Παλιάνθρωπος, δηλωσίας, προδότης, ληστοσυμμορίτης, τρομοκράτης, σφαγέας, κατσαπλιάς, κίναιδος, σαδιστής και πολλά άλλα

Μετά τις διακοπές με το κότερο το twitter «ξεσαλώνει»με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Λαμία όπου ανέφερε στην ομιλία του τον Άρη Βελουχιώτη. 

Αλλά ποιος είναι ο Άρης Βελουχιώτης ο αρχισφαγέας του Μελιγαλά.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Κλάρας. Γεννήθηκε το 1905 στην Λαμία. Υπήρξε… αιώνιος φοιτητής της Γεωπονικής Σχολής, αλλά και κλέφτης, ψεύτης, λωποδύτης, πλαστογράφος και κοινός κατάδικος των φυλακών όπως αποδεικνύουν οι παρακάτω δικαστικές αποφάσεις:

1ον) Υπ’ αριθμόν 988/24.07.1925 Απόφαση Πλημ/κείου Θεσσαλονίκης: Δύο (2) ετών φυλάκιση για κλοπή.

2ον) Υπ’ αριθμόν 1254/20.09.1929 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Εικοσαήμερη φυλάκιση για αυτοδικία.

3ον) Υπ’ αριθμόν 509/23.05.1930 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δύο (2) μήνες φυλάκιση για αντίσταση κατά της αρχής.

4ον) Υπ’ αριθμόν 108/25.06.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τέσσερις (4) μήνες φυλάκιση για πλαστογραφία.

5ον) Υπ’ αριθμόν 849/05.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Μυτιλήνης: ενός (1) μηνός φυλάκιση για πλαστογραφία.

6ον) Υπ’ αριθμόν 13030/20.09.1934 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Δυόμιση μήνες φυλάκιση για ψευδορκία.

7ον) Υπ’ αριθμόν 1835/03.11.1937 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Τριών (3) μηνών φυλάκιση για πλαστογραφία.

8ον) Υπ’ αριθμόν 1989/1939 Απόφαση Πλημ/κείου Αθηνών: Έξι (6) μηνών φυλάκιση για ψευδορκία. 

Μόνο από τα παραπάνω αρκεί για να χαρακτηριστεί τουλάχιστον παλιάνθρωπος.

Το 1923 έγινε και κομμουνιστής.

Το 1938 συνελήφθη από την Αστυνομία για κομμουνιστική δράση και κλείστηκε αρχικώς στις φυλακές της Αιγίνης και εν συνεχεία της Κερκύρας. Συντόμως, υπογράφει «δήλωση μετανοίας», αποκηρύττει δηλαδή τον κομμουνισμό και αφήνεται ελεύθερος. Οι σύντροφοί του τον αποφεύγουν, καθότι είναι «δηλωσίας», προδότης του κομμουνισμού. 

Το 1942, όμως, καλείται από το ΚΚΕ να σχηματίσει την πρώτη συμμορία στον νομό Φθιώτιδος. Πράγματι σχημάτισε την ομάδα με άλλους 12 ληστοσυμμορίτες  που είχε γνωρίσει στις φυλακές.

Αποστολή του η κατατρομοκράτηση των ελληνικών πληθυσμών. Αρχίζει από την Ρούμελη.

Τον Ιούλιο του 1943 προάγεται σε αρχηγό του ΕΛΑΣ.

Τον Απρίλιο του 1944 επιτίθεται κατά των ανταρτικών δυνάμεων του 5/42 Συντάγματος, του Δημητρίου Ψαρρού, και με μπαμπέσικο τρόπο τους εξοντώνει όλους, μηδέ του Ψαρρού εξαιρουμένου.

Με διαταγή του αρχηγού του ΚΚΕ, Γ. Σιάντου τον Μάιο του 1944 περνάει στην Πελοπόννησο. Αποστολή του "να στρώσει τους δρόμους με κορμιά" γιατί  σύμφωνα με τον Σιάντο ο Μοριάς δεν πρόκειται ποτέ να ’ρθει με το μέρος μας και πρέπει να εκλείψει.

Πράγματι η επιλογή του Σιάντου είναι επιτυχής. Απ’ όπου περνάει με τους μαυροσκούφηδες - έτσι λεγόταν η συμμορία του - σκορπάει τον τρόμο, τον θάνατο και την οδύνη. Μέχρι και στρατόπεδο συγκεντρώσεως-εξοντώσεως των εθνικιστών είχε στήσει στα Τρόπαια Γορτυνίας! Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλες τις σφαγές, με πιο χαρακτηριστικό αυτήν στην Πηγάδα του Μελιγαλά.

Αρχή του - συμφώνως με τον υπαρχηγό του Σωτήρη Μπεγνή - ήταν: «Και 800.000 Έλληνες να μείνουν, φτάνει να είναι αυτοί που θα μείνουν έτσι όπως τους θέλουμε εμείς»[1] 

Πίστευε ότι: «Τα φυσικά σύνορα της Ελλάδος δεν είναι πέρα από τον Όλυμπο και μπορούμε να ζήσουμε πολύ καλά χωρίς να’ χουμε υποδουλώσει άλλο λαό».[2]

Αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας (Φεβρουάριος 1945),  ο Βελουχιώτης διαφώνησε με την απόφαση του κόμματος και ανακοίνωσε την συνέχεια του «αγώνος». Τότε, το ΚΚΕ τον αποκήρυξε δημοσίως[3]. Ταυτοχρόνως, το κόμμα δίδει αυστηρή εντολή στα μέλη του: «Ούτε ψωμί ούτε νερό στον Μιζέρια». "Μιζέριας" ήταν κομματικό ψευδώνυμο που του κόλλησαν οι σύντροφοί του.

