλίου του 1941 µε τις εκατόμβες των νεκρών Πειραιωτών.
 |
| Από τους Γερμανικούς βομβαρδισμούς στην Αθήνα |
"Η Ελλάδα δικαιούται νόμιµα τις γερμανικές αποζημιώσεις!"
Η Γερμανία µε τη Συμφωνία του Λονδίνου, της 27ης Φεβρουαρίου 1953, ανέλαβε την υποχρέωση μετά την επανένωσή της (άρθρο 5 παρ. 2) όχι µόνο να ρυθμίσει τις οφειλές από αδικοπραξίες των στρατευμάτων κατοχής, αλλά και να εκδώσει εκείνες τις νομοθετικές διατάξεις και να λάβει εκείνα τα διοικητικά μέτρα που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της συμφωνίας αυτής.
Ωστόσο, κατά παραβίαση των υποχρεώσεων αυτών, η Γερμανία κατάργησε μονομερώς, το 2000, τη δυνατότητα άσκησης αξιώσεων αποζημίωσης για τα ναζιστικά εγκλήματα και αποστέρησε στα θύματα κάθε πρόσβασης στα γερμανικά δικαστήρια.
Ο κατά τα ανωτέρω αποκλεισμός του δικαιώματος ιδιωτών να στραφούν δικαστικώς κατά του γερμανικού ∆ηµοσίου αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του δικαίου από τη σύγχρονη Γερμανία, αφού συγκρούεται µε την υποχρέωσή της, την οποία ανέλαβε µε τη Συμφωνία του Λονδίνου.
Διαπρεπείς νομικοί, όπως ο γερμανικής καταγωγής δικηγόρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ιταλίας, ο οποίος µάλιστα υπερασπίζεται τα θύματα της σφαγής του ∆ιστόµου, ο δρ Γιόακιµ Λάου, αναφέρει µε κατηγορηματικό τρόπο:
«Η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει από τη Γερμανία την οφειλή του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων προσφεύγοντας στο διεθνές διαιτητικό δικαστήριο. ∆εν υπάρχει κανένα θέμα παραγραφής. Η Γερμανία οφείλει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να πληρώσει τα χρέη της. Η Γερμανία, είτε πρέπει να αποδεχτεί τις αποφάσεις των ελληνικών και ξένων δικαστηρίων, είτε να ανοίξει το θέμα στα γερμανικά δικαστήρια, είτε να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση µε την Ελλάδα. Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουµε ότι η θέση της Γερμανίας δεν στηρίζεται στους νόμους. Στηρίζεται αποκλειστικά και µόνο στην οικονομική της δύναμη και αυτό συνιστά μια ηγεμονία που μπορεί να επηρεάσει την ερμηνεία του διεθνούς δικαίου. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο η Ελλάδα και οι Έλληνες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους».
Η ελληνική βουλή, το Μάρτη του 2014, πήρε απόφαση σύστασης 19μελούς επιτροπής για τη διεκδίκηση των Γερμανικών αποζημιώσεων. Αρχές Οκτωβρίου του 2018 δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της Κοινοβουλευτικής επιτροπής Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, που υπολογίζει το ποσό που η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα σε πάνω από 300 δις ευρώ μαζί με τους τόκους. Η ψήφιση του πορίσματος αποτέλεσε την απαρχή της επίσημης διεκδίκησης της Αθήνας προς το Βερολίνο και ανοίγει το δρόμο ακόμη και της δικαστικής διεκδίκησης.
Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα πρέπει να συστρατευθεί στην εθνική προσπάθεια. Το σχολείο, ως ζωντανό κύτταρο της ελληνικής κοινωνίας, είναι αναγκαίο να σταθεί και αυτό αρωγός σ’ αυτόν τον αγώνα µε δράσεις που θα κατατείνουν στην επίτευξη των εθνικών στόχων.
Εβδομήντα τρία χρόνια μετά τη λήξη της Κατοχής έχει έλθει, επιτέλους, η ώρα για τη δικαίωση της θυσίας του ελληνικού λαού. Μιας θυσίας, που συνέβαλε τα μέγιστα στην απελευθέρωση της Ευρώπης και της ίδιας της Γερμανίας από το ναζιστικό ζυγό. Κάτι που η Γερμανία οφείλει να µη λησμονεί.
Η καταβολή των αποζημιώσεων των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας και των επανορθώσεων για την καταστροφή των υποδομών και την αρπαγή του πλούτου του λαού µας, καθώς και η επιστροφή του κατοχικού αναγκαστικού δανείου και των κλεμμένων πολιτιστικών θησαυρών, αποτελούν προϋπόθεση για να ανοίξει µία νέα περίοδος ειρήνης και ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ των δύο λαών, µε θεμέλια την ειλικρίνεια, την ισότητα και την αμοιβαιότητα.
Ο Θεός να σας ευλογεί.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.