Η πατρίδα μας είχε την μεγάλη ατυχία για πολλά χρόνια να κυβερνάται από το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό που κατέληξε εγκληματικό ήταν τα τέσσερα και πλέον χρόνια διακυβέρνησης από την χειρότερη και πλέον αποτυχημένη μορφή της Αριστεράς, την Ριζοσπαστική Αριστερά. Αφού εξαπάτησε τους Έλληνες, έβαλε με όλες τις δυνάμεις της εναντίον του θεσμού της Οικογένειας, του Θεσμού του γάμου και εναντίον της θρησκείας καθώς και στον επαναπροσδιορισμό των φύλων.
Το παρακάτω άρθρο ρίχνει φως από που προέρχεται όλη αυτή η βρωμιά που διαχέεται από τους Οχετούς της Αριστεράς και ιδιαίτερα του Σύριζα μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Ο σοσιαλισμός είναι αναποτελεσματικός, μη παραγωγικός και οδηγεί σε πτωχοποίηση. Δεν δημιουργεί οικονομική ευημερία αλλά οικονομική οπισθοδρόμηση και συχνά γνήσια στέρηση(βλέπε Βενεζουέλα). Με μόνο αυτόν τον τρόπο, ο σοσιαλισμός επηρεάζει αρνητικά αυτό που ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν έχουν χαρακτηρίσει ως «θεμελιώδες κυτταρο» της κοινωνίας: την οικογένεια.
Αλλά σίγουρα οι ιδρυτές του σοσιαλισμού είχαν γνώση ότι υπονομεύει την οικογένεια. Πράγματι, πάντοτε επεδίωκαν την υποβάθμιση της οικογένειας προς όφελος του Κράτους.
Ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο έγραψαν για την «κατάργηση της οικογένειας», που ακόμα και το 1848 θα μπορούσαν να το επιδεικνύουν ως «διαβόητη πρόταση των κομμουνιστών». Τι ακριβώς εννοούσαν με αυτό είναι πολύπλοκο θέμα.
Όμως, πέρα από την πολυπλοκότητα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προσπάθειες επαναπροσδιορισμού της οικογενειακής δομής έχουν περάσει εδώ και πολύ καιρό, από τον Μαρξ και τον Ένγκελς σε ποταπές προσωπικότητες όπως ο Βλαντιμίρ Λένιν(Vladimir Lenin), ο Λεον Τρότσκι (Leon Trotsky), η Αλεξάνδρα Κολόντα (Alexandra Kollontai), η Μαργαρίτα Σάνγκερ (Margaret Sanger), η Μαργαρίτα Μιντ, (Margaret Mead),ο Βίλχεμ Ράιχ (Wilhelm Reich), η Μπέτυ Φρίντμαν(Betty Friedan), η Κέιτ Μίλλετ(Kate Millet) και οι ριζοσπάστες της Νέας Αριστεράς της δεκαετίας του '60 από τους Bill Ayers και Bernardine Dohrn στους Mark Rudd και Tom Hayden. Περιλάμβαναν ομάδες από τους Μπολσεβίκους έως τη Σχολή Φρανκφούρτης των πολιτιστικών μαρξιστών μέχρι τους «προοδευτικούς» ευγονιστές της Planned Parenthood (ευγονική της Προγραμματισμένης Γονιμότητας) και την τρομοκρατική ομάδα (Weather Underground) καθώς και πολλές άλλες.
Ανάμεσά τους, η πιο πρώιμη και ίσως η πιο αποκαλυπτική μορφή των σοσιαλιστών - τουλάχιστον από μια εστιασμένη στην οικογένεια προοπτική - ήταν ίσως ο Robert Owen(Ρόμπερτ Όουεν).
Ο Owen ήταν ένας Άγγλος Ουτοπικός Σοσιαλιστής που διαμόρφωσε την δικιά του πορεία στο Αμερικάνικο έδαφος.