Μετά από λίγες ημέρες εξοντώνεται αυτός και τα πρωτοπαλίκαρά του μετά από μάχες με τα αποσπάσματα που τον κυνηγούσαν.

Αργότερα, ο αρχηγός του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, σε ομιλία του στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, στις 14 Οκτωβρίου 1950, είπε τα εξής: «Ο Βελουχιώτης (Κλάρας), εκτός από τα άλλα ήταν και δηλωσίας. Ο Κλάρας, που’ χε στρατιωτικές ικανότητες κατσαπλιαδισμού, ίσως κάτι παραπάνω, ως κομματική φυσιογνωμία ήταν ένας άνθρωπος που μόνο να χαντακώσει το κόμμα μπορούσε. Καθόταν κι έτρεφε ψείρες, μεθούσε, έκανε όργια, δούλευε διαλυτικά και χαντάκωνε το κίνημα και τον ΕΛΑΣ. Ήταν ένας μικροαστός τυχοδιώκτης. Όταν σφίχτηκε λιγάκι στην Κέρκυρα, ούτε ένα μπάτσο δεν έφαγε και λύγισε. Κι έπειτα είχε αξιώσεις ηγέτη και καθοδηγητή. Ο Τίτο τον έβαλε κι έφαγε το κεφάλι του»[4].

Τα προσόντα του αρχισφαγέα δεν τελειώνουν εδώ. Ο τ. βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Δ. Χονδροκούκης, σημειώνει:"Ο Άρης Βελουχιώτης ήτο παθολογικός κίναιδος, πράγμα που έμμεσα το ομολογούν και στενοί του συνεργάτες στα διάφορα συγγράμματά τους".

Στην ένορκη κατάθεσή του στις αρχές, μετά την εξόντωση του Βελουχιώτη, ο μαυροσκούφης Ν. Δράκος, περιγράφει ως εξής τις τελευταίες στιγμές του αρχηγού του: «Επίσης, ως προς την ιδιαιτέρα ζωή του Άρη, καταθέτω ότι ούτος, κατά την στιγμή όπου ετραυματίσθη, παρέδωσε στον ψυχογιό του ονόματι Λέων, ένα ρωσικό παράσημο, τρεις χρυσές λίρες και το ωρολόγιόν του και τον οποίον ψυχογιόν είχε και εχρησιμοποιούσε ως επιβήτορα για να ικανοποιήσει τις παρά φύσιν σεξουαλικές του ορμές»[5].

Ο Άγγλος συνταγματάρχης Κρις Γουντχάους, ο οποίος ήταν στην περίοδο της κατοχής αρχηγός της αγγλικής αποστολής και σύνδεσμος Άγγλων - ΕΛΑΣ, γράφει στα απομνημονεύματά του για τον Βελουχιώτη: «Ο Άρης Βελουχιώτης ελέγετο ότι ήτο σαδιστής και περιστασιακός ομοφυλόφιλος».

Ο ήρωας τον παιδικών χρόνων, και όχι μόνο, του κου Πρωθυπουργού περιβάλλεται από ένα σύννεφο λέξεων και χαρακτηρισμών όπως:

παλιάνθρωπος, δηλωσίας, προδότης, ληστοσυμμορίτης, τρομοκράτης, σφαγέας, κατσαπλιάς, κίναιδος, σαδιστής και πολλά άλλα. 

Να είναι σίγουροι οι Έλληνες ότι αν η Ελλάδα δεν ήταν μέλος στην Ε.Ε., που η γαλάζια παράταξη είχε την πρόνοια να μας βάλει, πολλά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά θα τα βιώναμε στο πετσί μας από τους άθεους, κομμουνιστές εθνομηδενιστές του Σύριζα. Ήδη βιώνουμε την παλιανθρωπιά τους, την ψευτιά τους, την προδοσία τους, την εκχώρηση εθνικών δικαιωμάτων(ευτυχώς ακόμη δεν μετέφεραν τα σύνορα της Έλλάδος στον Όλυμπο), την προσπάθειά τους να μετατρέψουν τους έλληνες σε κίναιδους μέσω της παιδείας και της απάτης των έμφυλων ταυτοτήτων. 

Οι πατεράδες και οι παππούδες μας έλεγαν και μας διηγούνταν τα εγκλήματα των κομμουνιστών. Τότε που με τα χωνιά έβγαιναν στις πλατείες και κατατρομοκρατούσαν τον πληθυσμό. Πιστεύαμε ότι οι διηγήσεις κινούνταν στο επίπεδο της υπερβολής, μέχρι που το τσουνάμι της κρίσης έφερε τους κομμουνιστές Συριζαίους στην εξουσία και διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι το ποιόν τους.

Έλληνες, έρχεται η ώρα να αποφασίσουμε για το μέλλον μας. Έχουμε την ευκαιρία να γκρεμίσουμε από την εξουσία τους Προδότες, τους Εθνομηδενιστές, τους άθεους και υβριστές του νοήματος της πατρίδας. Είμαι σίγουρος ότι μερικά ευρώ ελεημοσύνη, δια τον επιδομάτων, δεν δύνανται, δεν μπορούν, δεν είναι δυνατόν να μας αποκόψουν από το ελληνικό φιλότιμο και την ιστορία των Αιώνων.

ΠΗΓΕΣ
[1] «Ο τριακονταετής πόλεμος» του Πάνου Τσίνα
[2] «Παράνομος τύπος κατοχής» του Ν. Αναγνωστόπουλου)
[3] «Ριζοσπάστης» - 16 Ιουνίου 1945 – Απόφαση του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ
[4]  «Νέος Κόσμος», έκδοσις Οκτωβρίου 1950
[5]  «Το άκρως απόρρητο αρχείο της εξόντωσης του Άρη» του Μ. Γεωργούλα)