Αφιερωμένο στους πάσης φύσεως φασίστες και εθνομηδενιστές και επίκαιρο

Το παραπάνω αποτελεί ένα σχόλιο των ημερών, που αφιερώνει, όπως αναφέρει, «στους πάσης φύσεως ρατσιστές» ο κος Δημήτρης Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 

Η αλήθεια είναι ότι μας εξέπληξε ο άθεος κος Παπαδημούλης να αναφέρεται στην Αγία Γραφή και να προσπαθεί να εξάγει απ’ αυτή συμπεράσματα τα οποία, δυστυχώς γι’ αυτόν, είναι πέρα για πέρα λανθασμένα. 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά:

1. Η Αγία Οικογένεια δεν  μετέβη στην Βηθλεέμ για να κρυφτεί από τους Ρωμαίους κατακτητές αλλά υπακούοντας σε διάταγμα του Καίσαρα Αύγουστου για να απογραφεί(1). 

2. Η μετάβαση από την Ναζαρέτ  της Γαλιλαίας  στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας δεν αποτελούσε πράξη μετανάστευσης(2).

3. Ο Ιησούς Χριστός δεν γεννήθηκε από γονείς πρόσφυγες αλλά από γονείς Ισραηλίτες από την φυλή Ιούδα, στην πατρίδα τους, στην πόλη της Βηθλεέμ(3). 

4. Ο Ιησούς Χριστός δεν γεννήθηκε σε φάτνη, αλλά η μητέρα του τον σπαργάνωσε, και τον έβαλε να πλαγιάσει μέσα στη φάτνη• επειδή, δεν υπήρχε γι' αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα(4). 

5. Δεν ήταν περιστοιχισμένο το Θείο Βρέφος από Άραβες και Εβραίους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρχαν Άραβες στο Αρχαίο Ισραήλ. Οι Άραβες εμφανίστηκαν στο Ισραήλ, στην περιοχή της Παλαιστίνης, εκατοντάδες χρόνια αργότερα.  Εντύπωση κάνει αυτός ο αναχρονισμός. Πιστεύουμε ότι δεν είναι τυχαίος και αποτελεί προσπάθεια του κου Παπαδημούλη να πείσει ότι οι Άραβες από τα αρχαία χρόνια κατοικούσαν στην Γη Ισραήλ. 

Είναι να απορεί κανείς με το θράσος των άθεων του ΣΥΡΙΖΑ. Τολμούν χωρίς καμιά αιδώ να αναφέρονται  στο άγιο πρόσωπο του Υιού του Θεού, του Ιησού Χριστού, το οποίο πολεμούν με εωσφορικό μίσος. Εκτός των άλλων όμως ο κος Παπαδημούλης, από τα λεγόμενά του αποδεικνύεται και αμόρφωτος.

Η Αγία Οικογένεια πράγματι έφυγε, αλλά για την Αίγυπτο και όχι για να κρυφτεί από τους Ρωμαίους αλλά επειδή κινδύνευε η ζωή του βρέφους Ιησού από τον Ιδουμαίο βασιλιά Ηρώδη.

Ο κύριος Παπαδημούλης  επιζητεί επιχειρήματα για την εθνοκτόνο μεταναστευτική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και για να δικαιολογήσει την μεγάλη φυγή των μεταναστών από τις πατρίδες τους προς την Ελλάδα και την Ευρώπη. Προφανώς, θέλει να αναφερθεί στη περίπτωση φυγής του παιδός Ιησού στην Αίγυπτο, επειδή κινδύνευε η ζωή Του,

«έμελλε γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό» (Ματ. 2:13).

Αποσιωπά όμως το γεγονός ότι όταν ο κίνδυνος θανάτωσης του θείου βρέφους εξέλιπε με τον θάνατο του Ηρώδη, ο Θεός κάλεσε τον Ιωσήφ να επιστρέψει τον Ιησού στην πατρίδα.

«Ο δε εγερθείς παρέλαβεν το παιδίον και την μητέρα αυτού

και εισήλθεν εις γην Ισραήλ» (Ματ. 2:21).

Επομένως, ο Ιησούς δεν αναζήτησε μια ευκολώτερη, πλουσιώτερη και περισσότερο άνετη ζωή σε ξένη χώρα, ζωή που η πλειονότητα των σημερινών μεταναστών αναζητεί στην Ευρώπη, αλλά η Θεία Πρόνοια Τον γύρισε στην γη Ισραήλ, προκειμένου να εκπληρώσει την δημόσια διακονία Του και το έργο της σωτηρίας, το οποίο εν πρώτοις απευθύνθηκε στους Ιουδαίους συμπατριώτες Του. Ο Ιησούς δεν απέφυγε την ευθύνη υλοποίησης των Θείων Σχεδίων, χάριν αποφυγής της εχθρικής εναντίωσης που γνώριζε ότι θα αντιμετώπιζε από τους συμπατριώτες Του. Συνεπώς οι αναλογικές αναφορές και η εξομοίωση των δύο περιπτώσεων είναι ατυχής.