Όπως στις 4 Ιουλίου 1826 καθώς ο John Adams and Thomas Jefferson, οι ιδιοφυΐες της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, αναφερόντουσαν στην ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας, την ίδια μέρα ο Owen ευρισκόμενος στο ζενίθ της ιδεολογικής του κορύφωσης στην πολιτεία της Ιντιάνα στο New Harmony εξέδωσε τη «Δήλωση της Ψυχικής Ανεξαρτησίας». Είναι ένα έγγραφο που σίγουρα δεν διαβάσατε στο σχολείο, αλλά ίσως θα έπρεπε, γιατί πρόβλεψε το πνεύμα της σύγχρονης εποχής μας. Ο Owen διακήρυξε:
"Δηλώνω τώρα σε σας και στον κόσμο ότι ο άνθρωπος μέχρι αυτή την ώρα υπήρξε σε όλα τα μέρη της γης σκλάβος σε μια τριάδα από τα πιο τερατώδη κακά που θα μπορούσαν να συνδυαστούν για να προκαλέσουν ψυχικό και σωματικό κακό σε ολόκληρο το γένος των ανθρώπων.
Αναφέρομαι στην ιδιωτική ιδιοκτησία, τα παράδοξα και παράλογα συστήματα θρησκείας και γάμου που βασίζονται στην ατομική ιδιοκτησία, σε συνδυασμό με μερικά από αυτά τα καθόλου λογικά συστήματα θρησκείας."
Εκεί ήταν: ιδιοκτησία, θρησκεία, γάμος. Αυτή ήταν η άγια τριάδα του Robert Owen.
Οι ακόλουθοι του Όουεν ξεκίνησαν τον νέο "πολιτισμό" τους καταργώντας το χριστιανικό ημερολόγιο χαρακτηρίζοντας το 1826 ως πρώτο έτος του νέου ημερολογίου τους. Ακολούθησε τους Ιακωβίνους, οι οποίοι είχαν επίσης αλλάξει το ημερολόγιο το 1794 κατά τον ίδιο τρόπο εν μέσω της αιματηρής αποχριστιανοποίησης της Γαλλίας. (Ο Μουσολίνι και ο Πολ Ποτ θα ακολουθήσουν αργότερα το παράδειγμά του.) Ο Όουεν καθιέρωσε αυτό που οι χίπις της δεκαετίας του '60 θα αποκαλούσαν κοινότητες. Οι σοσιαλιστικές κοινότητες του Όουεν συγκέντρωσαν όχι μόνο κέρδη αλλά και ανθρώπους, αντικαθιστώντας την πυρηνική(φυσική) οικογένεια με τη συλλογική οικογένεια. Ο σοσιαλισμός του ήταν τόσο πολιτιστικός όσο και οικονομικός, όπως πάντα είναι ο Σοσιαλισμός για τους λάτρεις του.
Η κοινότητα της New Harmony κατέρρευσε μέσα σε μόλις δύο χρόνια, με τον Όουεν να απουσιάζει από τη δημιουργία της για παρατεταμένες περιόδους, θέτοντας έτσι το πρότυπο για τους μελλοντικούς αριστερούς ουτοπικούς ηγέτες: Σπάνια ζουν σύμφωνα με τους κανόνες και τα συστήματα που δημιουργούν για τους άλλους. Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός υπήρξαν πάντοτε για τον "λαό", "τις μάζες", τους υπηκόους, αλλά σπάνια για τους ηγέτες. Ο Κάστρο, ο Στάλιν, ο Πολ Πότ, ο Μάο, ποτέ δεν έζησαν με τον ίδιο τρόπο, με τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες οικονομικές απολαβές με τους δουλοπάροικους που κυβερνούσαν. Πράγματι, πώς θα μπορούσαν; Τα σοσιαλιστικά κομμουνιστικά κουκούλια τους ήταν πάντοτε ανυπόφορα επειδή ήταν χρεοκοπημένα και αφύσικα. Κανείς δεν επιλέγει αυτή τη δυστυχία.
Αλλά το αφύσικο είναι που τόσοι ουτοπικοί αριστεροί ακολούθησαν τότε αλλά και τα επόμενα χρόνια και αιώνες. Ακόμη και όταν η κοινότητα της New Harmony του Robert Owen γρήγορα κατέρρευσε μια ντουζίνα περίπου μιμητές του ξεπήδησαν σε όλη τη χώρα. Σπάνια κάποια από αυτές τις προσπάθειες διαρκούσε περισσότερο από τέσσερα χρόνια.
Ένα αυξανόμενο ρεύμα ονειροπόλων αριστερών ριζοσπαστών θα κράταγε τη φλόγα ζωντανή, από τη δεκαετία του 1820 έως τη δεκαετία του 1960 και φθάνοντας στις κοινότητες τους του 21ου αιώνα με τις δικές τους εκδοχές γάμου και οικογένειας. Ποτέ δεν μαθαίνουν από τις αποτυχημένες προσπάθειες του παρελθόντος. Πάντα θα πείθουν τον εαυτό τους, ότι η προηγούμενη προσπάθεια απλά δεν έγινε σωστά - όχι ακόμα. Όταν εφαρμόσουν πάλι στην κοινότητά τους, την ουτοπία τους, την νέα πιο φωτισμένη και σύγχρονη άποψη περί του γάμου και της οικογένειας, πιστεύουν ότι αυτή τη φορά θα λειτουργήσει. Αυτή είναι η σοσιαλιστική πίστη.
Όπως αναμενόταν, οι κοινότητες Fourier-Brisbane δούλεψαν τόσο καλά όσο και οι ιδεολογικές αποικίες του Owen και αυτές που ακολούθησαν. Υπήρχαν κατά πάσα πιθανότητα 40 από αυτές τις κοινότητες που ξεπήδησαν σε όλη τη χώρα(ΗΠΑ) κατά την περίοδο αυτή και γρήγορα διαλύθηκαν.
Δεν έχει σημασία, οι αριστεροί δεν παραιτούνται ποτέ! Το μόνο που χρειάζονται είναι περισσότερη ορμή από την προηγούμενη ομάδα ιδεολογικών κοινοτήτων, και τότε θα το κάνουν σωστά την επόμενη φορά. Είναι το πνεύμα διακυβέρνησης της ιδεολογίας τους. Απλώς περιμένουν νέες καλύτερες, πιο φωτισμένες ιδέες για το γάμο, την οικογένεια, τη σεξουαλικότητα, το φύλο και πάλι εμπρός. Προς τα εμπρός!
Ακολουθώντας την ιδεολογία του Fourier, ο John Humphrey Noyes δημιούργησε την αποικία του Oneida και προσπάθησε να εφαρμόσει τα "νεοφανή" σχέδια για την οικογένεια, τα οποία περιλάμβαναν νέα "φρούτα" για ομαδικούς γάμους που μοιράζονταν τόσο την σεξουαλικότητα όσο και τα παιδιά.
Εν ολίγοις, αυτοί ήταν οι τολμηροί πρόγονοι του σημερινού κινήματος γάμου των ομοφυλοφίλων και των "LGBTQ" κοινοτήτων επαναπροσδιορισμού του φύλου. Όλοι μοιράζονταν, τότε και σήμερα, την απόρριψη οποιασδήποτε ιδέας ότι υπάρχει ένα ενιαίο φυσικό, παραδοσιακό πρότυπο, το βιβλικό μοντέλο για την οικογένεια.
«Δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για "την"οικογένεια», επέμεινε ο Friedrich Engels. Πράγματι, απλώς συζητήστε το με κάποιον από το ευρύ φάσμα των αριστερών της οργάνωση "Beyond Marriage". Συμφωνούν ολόψυχα με τον Ένγκελς γι 'αυτό.
********************************************
Προφανώς, ο σοσιαλισμός υπονομεύει οικονομικά την οικογένεια.
Οι ιδρυτές των σοσιαλιστικών κινημάτων πάντοτε σκόπευαν να πλήξουν τον γάμο και την οικογένεια.