Οι πρόσφυγες δεν εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους επειδή και μόνο κινδυνεύει σε αυτές η ζωή τους και η σωματική τους ακεραιότητα, (κίνδυνοι οι οποίοι τους προσδίδουν και την ιδιότητα του πρόσφυγα). Επί πλέον αναζητούν να αποσπάσουν μερίδιο ευημερίας από άλλους λαούς. Απόδειξη τούτου είναι ότι δεν αρκούνται να σώσουν τις ζωές τους καταφεύγοντας σε γειτονικές χώρες, εθνολογικά και θρησκειολογικά συγγενείς προς αυτούς, φτωχότερες όμως και με χαμηλό επίπεδο διαβίωσης. Επιδίωξή τους είναι να εκβιάσουν την καταφυγή τους σε ευρωπαϊκές χώρες και μάλιστα στις πλουσιώτερες από αυτές της Βόρειας Ευρώπης. Και είναι μεν κατά πρώτον θεμιτό να θέλει κάποιος να απολαύσει ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, δεν είναι όμως θεμιτό να εκβιάζει την συμμετοχή του σε αυτό με βίαιο και αυθαίρετο τρόπο, παρά την θέληση της χώρας προορισμού, θεωρώντας ότι έχει δικαίωμα να νοσφισθεί τα υλικά αγαθά των χριστιανικών λαών. Ως Μουσουλμάνοι, θεωρούν αυτά νομίμως καταληφθέντα λάφυρα παρά των απίστων, ενθαρρυμένοι από σχετικές αναφορές του Ιερού Κορανίου:

«Θα σ’ ερωτήσωσι περί των λαφύρων, αποκρίθητι:

Τα λάφυρα ανήκουσι τω Θεώ και τω αποστόλω αυτού…

Τρέφεσθε εκ των αγαθών άτινα νομίμως εκυριεύσατε παρά του εχθρού»

(σούρα Η΄ “Τα Λάφυρα”, εδ. 1 και 70).

Παράλληλα, αρνούνται να συνεργασθούν και να ενσωματωθούν στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, καθ’  ότι:

«όσοι πιστοί! μη συνάπτετε σχέσεις μετά των Εβραίων,

ούτε μετά των Χριστιανών. Ούτοι είναι φίλοι αλλήλων»

(σούρα Ε΄ “Η Τράπεζα”, εδ. 56).

Την άρνηση ενσωμάτωσης που μετατρέπεται σε αρρωστημένο μίσος κατά των "χριστιανικών" λαών, την ένοιωσε τελευταία η Ευρώπη με το λουτρό αίματος σε Παρίσι και Βρυξέλλες.

Οι περισσότεροι των αναζητούντων μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη είναι νέοι άνθρωποι κατ’ εξοχήν παραγωγικών ηλικιών. Στερούν τις πατρίδες τους από το παραγωγικό δυναμικό τους. Χωρίς αυτούς, οι χώρες τους ουδέποτε θα ανακάμψουν, ουδέποτε θα απαλλαγούν από τα διάφορα ολοκληρωτικά, ανελεύθερα και καταπιεστικά καθεστώτα, από αιμοσταγείς δικτάτορες και ανόητους δικτατορίσκους που τις κατακυριεύουν. Πώς πράγματι οι χώρες τους θα μπουν στον δρόμο της ανάπτυξης και του εκδημοκρατισμού τους, αν το πιο δυναμικό τμήμα του λαού τους τις εγκαταλείπει και δεν παραμένει για να δώσει τον αγώνα του από την όποια ιδεολογική σκοπιά ο καθένας τους κρίνει ως ορθή, αλλά περιμένουν από τους τρίτους να δώσουν την λύση στα πολλά προβλήματα της πατρίδας τους; 

        Θα πρέπει ο κος Παπαδημούλης όταν προσπαθεί να βρει επιχειρήματα για τις αριστερές του ιδέες να μην προστρέχει στο Ευαγγέλιο γιατί εκεί θα βρει τα αντίθετα απ’ αυτά που υποστηρίζει. 

Ας ψηλαφίσουμε  όμως τον Λόγο του Θεού.