Ο σοσιαλισμός είναι αναποτελεσματικός, μη παραγωγικός και οδηγεί σε πτωχοποίηση. Δεν δημιουργεί οικονομική ευημερία αλλά οικονομική οπισθοδρόμηση και συχνά γνήσια στέρηση(βλέπε Βενεζουέλα). Με μόνο αυτόν τον τρόπο, ο σοσιαλισμός επηρεάζει αρνητικά αυτό που ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν έχουν χαρακτηρίσει ως «θεμελιώδες κυτταρο» της κοινωνίας: την οικογένεια.
Αλλά σίγουρα οι ιδρυτές του σοσιαλισμού είχαν γνώση ότι υπονομεύει την οικογένεια. Πράγματι, πάντοτε επεδίωκαν την υποβάθμιση της οικογένειας προς όφελος του Κράτους.
 |
| Kate Millet, Συγγραφέας, Φεμινίστρια, Λεσβία. Πίστευε ότι η ανατροπή της παραδοσιακής οικογένειας ήταν το κλειδί για την αληθινή σεξουαλική επανάσταση. |
Από τις αρχές του 1800 τουλάχιστον, ξεκίνησε η ουσιαστική προσπάθεια από τους ακροαριστερούς ριζοσπάστες να υπονομεύσουν την φυσική, παραδοσιακή, βιβλική οικογένεια, δηλαδή το Δυτικό Ιουδαιοχριστιανικό μοντέλο που βασίζεται σε έναν άνδρα και μία γυναίκα ως γονείς σε ένα νοικοκυριό. Η διαρκής και βίαιη επίθεση σε αυτό το διαχρονικό μοντέλο αποτελούσε μια μακρά πορεία που κορυφώθηκε με το χάος της σεξουαλικής επανάστασης της δεκαετίας του 1960 και με τα καραγκοζιλίκιa (antics) επανορισμού του φυσιολογικού από την σημερινή κοσμική αριστερά που εφαρμόζει εκφοβισμό, κρατικό εξαναγκασμό και τη δαιμονοποίηση για να επαναπροσδιορίσει βίαια τα πάντα από τον γάμο και την γονική μέριμνα μέχρι το βιολογικό φύλο(gender), καθώς και εάν ένα παιδί μέσα στην μήτρα θεωρείται ανθρώπινη ζωή άξια να προστατευτεί από τον σφαγιασμό της άμβλωσης.
 |
| Margaret Sanger. Συγγραφέας, νοσοκόμα, εκπαιδευτής σεξουαλικής διακπαιδαγώγισης. Θεωρείται ευρέως, ως ιδρυτής του σύγχρονου κινήματος ελέγχου των γεννήσεων. Έχει επικριθεί για την υποστήριξη της ευγονικής. Άνοιξε την πρώτη κλινική ελέγχου των γεννήσεων στις ΗΠΑ,που εξελίχθηκε στην Ομοσπονδία PLANNED PARENTHHOOD OF AMERICA |
Ο Μαρξ και ο Ένγκελς στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο έγραψαν για την «κατάργηση της οικογένειας», που ακόμα και το 1848 θα μπορούσαν να το επιδεικνύουν ως «διαβόητη πρόταση των κομμουνιστών». Τι ακριβώς εννοούσαν με αυτό είναι πολύπλοκο θέμα.
Όμως, πέρα από την πολυπλοκότητα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι προσπάθειες επαναπροσδιορισμού της οικογενειακής δομής έχουν περάσει εδώ και πολύ καιρό, από τον Μαρξ και τον Ένγκελς σε ποταπές προσωπικότητες όπως ο Βλαντιμίρ Λένιν(Vladimir Lenin), ο Λεον Τρότσκι (Leon Trotsky), η Αλεξάνδρα Κολόντα (Alexandra Kollontai), η Μαργαρίτα Σάνγκερ (Margaret Sanger), η Μαργαρίτα Μιντ, (Margaret Mead),ο Βίλχεμ Ράιχ (Wilhelm Reich), η Μπέτυ Φρίντμαν(Betty Friedan), η Κέιτ Μίλλετ(Kate Millet) και οι ριζοσπάστες της Νέας Αριστεράς της δεκαετίας του '60 από τους Bill Ayers και Bernardine Dohrn στους Mark Rudd και Tom Hayden. Περιλάμβαναν ομάδες από τους Μπολσεβίκους έως τη Σχολή Φρανκφούρτης των πολιτιστικών μαρξιστών μέχρι τους «προοδευτικούς» ευγονιστές της Planned Parenthood (ευγονική της Προγραμματισμένης Γονιμότητας) και την τρομοκρατική ομάδα (Weather Underground) καθώς και πολλές άλλες.