Στο Δευτερονόμιο 32:8 αναφέρετε: 

«ότε διεμέριζεν ο Ύψιστος τα έθνη, ότε διέσπειρε τους υιούς του Αδάμ, 

έστησε τα όρια των λαών κατά τον αριθμόν των υιών Ισραήλ».

Από το παραπάνω εδάφιο προκύπτει, ότι το σχέδιο του Θεού ανέκαθεν ήταν η διασπορά των ανθρώπων σε όλη την γη, ο διαχωρισμός τους σε έθνη, φυλές και γλώσσες και η διαβίωση των λαών εντός των ορίων που έστησε ο Ύψιστος για το καθένα. Ο Θεός έστησε όρια μεταξύ των λαών! Το αυτό επαναλαμβάνει και ο απ. Παύλος προς τους Αθηναίους, αυτή την φορά στο πλαίσιο της Κ.Δ.: 

«Και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, διά να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών, διά να ζητώσι (τα έθνη) τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών»

 (Πράξεις 17:26-27).

Και πάλι η διακήρυξη του θελήματος του Θεού για διασπορά της κατοικίας των ανθρώπων σε όλο το πρόσωπο της γης και ο καθορισμός από Αυτόν των οροθεσίων της κατοικίας «παντός έθνους ανθρώπων». Δεν μπορεί να γίνει πιο σαφές από τον Λόγο του Θεού, ότι Αυτός έθεσε σύνορα στις κατοικίες των λαών. 

Οι πολιτικοφιλοσοφικές θέσεις για κατάργηση των φυλετικών, εθνικών και γλωσσικών διαχωρισμών των ανθρώπων, ιδίως δε για κατάργηση των συνόρων και των πατρίδων (πατρίς = η γη του πατρός, τα πάτρια χώματα), του κου Παπαδημούλη δεν είναι άγνωστες, ούτε νεωτερίζουν. Χαρακτηριστικά ενσωματώνεται αυτή η ιδεολογοπολιτική άποψη στο περιστατικό εκείνο που, κατά την διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, μία εκ των αντιστασιακών οργανώσεων, πρωταγωνίστρια του Εμφυλίου Πολέμου που ήδη εμαίνετο, κυκλοφόρησε στα Ιωάννινα στις 23-12-1943 προκήρυξη απευθυνόμενη στον λαό της Ηπείρου, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε: 

«Αδράξτε τα ντουφέκια σας και αδειάστε τα βόλια σας στα στήθια εκείνων που σας αφυπνίζουν με τα γελοία πράγματα των ψευτοσυνόρων... Επικατάρατος εκείνος που μπηξε τον πρώτο πάσαλο. Γκρεμίστε τα σύνορα, σκίστε τις πανάδες των προλήψεων ακολουθήστε μας στο δρόμο της λευτεριάς...».

Η προκήρυξη αυτή καλούσε τον Ελληνικό λαό να ξεκινήσει το γκρέμισμα των συνόρων που οριοθετούν τους λαούς, προχώρησε δε περαιτέρω και σε ανόσιο ανάθεμα, εκστομίζοντας κατάρες ενάντια σε αυτόν που έμπηξε τον πρώτο πάσαλο επί της γης, δηλ. στον ίδιο τον Θεό, σύμφωνα με τα αποσπάσματα του Λόγου Του που παραπάνω παρατίθενται. 

Ο κος Παπαδημούλης γνήσιος συνεχιστής της παραπάνω παράδοσης θέτει και αυτός το λιθαράκι του στο σύνολο των επιθετικών προσδιορισμών εις βάρος του Θεού χαρακτηρίζοντας τον «ρατσιστή» (μη γένοιτο).

Όπως αποδείξαμε οι ιδέες της αριστεράς έχουν το στοιχείο της εναντίωσης στον ίδιο το Θεό. Ουσιαστικά πολεμούν την τάξη που έχει θέσει ο Θεός στον κόσμο. Προσπαθούν με μύριους τρόπους, στο μάθημα των θρησκευτικών, στα σχολεία, στην Παιδεία, στην αναθεώρηση του Συντάγματος, στην κοινωνία, να ακυρώσουν τον Λόγο του Θεού και την ηθική του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Φαίνεται ότι όταν ο Κος Τσίπρας έλεγε ότι το κόμμα του θα συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο δεν ήταν απλώς σχήμα λόγου. Ο Εωσφορικός τους ζήλος καταδεικνύει ποίου πνεύματος είναι!

*************

1. Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. (Λουκ. 2:1)

2 ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ. ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ, (Λουκ. 2:4)

3καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. (Λουκ. 2:3)

4καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι. (Λουκ. 2:7)