Σοσιαλιστές στο αμερικανικό έδαφος
Μια ματιά σε αυτούς τους αμφιλεγόμενους χαρακτήρες φανερώνει ένα μπερδεμένο μωσαϊκό της ευρείας Αριστεράς.Ανάμεσά τους, η πιο πρώιμη και ίσως η πιο αποκαλυπτική μορφή των σοσιαλιστών - τουλάχιστον από μια εστιασμένη στην οικογένεια προοπτική - ήταν ίσως ο Robert Owen(Ρόμπερτ Όουεν).
Ο Owen ήταν ένας Άγγλος Ουτοπικός Σοσιαλιστής που διαμόρφωσε την δικιά του πορεία στο Αμερικάνικο έδαφος.
Όπως στις 4 Ιουλίου 1826 καθώς ο John Adams and Thomas Jefferson, οι ιδιοφυΐες της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, αναφερόντουσαν στην ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας, την ίδια μέρα ο Owen ευρισκόμενος στο ζενίθ της ιδεολογικής του κορύφωσης στην πολιτεία της Ιντιάνα στο New Harmony εξέδωσε τη «Δήλωση της Ψυχικής Ανεξαρτησίας». Είναι ένα έγγραφο που σίγουρα δεν διαβάσατε στο σχολείο, αλλά ίσως θα έπρεπε, γιατί πρόβλεψε το πνεύμα της σύγχρονης εποχής μας. Ο Owen διακήρυξε:
"Δηλώνω τώρα σε σας και στον κόσμο ότι ο άνθρωπος μέχρι αυτή την ώρα υπήρξε σε όλα τα μέρη της γης σκλάβος σε μια τριάδα από τα πιο τερατώδη κακά που θα μπορούσαν να συνδυαστούν για να προκαλέσουν ψυχικό και σωματικό κακό σε ολόκληρο το γένος των ανθρώπων.
Αναφέρομαι στην ιδιωτική ιδιοκτησία, τα παράδοξα και παράλογα συστήματα θρησκείας και γάμου που βασίζονται στην ατομική ιδιοκτησία, σε συνδυασμό με μερικά από αυτά τα καθόλου λογικά συστήματα θρησκείας."
Εκεί ήταν: ιδιοκτησία, θρησκεία, γάμος. Αυτή ήταν η άγια τριάδα του Robert Owen.
Οι ακόλουθοι του Όουεν ξεκίνησαν τον νέο "πολιτισμό" τους καταργώντας το χριστιανικό ημερολόγιο χαρακτηρίζοντας το 1826 ως πρώτο έτος του νέου ημερολογίου τους. Ακολούθησε τους Ιακωβίνους, οι οποίοι είχαν επίσης αλλάξει το ημερολόγιο το 1794 κατά τον ίδιο τρόπο εν μέσω της αιματηρής αποχριστιανοποίησης της Γαλλίας. (Ο Μουσολίνι και ο Πολ Ποτ θα ακολουθήσουν αργότερα το παράδειγμά του.) Ο Όουεν καθιέρωσε αυτό που οι χίπις της δεκαετίας του '60 θα αποκαλούσαν κοινότητες. Οι σοσιαλιστικές κοινότητες του Όουεν συγκέντρωσαν όχι μόνο κέρδη αλλά και ανθρώπους, αντικαθιστώντας την πυρηνική(φυσική) οικογένεια με τη συλλογική οικογένεια. Ο σοσιαλισμός του ήταν τόσο πολιτιστικός όσο και οικονομικός, όπως πάντα είναι ο Σοσιαλισμός για τους λάτρεις του.
 |
| Χίπις δεκαετία 60 |
Η κοινότητα της New Harmony κατέρρευσε μέσα σε μόλις δύο χρόνια, με τον Όουεν να απουσιάζει από τη δημιουργία της για παρατεταμένες περιόδους, θέτοντας έτσι το πρότυπο για τους μελλοντικούς αριστερούς ουτοπικούς ηγέτες: Σπάνια ζουν σύμφωνα με τους κανόνες και τα συστήματα που δημιουργούν για τους άλλους. Ο σοσιαλισμός και ο κομμουνισμός υπήρξαν πάντοτε για τον "λαό", "τις μάζες", τους υπηκόους, αλλά σπάνια για τους ηγέτες. Ο Κάστρο, ο Στάλιν, ο Πολ Πότ, ο Μάο, ποτέ δεν έζησαν με τον ίδιο τρόπο, με τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες οικονομικές απολαβές με τους δουλοπάροικους που κυβερνούσαν. Πράγματι, πώς θα μπορούσαν; Τα σοσιαλιστικά κομμουνιστικά κουκούλια τους ήταν πάντοτε ανυπόφορα επειδή ήταν χρεοκοπημένα και αφύσικα. Κανείς δεν επιλέγει αυτή τη δυστυχία.
Αλλά το αφύσικο είναι που τόσοι ουτοπικοί αριστεροί ακολούθησαν τότε αλλά και τα επόμενα χρόνια και αιώνες. Ακόμη και όταν η κοινότητα της New Harmony του Robert Owen γρήγορα κατέρρευσε μια ντουζίνα περίπου μιμητές του ξεπήδησαν σε όλη τη χώρα. Σπάνια κάποια από αυτές τις προσπάθειες διαρκούσε περισσότερο από τέσσερα χρόνια.
Ένα αυξανόμενο ρεύμα ονειροπόλων αριστερών ριζοσπαστών θα κράταγε τη φλόγα ζωντανή, από τη δεκαετία του 1820 έως τη δεκαετία του 1960 και φθάνοντας στις κοινότητες τους του 21ου αιώνα με τις δικές τους εκδοχές γάμου και οικογένειας. Ποτέ δεν μαθαίνουν από τις αποτυχημένες προσπάθειες του παρελθόντος. Πάντα θα πείθουν τον εαυτό τους, ότι η προηγούμενη προσπάθεια απλά δεν έγινε σωστά - όχι ακόμα. Όταν εφαρμόσουν πάλι στην κοινότητά τους, την ουτοπία τους, την νέα πιο φωτισμένη και σύγχρονη άποψη περί του γάμου και της οικογένειας, πιστεύουν ότι αυτή τη φορά θα λειτουργήσει. Αυτή είναι η σοσιαλιστική πίστη.
Πολυγαμία και θάλασσες από γκαζόζες
Ο Charles Fourier (1772-1837) ήταν ένας άλλος ουτοπικός σοσιαλιστής που διέσυρε με προσβλητικό τρόπο την περιουσία, το γάμο και τη θρησκεία. Ονειρευόταν την κολεκτιβοποίηση των μαζών στις κοινότητες(κομμούνες) όπου θα μπορούσαν να υποστούν θεμελιώδη μεταμόρφωση. Ο Fourier πίστευε επίσης ότι οι ανθρώπινες προσπάθειες θα μπορούσαν στο μέλλον να μετατρέψουν τις θάλασσες σε νόστιμη λεμονάδα. Ο πρόδρομος την δεκαετία του '60 των ριζοσπαστών της Νέας Αριστεράς στις πανεπιστημιακές σχολές, ο Fourier υποστήριξε ανοιχτά την κατάργηση του μονογαμικού γάμου και υπερασπιζόταν την πολυγαμία, την ομοφυλοφιλία και άλλες μορφές σεξουαλικότητας που η Margaret Sanger και οι Αμερικανοί προοδευτικοί της δεκαετίας του 1920 θα αναγόρευαν ως "ελεύθερη αγάπη"(free love). Ο ηγέτης των οπαδών του Fourier στην Αμερική, ο Albert Brisbane(1809-1890), ασκεί αυτό που διδάσκει ο δάσκαλός του, αποδεικνύοντας τον εαυτό του εξαιρετικά προοδευτικό διατηρώντας αρκετές ερωμένες και την πατρότητα τριών εξώγαμων παιδιών. Όπως αναμενόταν, οι κοινότητες Fourier-Brisbane δούλεψαν τόσο καλά όσο και οι ιδεολογικές αποικίες του Owen και αυτές που ακολούθησαν. Υπήρχαν κατά πάσα πιθανότητα 40 από αυτές τις κοινότητες που ξεπήδησαν σε όλη τη χώρα(ΗΠΑ) κατά την περίοδο αυτή και γρήγορα διαλύθηκαν.
Δεν έχει σημασία, οι αριστεροί δεν παραιτούνται ποτέ! Το μόνο που χρειάζονται είναι περισσότερη ορμή από την προηγούμενη ομάδα ιδεολογικών κοινοτήτων, και τότε θα το κάνουν σωστά την επόμενη φορά. Είναι το πνεύμα διακυβέρνησης της ιδεολογίας τους. Απλώς περιμένουν νέες καλύτερες, πιο φωτισμένες ιδέες για το γάμο, την οικογένεια, τη σεξουαλικότητα, το φύλο και πάλι εμπρός. Προς τα εμπρός!
Ακολουθώντας την ιδεολογία του Fourier, ο John Humphrey Noyes δημιούργησε την αποικία του Oneida και προσπάθησε να εφαρμόσει τα "νεοφανή" σχέδια για την οικογένεια, τα οποία περιλάμβαναν νέα "φρούτα" για ομαδικούς γάμους που μοιράζονταν τόσο την σεξουαλικότητα όσο και τα παιδιά.
Σοσιαλιστές Πρόγονοι των Πολέμων του Φύλου
Όλοι αυτοί οι τύποι που επαναπροσδιορίζουν την φύση και τις φυσικές ανθρώπινες σχέσεις βρίσκουν νέο έδαφος για να δημιουργούν νέου τύπου «οικογένεια» σύμφωνα με τις ιδεολογικές τους αντιλήψεις. Για να δανειστούμε από τον Πάπα Φραγκίσκο, ασχολήθηκαν με "ιδεολογικό αποικισμό"(ideological colonizations). Κάθε νέα γενιά ήρθε με τις δικές της σοσιαλιστικές αποικίες, μέχρι την Κόκκινη Οικογενειακή Αποικία στο Μπέρκλεϊ τη δεκαετία του 1960 που ίδρυσαν οι Tom Hayden και Robert Scheer. Η Νέα Αριστερά της δεκαετίας του '60 ξεκίνησε επίσης το «ένδοξο» κίνημα του «γκρεμίσματος της μονογαμίας», το οποίο ήταν μια "νέα συναρπαστική" μορφή γάμου, φυσικά μη μονογαμική.Εν ολίγοις, αυτοί ήταν οι τολμηροί πρόγονοι του σημερινού κινήματος γάμου των ομοφυλοφίλων και των "LGBTQ" κοινοτήτων επαναπροσδιορισμού του φύλου. Όλοι μοιράζονταν, τότε και σήμερα, την απόρριψη οποιασδήποτε ιδέας ότι υπάρχει ένα ενιαίο φυσικό, παραδοσιακό πρότυπο, το βιβλικό μοντέλο για την οικογένεια.
«Δεν είναι δυνατόν να μιλήσουμε για "την"οικογένεια», επέμεινε ο Friedrich Engels. Πράγματι, απλώς συζητήστε το με κάποιον από το ευρύ φάσμα των αριστερών της οργάνωση "Beyond Marriage". Συμφωνούν ολόψυχα με τον Ένγκελς γι 'αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.